EEN ZONNIGE DAG IN VILLENEUVE D’ASCQ

 
Dit jaar werd de tweejaarlijkse Pomexpo voor de eerste maal gehouden in het Musée de plein Air (Openlucht Museum),  een Bokrijk in ’t klein.

De perententoonstelling had plaats in een grotere schuur. De appelen vonden onderdak in een driekamershuisje, wel wat klein. Michel Ponchaux, de voorzitter van de Croqueurs de pommes Nord  Pas -de -Calais, waarvan ik lid ben, verwelkomde mij in het zijkamertje, met zijn fruitexpositie en boekenstand. In dezelfde kamer toonde ook Jean Wisnievsky zijn vondelingen van de mijnterrils. Hij is een oudmijnwerker van halverwege de zeventig. Hij ziet er nog kerngezond uit en praat nog altijd even enthoesiast over zijn passie. Een kleine tien jaar terug bezochten we zijn ruime stadstuin in Lens. Hij kweekt er heel veel eigen, maar ook bekende rassen. Alle plaatsen en plaatsjes worden benut. We maakten toen met hem een wandeling op de afvalbergen van de mijnen en waren verwonderd over de vele appelbomen, gekiemd uit weggeworpen klokhuizen.

De grote tent was er vooral voor de kinderen, met diverse natuuronderwerpen, waarbij fruit en groenten een opvallende plaats vonden. Er was voor hen veel animatie. Hier stonden ook de toeristische diensten van de verschillende regio’s van Frans Vlaanderen en Picardië.

Veel aantrek had de tent van het fruitpersen en met het proeven van het verse sap. Veel volk ook voor de proefstand met in de oven bereide poire à cuire (bakpruim) St Mathieu, die veel weg heeft van een St Remy, onze bakpruim.Lekker! Men liet ook  3 rassen langzaam gebakken appelen ( 40 minuten in een oven van 120 °) proeven :  Reinette de France (de beste), maar ook de bruine Reinette de Flandre en de groen-gele Reinette de Capucins smaakten. Deze laatste viel mij eveneens op als goede eetappel: geelactig vlees, zeer fijn, rijk aan suikers en zuren, zeer aromatisch. Ik wil dit ras zeker aanplanten. Eetrijp van bij de pluk, half oktober tot nieuwjaar. Om wille van de zwakke groeikracht teelt men best op een sterkere onderstam.

Rond een paar pleintjes stonden kramen met streekproducten, waaronder nogal veel biologisch geteelde. Fruit, groenten, bonen, erwten, wortelen van een streekras, pompoenen (o.a. de olijfpompoen), gerookte, gevlochten lookstrengen in diverse maten, veel ciders en fruitlikeuren, honing en producten met honing. Veel geitenkazen enz.

Zo’n dagen zijn vooral interessant voor de ontmoetingen. Joan Morgan, van The New Book of Apples was met een vriendin van Brogdale onder de plas gespoord.

Michel Duflot, ook een oude bekende, trof ik bij Jacques Bosschaerts, de pomoloog van Mortsel, die telkenjare gevraagd wordt voor de determinatiestand.

In Vlaanderen was hij de pionier met twee grote fruittentoonstellingen in het Arboretum te Kalmthout halverwege de zeventigerjaren.

Op zo'n plaats moet men het hebben van het goede weer. Dat was er, evenals de vele bezoekers. Daar we er vroeg waren, moesten we geen km stappen naar de wagen, zoals de laatkomers.

25-10-2005, 01:05 geschreven door Daantje

EEN TIP

 Gisteren, in de wagen vertelde ik dat ik wellicht mijn lekketrste appel, de Otava, van Tjechische oorsprong, zou verliezen aan kanker. Nu is het wel zo dat de boom op de slechtste plaats in de tuin staat, het in de winter natste punt. Nadat vroeger alleen de kleinere takken aangetast werden, tast de kanker nu de gesteltakken en de stam erg aan. De kwaadste plekken heb ik wel uitgesneden, maar dit is gewoonlijk maar een tijdelijk soelaas. Daarop suggereerde Vincent een halfstam van een niet kankergevoelig ras te planten; de gesteltakken voor een gedeelte af te zagen en op de takstompen enten van Otava te zetten. “Dan blijven de gesteltakken intakt “. Hij dacht aan een Bramley Seedling.

Ik heb al een alternatieve oplossing. Ik heb een Eggremont Russet op MM106 , die het al 13 jaar vertikt om te dragen.  Ik denk echter dat ik een ander ras heb, een van de vergissingen op de boomkwekerij. Echter nog nooit een takje kanker bespeurd.

Mijn conclusie: Hierop ga ik de Otava kroonenten.  Tijdens de winter worden de gesteltakken afgezaagd op een stomp van ongeveer 30 cm. Als ik ga enten  wordt de stomp nog een 5 tal cm ingekort. Ik zal dit doen eind maart, begin april als er weer leven in de boom komt. Dan laat de bast gemakkelijker los om een insnede te maken en de bast op te lichten om er een schuin gesneden ent onder te schuiven. Het lukkingspercentage ligt gewoonlijk zeer hoog.
Het voordeel van het omenten op een iets oudere boom is dat de enten flink groeien en al het derde jaar na de enting dragen.

24-10-2005, 20:27 geschreven door Daantje

21-10-2005, 23:49 geschreven door Daantje

Het Soete Land van Waas
(Heb ik dit uit De Vos Reynaerde?)

Op Snoepreis met de Senioren van Zoersel

Gisteren  met een uitstekende gidse, Marcella Piessens de streek van St Niklaas verkend en ten gepaste tijde halt gehouden.

Nog geen veertien dagen terug kwamen we op het einde van een uitstap met de KVLV ook in St Niklaas terecht . Aleide en ik  kwamen toen in Papatya, Madeliefje in het Turks, bij de kerk met het hoge, gouden beeld, voor een ruime en zeer goed smakende snack.

De stop was weer op de knap heraangelegde, grootste Grote markt van België, die nu vol kramen stond met de wekelijkse markt. Eronder is de naar alle kanten opene parkeergarage. We laadden de uitmuntende gidse op, die ons de weg wees naar ‘Den ouden advokaat’, op tien jaar tijd uitgegroeid tot een modelbedrijf in zijn genre. We werden ontvangen door de welbespraakte baas, ook een Daniel, die het uitstekend en beeldend uitlegt, terwijl we een deel van het fabricageproces volgen. We proefden de advokaat met de Wambrechies granengenever, advokaat met Schotse malt whisky, advokaat met kruiden, en Schnobbelèreadvokaat. We zagen de bereiding van de advokaatpralines en namen de proef op de som. In de mooie ontvangstruimte genoten we nog van een knap geserveerd en deugddoend smakend bakje koffie of thee met een zeer fijne speculoos. De rekken van de bus werden een eerste maal gevuld. We reden terug naar het Centrum en hadden in de ruime taverne van het nieuwe cinemacomplex bij het station een lekker 3 gangen middagmaal.

De namiddag begon met een blik op het knap heraangelegde stationsplein, koloniaal station en bekroonde fietsenstalling.  Daarna reden we over de mooiste wegen in een wijde boog rond de stad. De kant van St Gillis is een van de fruitstreken van Vlaanderen met appels en peren. Op een plaats zag ik in de verte nog kleurige, rode appels hangen. Hier en daar zie je nog restanten van de vroegere hoogstamboomgaarden.

In Nieuwkerken stopten we bij de ambachtelijke likeurfabriek, de vroegere ‘Brouwerij Verhofstede’. Ik heb de oude brouwer ooit nog ontmoet bij zijn dochter Godelieve.  Mijn vrouw Aleide en zij waren namelijk vriendinnen in het Heilig Graf te Turnhout. Ik noemde ze ‘graf-sterren’, in plaats van grafsters.

Later waren we bevriend met de oudste dochter Maria, directrice van het Lyceum van Borgerhout, waar mijn jongste dochters school liepen. Verschillende keren zijn we in haar zeer verzorgde (kruiden)tuin op het kasteel Cantecroy te Mortsel geweest. Op een bezoek bij haar heb ik ooit eens 16 likeurtjes geproefd!

Na haar pensionering ging ze in Lectoure, in het zuiden van Frankrijk wonen. We zijn er ook een paar keer geweest.

We werden ontvangen door de schoonzoon en de dochter van Stefaan,  vorig jaar overleden, samen met  zijn broer Christiaan, de stichter van de likeurfabriek.

We kregen een enthoesiaste uiteenzetting over de heilzaamheid, onder het proeven van Tante Andrée16° op basis van wijn, Tante Andrée 35° op basis van brandewijn, Elexir Christiane 33°, Liqueur de Saint Nicolas 35°, Solé appelsien 33° en Edelweiss Mokka 20°. De bus werd weer bijgevuld.

De laatste stopplaats was bij Brouwerij Boelens te Belsele, een van de recentste en kleinste, maar zeer actief brouwerijtje. (Tussen haakjes, Kris Boelens brouwt ook op bestelling. Zo brouwde hij  Bon Vivant  voor de partij Vivant van Roland Duchatelet). We werden er gul ontvangen door de zeer joviale baas met een heldere en enthoesiaste uitleg over het brouwproces.  Het nuttigen van 2 glazen Bieken, zijn straf bier 8,5° met honing en een Waase Wolf er boven op, verhelderde of beter monterde de geesten nog meer op. De bus werd een laatste maal, maar nog zwaarder bijgevuld.

21-10-2005, 02:28 geschreven door Daantje

19-10-2005, 23:29 geschreven door Daantje

Nieuwe Rassen voor de thuisverkoop en voor de liefhebber

 
Via het Engelse tijdschrift The Fruit Grower verneem ik het bestaan van Nuvar.

De Engelse boomkweker John Breach en Bruno Essner, van de grote Franse kwekerij Pepinière du Valois  te Villers-Cotterets, zo’n 70 km noord-oost van Parijs, stichtten in 2003 NUVAR.

Zij richten zich op nieuwe rassen voor de thuisverkoop en voor de liefhebber,  geen rassen voor de supermarkt.

De rassen kunnen toevalszaailingen zijn, of het resultaat van kruissingswerk, van zowel professionals als van amateurs.

Enkele nieuwe, interessante rassen krijgen aldus een kans, die ze anders nooit zouden krijgen in het supermarktcircuit, dat werkt met een zeer beperkt assortiment rassen en andere criteria stelt.

Nuvar biedt op dit ogenblik 8 rassen dessertappels aan.  2 rassen zitten nog in de lift. Verder zijn er 6 sierappels. Men kan er ook gelei mee maken.

Ook wordt nog een nectarine en een 4 tal perziken aangeboden.

In het komend plantseizoen lanceert Nuvar 2 peren, gekweekt op East Malling Research.

Meer info vindt men op www.nuvar.net

De informatie  laat nog veel vragen open: bv groeikracht? ziektegevoeligheid? welke onderstammen ? enz.

In ons land is het de kwekerij René Nicolai  Lindestraat, 22  te 3570 Alken 

tel  011 31 21 25   rene.nicolai@pi.be  die Nuvar vertegenwoordigt.

De bekendmaking schiet echter te kort. Ook een professional, die nog niet zo lang geleden op het bedrijf kwam, is nog helemaal onwetend over de Nuvar –rassen.

Ik heb om meer info gevraagd.

19-10-2005, 01:41 geschreven door Daantje

Ik zoek al enige tijd de Rubus Tayberry Medana.
Waar kan ik deze kruising braam/framboos verkrijgen en
zijn er mensen die ervaring met deze soort hebben?
Graag een reactie

 
De Taybes Medana wordt op meerdere plaatsen aangeboden. Een paar jaar terug zelfs bij de Aveve in mijn buurt.

Wie die zeker heeft is Andre Hendrickx te Stabroek (vanaf 2 de week nov. Op vrijdag en zaterdag open) GSM 0475902122

Hij heeft ook de ongestekelde mutatie : de Buckingham Tayberry, spontaan ontstaan in 1995. We waren toen met enkele Veltvrienden op bezoek bij de heer Jennings, die ik in 1991 had leren kennen. Hij vertelde toen dat hij uitgenodigd werd door een meneer uit Buckinghamshire, in wiens tuin de ongestekelde ranken waren ontstaan, met dezelfde grote vruchten en “ zeggen dat ik destijds zoveel proeven heb ondernomen om de stekels weg te krijgen. Ik slaagde hierin, maar ook de vruchten waren weg!”

 Ik vind de Tayberry veruit de beste braamboos (half braam, half framboos). Ik heb die al meer dan 15 jaar. ( De Buckingham een jaar of 7). Bij  serieuze wintervorst  (- 10° C) lijden de takken schade.

Dan is het best de beschadigde delen af te knippen, want de plant verliest te veel energie aan het in leven houden van die tak. De laatste jaren vriest het niet zo zwaar, maar dit blijft een mogelijkheid.

De beste manier om veel vruchten te oogsten is de takken zoveel mogelijk horizontaal te leiden. Ik zou zeggen minstens 3 m naar elke kant.  Het beste resultaat zag ik aan een betonbekistingsnetwerk. Ikzelf doe het aan 3 -4 draden.

Daar de merels heel graag meeeten, werp ik er een insectengaasdoek van 3,66 m over, omstreeks half juli, wanneer de bessen beginnen te rijpen.  De nieuwe scheuten duw ik eerst horizontaal, zodat ze niet onder het doek groeien.

Het insectengaas is zo fijn dat het weinig hapert bij het openen om te plukken. Je hebt eenvoudig de wasknijpers los te maken die  je gebruikt om de beide panden onderaan te sluiten. Zorgvuldig afsluiten is nodig, want de merels vinden alle gaten!

Ik ben nog altijd kontent dat ik jaren geleden op het gedacht kwam de bekende vogelnetten, waarmee het altijd sukkelen en haperen was, door insectengaas te vervangen.

18-10-2005, 00:14 geschreven door Daantje

Ik kreeg volgende vragen:

Waar kan ik Otava aanschaffen ?
Ik wil ook een laagstam Santana kopen, en een nashi-peer misschien of een Benita-peer.

Otava en Benita  kan je aanschaffen via de Plantactie van de Nationale Boomgaarden stichting  Postbus 49 3500 Hasselt of Tel 012 23 70 01

Zie Plantactie op   http://www.nbs-vzw.be

Benita staat er wel fout gespeld in als Bonita.

Wie weet nog andere adressen?

Voor Santana moet je bij mijn weten in Nederland op zoek.  Waar ?

Benita vind ik de moeite.(Tussen haakjes : Benita is het resultaat van de kruising van een gewone peer met een Nashi.)  Oorspronkelijk had ik 2 Nashiperen die elkaar bestoven.

Eén is weggevallen. De andere geeft kleine peertjes, niet de moeite. Het ras ken ik niet meer. Is er iemand met meer ondervinding betreffende Nashi’s?

17-10-2005, 11:28 geschreven door Daantje

MINDER BEURTJAARGEVOELIGE APPELS

Op de 3 de FRUITHAPENING van Landschap Vlaamse Ardennen  op Domein de Ghellinck te Wortegem-Petegem vandaag , zondag 16 oktober was dit mijn thema.

Sommigen hebben mij gevraagd de namen van de rassen die op mijn grote presenteermand lagen door te geven.

Ik begin met de appel die ik het lekkerste vind: Otava, een ras uit Tjechië. Het is een gemiddeld grote, gele appel. Sappig, zuur-zoet, later zoet-zuur, wit knakkend vlees. Houdt tot april en is nu al eetrijp. Zijn groot gebrek op mijn natte zandgrond is de sterke kankergevoeligheid. Toen de boom nog gezonder was, was hij meer beurtjaargevoelig.

Reinette Hernaut is een Belgisch ras, zeer grote appel, met een zeer goede smaak. Tot maart. Kankergevoelig, weinig schurft,

Meekersappel, groot,  gezond, zeer vruchtbaar, goed voor verwerking. Bewaardt tot februari-maart. Matige dessertappel.

Sturmer Pippin, Engelse appel, Tot april, grootte boven de middelmaat, na nieuwjaar matige dessertappel.

Baujade, Franse kruising met Granny Smith. Zeer resistente appel. Blijft lang grasgroen.  Verkleurt pas laat tot geel. Tot mei. De smaak is tamelijk goed. We aten de laatsten dit jaar op half juni, na natuurlijke bewaring.

Bramley’s Seedling, Engels ras , zeer grote appel. De appel bij uitstek voor verwerking, bewaardt tot maart. Dan ook dessertappel. Zeer gezond ras.

Ik heb 3 resistente Pillnitz rassen die allemaal beginnen met de RE van resistent. Remo, meer een ras voor verwerking, is maar goed tot half november.

Rewena en vooral Relinda zijn na nieuwjaar goede dessertappelen. Ze bewaren tot april.

16-10-2005, 23:53 geschreven door Daantje

EEN INTERESSANT APPELRAS:DE  MEEKERSAPPEL

In 1997 op de eerste Engelandreis van de Nationale Boomgaardenstichting leerde ik Fons Houben kennen. Hij was toen nog leraar Frans aan de hotelschool van Kerk-de-Stad. Te East Malling kwamen we in de befaamde Hatton leifruittuin, waar praktisch geen enkele vrucht te bespeuren viel. We stonden in bewondering voor de verschillende leivormen en Johan Baecke uit Balen, leifruitspecialist, was in de zevende hemel. Dat jaar had een late lentenachtvorst lelijk toegeslagen. Ook bij mij waren enkel de laatste bloeiers aan de vorst ontsnapt.

Van Fons hoorde ik toen dat zijn Meekersappel, zoals steeds, toch goed droeg. Ik  kreeg van hem enthout en entte dit op een MM 106 .  De Meekersappel bleek een flinke groeier die al vlug ging dragen. Hij blijkt maar weinig schurftgevoelig. Ik heb wel al een kleinere tak met kanker weggeknipt. De takken groeien breed uit en gaan door de zware dracht doorbuigen. Vorig jaar, 2004 moest ik stutten. Maar ook dit jaar was er weer een goede dracht van eerder grote, groene appels, met soms wat bruine verruwing. Het is een echte winterappel, die pas na nieuwjaar voldoende smaakt. Een hoogvlieger is het niet. Maar een appel kan je ook op diverse  manieren verwerken.

Blijkbaar was de Meekersappel  Ludo Royen, de stichter van de Nationale Boomgaardenstichting dat jaar ook opgevallen, want in het nummer 4 /1997 van Pomologia brengt hij een pomologische beschrijving.

Een zekere Edgard Meekers brengt een ent mee uit de streek van Zelzate en ent deze op een Ijzerappel (Marie Joseph d’Othée) in de boomgaard van zijn vader Michel omstreeks 1945.  Waarschijnlijk betrof het een ent van een goede zaailing, want tot nog toe werd geen ander ras gevonden.

(Tussen haakjes. Momenteel loopt er een studie naar de genetische samenstelling van 250 appelrassen van de NBS door Prof Wannes Keulemans van de KU Leuven. Het DODO- project. Ik weet niet of de Meekersappel hier ook bij betrokken is.)

De Meekersappel werd destijds nogal aangeplant in de streek van Borgloon en werd een Limburgse specialiteit. Maar ook in de Kempense zandgrond doet hij het goed.

16-10-2005, 00:24 geschreven door Daantje

GOUDBESSEN

De goudbessen ( Physalis pubescens) liggen sinds eind augustus zomaar te rapen in onze tuin. Moeder natuur heeft ze mooi ingepakt en aldus bewaren ze nog tot Nieuwjaar.

15-10-2005, 13:09 geschreven door Daantje

Beide herfstframbozen groeien op een heel andere plaats in de tuin. Nu hebben we ze eens naast elkaar gelegd en vergeleken.

Himbo-Top ziet er duidelijk het best uit: groter, mooi gevormd en rood gekleurd, ook iets steviger. Joan Squire is kleiner, stompiger en een tikkeltje donkerder.

De smaak van deze laatste  is evenwel zachter, aromatiser en zoeter. Aleide en ik gaven er de voorkeur aan op het punt smaak. Kleinmannen zouden deze ook verkiezen, dacht Aleide. Maar zouden hun ogen niet eerst gaan naar Himbo-Top?

Himbo-Top smaakt iets zuurder, maar eveneens lekker.

Beide rassen zijn gezonde , stevige groeiers en moeten gesteund worden.

14-10-2005, 12:33 geschreven door Daantje

JOAN SQUIRE

Joan Squire is een andere herfstframboos die het nu nog uitstekend doet. Momenteel rijpen nog heel veel lekkere vruchten.

Je vindt het ras wellicht enkel in Engeland.

Deze framboos werd na zijn pensionering gekweekt door Derek Jennings.

Derek Jennings was vroeger werkzaam op het Scottish Crop Research Institute.

Hij was de ontwerper van de Taybes (een braamboos: half braam, half framboos) en de braam Loch Ness, die nu algemeen beroepsmatig geteeld wordt. Ook vele frambozen waren zijn werk.

Na zijn pensionering kwam hij in Otham (Maidstone) wonen en zette hij zijn veredelingswerk verder. Dinkum was een eerste herfstframboos. Dit was geen groot succes. Er kwamen 2 bramen: Adrienne en Helen, genaamd naar zijn kleinkinderen. Terry-Louise, een framboos genaamd naar een ander kleinkind, werd eerst exclusief geteeld voor Marcks en Spencers, maar bleek te teer.

Om een nieuwe herfstframboos te benoemen waren er geen namen meer van kleinkinderen (enkel meisjes komen in aanmerking) en gebruikte hij de naam zijn vrouw Joan Squire. Latere worden benaamd als Joan J en Joan J ‘. Het zijn exclusieve  rassen voor de beroepsteelt.

Nu op 76 jarige leeftijd is de man nog actief.

14-10-2005, 11:38 geschreven door Daantje

coauteur Aleide over de EETTUIN

Over kastanjes en rozen

 
De kleinkinderen hollen graag in de tuin met hun vriendjes om te smullen. Alles smaakt, zelf geplukt, zoveel beter!

Babysittend in deze warme nazomer werd ik door hen uitgenodigd voor een wandeling in hun omgeving  Ze troonden me mee naar hun geliefkoosde plekjes.  Samen met hen wurmde ik me door dichte, lage struiken, raapte tamme kastanjes , at van rozenbottels, maar liet het proeven van eikels maar aan hen over.

 We vonden één grote, gezonde kastanjenboom. De tamme kastanje is na de wilde met een ziekte bedreigd!

De kastanjes waren kleiner dan deze die we verzamelden in Alden Biezen. Op dat domein  geven zeven lanen uit bij de vroegere inkom, met  het Apostelhuis.   De meeste lanen zijn omzoomd met nutsbomen. Zo heb je een notenlaan, kastanjenlaan, lindenlaan... Hun vruchten zijn er voor iedereen!

Samen met de zesjarige Jasmien bereidden we thuis onze oogst. We sneden in de tamme kastanjes een kruis en lieten deze in een matig warme oven ongeveer 12 minuten garen. De kinderen zijn er verzot op en Jasmien kan er zelfs 25 eten.

 De vruchten van de Rimpelroos (Rosa rugosa) oogst ik, waar geen verkeer is. Ze worden vaak op pleinen aangeplant. Ik heb ze in mijn tuin niet ver van de keuken staan, zodat ik regelmatig  kan oogsten. De bloemblaadjes  meng ik met water en rozijntjes als drank . Voor rozenhoning meng ik de rozenblaadjes  met vloeibare acasia honing. De honing krijgt een heerlijk parfum. Later schil ik het vlees van rijpe bottels en meng dit met honing om zo te gebruiken.

De pitten droog ik voor rozenbottelthee. Hun afkooksel is pectinerijk en kan als dikmiddel voor fruitbeleg gebruikt worden.

Eenvoudige  en vlugge bereidingen zijn in!

13-10-2005, 13:37 geschreven door Daantje

HERFSTFRAMBOOS  HIMBO-TOP

Een herfstframboos die nu nog volop vruchten draagt is het nieuwe kwekersras Himbo-Top. Twee jaar terug heb ik het ras in Duitsland gekocht. Andere rassen als Autumn Bliss en de gele Fall Gold hebben al hun beste pijlen verschoten in deze  uitzonderlijke , warme en droge herfst.  Ik weet nog niet hoe het andere kwekersras Polka zich gedraagt. In november moet ik dit zeker aan mijn collectie toevoegen.

13-10-2005, 00:16 geschreven door Daantje

Ik laat het fruit graag boomrijp worden. Dit wil zeggen dat er zich een kurklaagje begint te vormen op de inplant van de steel.  De appelen komen gemakkelijker los. Enkele beginnen te vallen. Het is belangrijk dit in de gaten te houden en dadelijk met de pluk te beginnen.  Binnen enkele weken volgt dan de eetrijpheid.

Een van de net geplukte rassen is de Reinette Hernaut. Ik heb het geluk gehad de Reinette Hernaut uit eerste hand te leren kennen.

Toen men  in 1985 voor ’t eerst  bomen kon aanschaffen van het enthout ter beschikking gesteld door de Landbouwfaculteit van Gembloux, reed ik naar de kwekerij Adams  te Ruisbroek in het Pajottenland. De heer Adams raadde mij ook de Reinette Hernaut aan.  Zijn vader had dit ras,  - op het einde van de dertiger jaren door een zekere  meneer Hernaut op het stort van Anderlecht gevonden,  - verder gekweekt en verspreid in het Pajottenland. Daar gaf men hem de naam dubbele Speeckaert.

De gewone Speeckaert is middelmatig groot. Reinette Hernaut is een grote, donkergroene appel met een donkerrode blos. Het vlees is stevig, sappig, met een goede zoetzuur balans. Bij een frisse, natuurlijke bewaring behoudt hij zijn goede eetkwaliteiten zeker tot in maart. Ik vind het een van de beste winterappels.

Het ras is weinig gevoelig voor schurft. De boom behoudt een gave bladstand. Een tijdlang dacht ik dat de boom geen gebreken had.

Pas na zijn tiende jaar is mijn vrij grote boom op zaailing  kankergevoelig geworden. Ik knip de meeste kankertakken weg.

Ik heb nog een tweede, minder grote boom van een enting die ik deed op een MM 106 onderstam. Dit meer dan vijftien jaar oude exemplaar toont echter nog geen kankeraantasting. De vruchten zijn nog mooier dan op de moederboom.  Ik had dit jaar weer een goede oogst,  in tegenstelling met veel andere, wel beurtjaargevoelige rassen.

Ik merk dat de womstekigheid nogal hoog ligt. In dat verband hebben we een opmerkenswaardige vaststelling gedaan.  In de met pel gedroogde appelschijfjes, ontwikkelden zich appelmaden, uit eitjes nog in de nazomer afgezet op de vruchten!

11-10-2005, 23:23 geschreven door Daantje

 
Het Regionaal Landschap Vlaamse Ardennen richt voor de derde maal een Fruithappening in op het domein DE GHELLINCK, Kortrijkstraat, 74 te Elsegem op zondag  aanstaande, 16 oktober van 10 tot 18 u. Gratis inkom.

Net als vorig jaar heb ik er een stand. ’ Welke rassen zijn interessant in een beurtjaar?’

Dit jaar verleent de Nationale Boomgaardenstichting zijn medewerking met een uitgebreide fruittentoonstelling. De regionale rassen worden speciaal belicht. Bijzonder is dat er een stand fruitdeterminatie zal zijn. Daarvoor brengt men liefst een 5 tal gave vruchten (met steel) per ras mee.

Verder valt er te proeven en te drinken, is er info en documentatie, zijn er oude – en nieuwe boeken. Zijn er demonstraties enz.

Het weekend daarop, op 22 en 23 oktober, gaat te Villeneuve d’Ascq  , bij Lille (Rijsel) de tweejaarlijkse POMEXPO door.  Mussée de Plein Air  143 rue Colbert

www.pomexpo.com

11-10-2005, 00:14 geschreven door Daantje

09-10-2005, 20:25 geschreven door Daantje

07-10-2005, 23:28 geschreven door Daantje

07-10-2005, 13:30 geschreven door Daantje