Deze vrouw loopt de wereld rond voor de strijd tegen borstkanker. Via verschillende sites kan ze haar strijd voortzetten.Dus,neem haar mee naar jouw site om haar daar verder te laten lopen.... xxx thnks!Graag stel ik je twee ontzettende lieve dames voor die onovertreffelijk met de ziekte omgaan ...neem ook eens een kijkje op hun blog ...waar echte vriendschap waarlijk troef staat !! http://anita-angele.skynetblogs.be
Onze Leonberger Dolcé (zachte) is een echte dier/ en mensenvriend ... hij was kind aan huis ... !Met veel pijn in t hart is hij zachtjes van ons heen gegaan ...
Op foto Dolce met Wim (zoon),2 dagen voor hij heen ging !!
Illona een 20 jarige Trackener merrie heeft last van doorgezakte kogels (pezen ) aan voorbenen
Getse , een 3 jarig ruin paardje . Eigenaars kunnen hem niet bereiken , en moet tevens nog ... zadelmak !
Lezing : hondentraining , Pfiiiieeeet training , werken met chakra's en magnetisme
Enkele Foto's van het ooh zo prachtig Polen
Dierenopvoedster & Magnetiseur.
** Dierenopvoedster Miryam ! **
**Magnetisme voor alle dieren**
Probleemgedrag paard,hond & pijnverlichting voor uw geliefde huisdier
11-10-2009
De Shetlandpony .. sterker dan een trekpaard ?...
De Shetlandpony ... sterker dan een trekpaard ?
De Shetlandpony komt van oorsprong van de Shetland eilanden, ten noorden van Schotland. Op deze eilanden heerst een klimaat van koude, wind en regen.
Het voedselaanbod is klein en kent weinig variatie. De Shetlandpony heeft zich aan dit strenge klimaat weten aan te passen door een weelderige staart en manenpartij en een bijzonder dikke vacht in de winter te krijgen.
De pony's bleven door het beperkte voedselaanbod klein van stuk en zijn taai, sober en sterk.Op de Shetland eilanden werkte de pony voornamelijk als lastdier. (o.a. hooi en turf transport) Later werd deze kleine pony veel ingezet in de kolenmijnen maar gelukkig komt dat nu niet meer voor.
De Shetlandpony kwam in de dertiger jaren naar Europa en vervulde voornamelijk een rol als trekdier. Ziehier een prachtige compilatie alom , van behendigheid tot ... Voor de kijklustigen onder jullie vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten hé ... !
De pony nam destijds ook de taken van de, toen nog bestaande, trekhonden over. Op kleine landbouw- en fruitteeltbedrijven verrichte hij veel werkzaamheden. Het is bekend dat een Shetlandpony, in verhouding tot zijn maat en gewicht, sterker is dan een groot trekpaard. De Shetlander is zelfs, toen de grotere rijpony's nog niet zo bekend waren, vrij veel ingezet als kinderrijpony.
Het gebruik van de kleine Shetlanders is bijzonder veelzijdig te noemen! Behalve als 'speelpony' voor de kinderen (laat kinderen nooit zonder toezicht met het dier sollen!),
wordt de Shet gebruikt als rijpony, in 1-, 2- en 4 span bij het aangespannen rijden, zowel recreatief als in wedstrijdverband en vaak in de vrijheidsdressuur!Er worden soms demonstraties gegeven die er niet om liegen en die de Shetlandpony toch een heel ander aanzicht geven!
Het is geen nieuws voor paardenliefhebbers, dat het omgaan met onze hippische partners ons vaak veel meer kan zijn dan alleen maar een sportieve of recreatieve bezigheid. Paarden kunnen goed aanvoelen wat in ons omgaat en het contact en werken met hun kan ons helpen bij ons zelf te komen.
Op deze manier kunnen paarden ook een sterke opvoedende effect op kinderen en de jeugd hebben. Deze fantastische mogelijkheden in de relatie van Mens en Paard kunnen ook gebruikt worden om de mens uit een aantal problemen te helpen of hem in zijn ontwikkeling te bevorderen. Dat paardrijden door op verschillende manieren gehandicapte mensen met veel plezier gedaan wordt is al jaren in onze Contreien bekend.
Zeg nu zelf ... wat kan er mooier zijn dan een kind zo te zien openbloeien ... woorden overbodig in het hier opvolgend filmpke... ! ! Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... ! !
Bij het therapeutische paardrijden- Equitherapie - , gaat het erom het paardrijden en het contact en bewegen met het paard doelmatig te gebruiken, om therapeutische effecten te bereiken.
Dit op lichamelijk maar ook psychisch vlak. Equitherapie houdt in, dat het paard met zijn specifieke sociale- leer- en bewegingsmogelijkheden meewerkt als co-therapeut om mensen (kinderen en volwassene) met psychische en/of lichamelijke problemen systematisch te helpen of hun in hun ontwikkeling te bevorderen
Equitherapie hanteert een holistische visie. Door het combineren van verschillende psychologische stromingen, waaronder systeemtherapie en lichaamsgerichte therapie, wordt het gehele cliëntsysteem benaderd.
Equitherapie biedt mensen die al vele therapieen achter zich hebben, of mensen die het beangstigend vinden om therapie te krijgen, de mogelijkheid om in een bijzondere omgeving, met behulp van het paard aan zichzelf te werken. Het doel is hierbij niet het oplossen van de bestaande problemen, maar ondersteuning te bieden bij het zoeken naar alternatieven. Hierdoor wordt men meer zelfbewust en is er minder kans op terugval.
De Pinto .... paarden met een gevlekte vacht .......
De Pinto .... paarden met een gevlekte vacht ... !
De Pinto stamt af van de paarden met gevlekte vacht die NoordAmerikaanse indianen ontvreemdden bij de conquistadores. Zijn naam heeft hij te danken aan een Spaans woord, 'pintado', wat 'geverfd' betekent.Een Pinto karakteriseert zich beter aan de hand van zijn kleur en niet zozeer door zijn bouw.
Gewoonlijk is het een stevig gebouwd, krachtig paard dat gedurende lange tijd inspanningen kan leveren. De vacht van de Pinto kan worden onderverdeeld in twee groepen: de 'overo' (witte vlekken op een gekleurde ondergrond) en de 'tobiano' (wit met vlekken in verschillende kleuren, behalve zwart).
De Pinto werd nog niet zolang geleden erkend als ras en dan nog maar alleen in de Verenigde Staten. Dit spectaculaire paard heeft soepele, losse gangen en gewoonlijk is het bijzonder comfortabel.
Het bezit een korte, dunne staart. Wellicht ontstond die door selectief fokken om niet te blijven hangen aan de struiken en doornen van de ongerepte vlakten in de VS.
Ziehier de wereldkampioen van deSaddlebred stallion Monaco @ Louisville 01... hmmm ... Voor de kijklustigen onder jullie ... vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ...
De Lusitano - een barokpaard ... zijn kenmerken.......
De Lusitano - een barokpaard ... zijn kenmerken..!
Lusitanos zijn echte barokpaarden, dwz. stonden bijzonder tijdens de barok in de belangstelling, met name vanwege hun houding en gangen, die pasten bij de overdaad die het barokke tijdperk kenmerkten.
In Portugal worden de merries met hun veulens in grote kuddes gehouden, die praktisch het hele jaar buiten lopen en grote graslanden ter beschikking hebben. Veel stoeterijen bevinden zich aan de oevers van de Taag (Tejo), waar het gras in de zomer niet al te dor wordt. Desalniettemin is de begroeiing vrij schraal en wordt gras met allerlei kruiden en houtachtige planten afgewisseld.
De paarden moeten echt hun kostje bij elkaar scharrelen en krijgen zo geen kans overvoerd te raken. Ook een teveel aan eiwit komt hier niet voor. Dit kan problematisch zijn voor paarden die direkt vanuit Portugal naar Nederland gehaald worden; het eiwit- en energierijke voedsel hier kan problemen zoals koliek veroorzaken.
De belangrijkste kernmerken Gezegd moet worden dat Lusitano's rechthoekspaarden zijn. Dit houdt in, dat het lichaam van boeg tot staart en van schoft tot de grond een rechthoekige (en geen vierkante) vorm heeft. Door de relatief lange benen van de Lusitano ligt hij dichter bij een vierkantspaard dan bijvoorbeeld de Lipizzaner.
Ziehier een fenomonaal tafereel ... gedanst op een Sirtakie ... hmm .. je zou zo ... hiii ... meedansen ...Hopa ...hopa ... hiii ! ! Voor de kijklustigen onder jullie vergeet het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit te bekijken hé ... Hopaaaaa ..!
De Lusitano is al eeuwenlang gefokt als rijpaard, met nadruk op wendbaarheid (met name voor stierenvechten en oorlogen) en comfortabele gangen. Hierdoor zijn zowel de gangen als het temperament zeer aangenaam.
Doorzitten in draf is een "must" bij deze paarden, in alle gangen verzamelt zelfs het jongste paard al automatisch. Verzamelde gangen zoals piaffe en passage zijn heel makkelijk aan te leren - wat als nadeel heeft, dat veel ruiters niet kunnen wachten tot het paard er geestelijk en lichamelijk aan toe is.
Een 4-jarige die te koop wordt aangeboden met als aanprijzingen "kent piaffe, passage en spaanse pas" moet u dan ook enigszins wantrouwend bekijken. Wel is het zo, dat het ene paard sneller aanwijzingen geeft, dat het klaar is voor bepaalde zwaardere oefeningen dan het andere.
Hengsten houden is met deze paarden een stuk minder problematisch dan bij veel andere rassen. Doordat de hengsten tot en met hun 3e levensjaar in grote kuddes lopen, zijn ze heel sociaal. Verder zijn de Lusitano's altijd al geselecteerd op karakter; een paard wat zich niet kan concentreren bij het werk (zoals stierenvechten - waar fouten dodelijk kunnen aflopen!) wordt uitgeselecteerd.
Hierdoor laten ook hengsten zich niet snel uit hun concentratie brengen. Dit Filmpje gaat enkel en alleen maar van hoe groot de capaciteiten zijn in het paard zijn bewegingen zijn souplesse en vooral de ... enorme wendbaarheid die de Lusitano bezit ... let wel ... het is een arena gebeuren ...die netjes in zijn rang blijft ( weet dat men in Portugal nooit een stier dood ! ! )
Feit blijft wel, dat ook deze paarden het best zo sociaal mogelijk moeten worden gehouden - dus niet de rest van hun leven afgezonderd in een box doorbrengen.
Boulonnais ,word ook wel gezien als het edelste trekpaard ...! !
De Boulonnais ...word ook wel gezien als het edelste trekpaard ...! !
De Boulonnais is afkomstig uit Noord-Frankrijk. Dit koudbloedpaard beschikt via de Arabier over oosters bloed. Hij komt voort uit kruisingen met inlandse paarden, die rond het begin van onze jaartelling al hebben plaatsgevonden.
Later werden ook andere rassen bij het fokken gebruikt, waaronder het Middeleeuwse Groot oorlogspaard en de Andalusiër. Van het inlandse paard, waarschijnlijk het Bospaard, erfde de Boulonnais zijn maat en zijn massa.
De Arabier zorgde voor de verfijning en de beweging, terwijl de Andalusiër de fysieke toestand bepaalde. In de loop van de zeventiende eeuw begon men twee typen te onderscheiden: de grotere Boulonnais en de kleinere Mareyeur ('getijdenpaard'). Dit paard werd speciaal gebruikt voor snel vervoer, zoals het vistransport van de Franse kust naar Parijs. Dit type komt bijna niet meer voor.
De Boulonnais, ook wel gezien als het edelste trekpaard, wordt tegenwoordig veelvuldig voor de slacht gefokt. De Boulonnais wordt onder andere ingezet bij het fokken van de Normandische Cob en de Breton Postier. Ziehier een prachtige docu over let wel ... de Boulonnais de Percherons en De Shire ... ... vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... ...
Een poging dit ras bij het fokken van het Italiaans zwaar trekpaard te betrekken, mislukte. De Boulonnais heeft over het algemeen een sierlijk voorkomen. Hij is sterk en heeft een goed geproportioneerd lichaam met een brede rug en borst. De borstkas is stevig. De schoft steekt licht uit, de schouders hellen sterker af dan bij de meeste zware trekpaarden.
De hoogte van dit ras ligt tussen de 1,58 en 1,68 m. met een gemiddelde stokmaat van 1,65 m. De Mareyeur was duidelijk kleiner met een hoogte van 1,53 tot 1,58 m. De achterhand is stevig gespierd en het kruis is voorzien van extra spieren. De benen van de Boulonnais zijn sterk en krachtig gespierd en hebben geen 'behang'. Ze zijn droog, vertonen dus geen overtollig vet, plooien en rimpels, en hebben platte voeten.
Het Tennessee Walking Horse is een vriendelijk ,mens georiënteerde verschijning .....
Het Tennessee Walking Horse is een vriendelijk,mens georiënteerde verschijning.
De originele Tennessee Walking Horses werden gefokt op efficiënte, comfortabele gangen; met een vriendelijk, werkwillend, mens georiënteerd karakter; goeduitziende, stoere verschijning en voor alle taken geschikt rond de boerderij of plantage. Ze werden zowel onder zadel, als voor de koets gebruikt.
Het hedendaagse Tennessee Walking Horse ras, is een ideaal vrije tijds-, buitenrit- en familiepaard voor mensen van alle leeftijden en alle niveaus, kinderen en volwassenen. Ze passen bijzonder goed in elke paardenactiviteit, waar gevraagd om een soepel, alert, gemakkelijk paard, dat dagelijks lange afstanden met een gemiddelde snelheid kan afleggen.
Ziehier een Filmpke ... voor de paardenkenners ... hou nauwlettend de achterhand in t oog .. het zwieren van t hoofd ... en dan natuurlijk de hoeven en beenactie ... pffffff ... later in t log meer daarover .... ! ! Vergeet het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... ! !
Het Walking Horse is als volgt te karakteriseren: Alert, goed gemanierd, werkwillend, een respectvolle, meewerkende instelling en een vriendelijk, mens georiënteerd verschijning. Walking Horses zijn gehoorzaam, vriendelijk, tolerant, gemakkelijk in de omgang, intelligent, vergevingsgezind en willen graag een plezier doen.
Ze zijn erg toegewijd, goed van vertrouwen en te vertrouwen. Deze paarden zijn vaak levendig, nieuwsgierig en communicatief en willen graag een band opbouwen en samenwerken met hun berijder. Deze kwaliteiten maken deze paarden tot plezierige huisdieren, terwijl ze voor je werken.Tennessee Walking Horses gedijen het best, als ze regelmatig werk hebben, een goede basis verzorging en liefde krijgen. Er is geen speciale of complexe verzorging nodig en kunnen zonder ijzers of hebben genoeg aan simpele ijzers.
De Tennessee Walker is ook een veelzijdig show of paradepaard, dat het succesvol kan opnemen tegen paarden van andere rassen, in zowel normale- als gangencompetitie binnen de rassen. Walking Horses kunnen elke uitdaging in welke klasse van een wedstrijd aan: Halster of Model, Engels, Western (inclusief werken met vee, reining en Western rijden), dressuur, lange afstanden, veedrijven, Voltige of zonder zadel.
Voor deze gangen is het hoefbeslag heel belangrijk. De ver doorgegroeide hoeven worden met ijzers beslagen die een opwaartse invloed op de gang hebben. Dit leidt niet tot peesontstekingen, hoewel de hoeven wel wat onnatuurlijk aandoen. Vooral de verlengde ijzers op de achterhoeven dragen bij tot de zwevende gang. Wel draagt het paard bij shows vaak springschoenen.Al deze gangen hebben de walker van nature en alleen díe gangen die een paard van nature bezit kunnen getraind en uitgebouwd worden.
In Amerika zien we soms hachelijke trainingsmethodes waarbij paarden in een bepaalde gang gemanipuleerd worden. Dit wordt bijv. gedaan met gewichten, een onnatuurlijke hoefstand en een soort dikke klompen tot aan zelfs vernageling toe en erger (om het paard te laten lopen met veel beenaktie).
Het gaat te ver om er hier op in te gaan maar iedereen kan begrijpen dat dit vaak om pure grrrrrrr ... gaat en deze methodes gelukkig niet in Europa zijn toegestaan. Dit soort methodes en afbeeldingen/filmpjes hiervan geven een slecht/vertekend beeld van het ras. Terwijl de Tennesse Walker een zo ontzettend lief paardje is ... Het enige wat het eigenlijk aangeeft is dat de paarden een té goed karakter hebben dat ze dit soort praktijken helaas zonder tegendruk accepteren.
De Suffolk Punch is een innemend paard met heel eigen kenmerken ...
De Suffolk Punch is een innemend paard met heel eigen kenmerken ...
De Suffolk Punch is een innemend paard met heel eigen kenmerken. Hij is het oudste zware ras van Groot-Brittannië en word ergens beschreven als 'een soort Engels paard, met korste benen en een doep lichaam, een korte, dikke kerel'- en dat klopt precies. Zijn oorsprong is onduidelijk, maar William Candem schrijft in zijn in 1586 gepubliceerde Britannia dat het ras van 80 jaar bestaat.
Het is sober, vroegrijp, met een lange levensduur, en heeft op vele Europese en Russische zware paardenrassen zijn stempel gedrukt. Het is ook naar de VS uitgevoerd en zelfs naar Pakistan, waar het werd gebruikt om cavaleriepaarden en muildieren te fokken.
Elke Suffolk Punch gaat terug op één enkele hengst, het paard Thomas Crisp uit Ufford, stamboeknummer 404, dat in 1768 geboren werd. Deze hengst werd gebruikt in de omgeving van Woodbridgem Saxmundham en Framlingham, nog steeds een centrum van de fokkerij van Suffolk Punches. Hij had korte benen, een diep lichaam, was een helderrode vos met een schofthoogte van 1,57m en had een beter hoofd dan zijn tijdgenoten. Crisp prees hem aan als 'in staat om goede koetspaarden voort te brengen'. Alle Suffolk Punches zijn vossen. De in 1877 opgerichte Suffolk Horse Society erkent zeven tinten, die van bleke, bijna meel-achtige kleur naar een donkere, haast bruine tint gaan. De meest voorkomende tint is helderrood.
Het uithoudingsvermogen en de trekkracht van de Suffolk Punch zijn enorm, maar hij heeft minder voer nodig dan andere, soortgelijke rassen. Vroeger werkten paarden acht uur per dag en kregen dan twee keer te eten. De Suffolk Punch hoefde maar één keer per dag gevoert te worden .
Hij dankt zijn bestaan aan een enkel paard, maar een groot deel van zijn verdere ontwikkeling slechts aan een man, Herman Biddell, de eerste secretaris van de Suffolk Horse Society. Hij stelde het eerste stamboek op, The Suffolk Horse History and Stud Book, dat in 1880 werd gepubliceerd. Het bevat een geschiedenis van het ras, van de landbouwmethode in het graafschap, een register van 1230 hengsten en 1120 merries, lijsten van kampioenen en een rasstandaard die nu nog steeds gebruikt word.
Ziehier een prachtig filmpje gebracht op een ritmisch aangenaam muziekje ... let wel , zowel in country cross , jumping en dressuur is dit één en dezelfde paard een kruising van Suffolk en Hannoveraan ...vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... knipoogje ! !
Op jaarmarkten in Suffolk werd zijn kracht getest door een paard aan een boomstam vast te maken. Zelfs als het paard de stam niet in beweging kreeg, slaagde het toch voor de test als het op zijn knieën ging liggen. Deze trekhouding werd kenmerkend voor het ras. Een andere test betrof achteruit lopen, iets wat hij voor het werk in de stad moest kunnen. De uitzonderljike trekkracht van de Suffolk Punch word vooral veroorzaakt door zijn diepe schouders, een kenmerk dat door de vroegere fokkers met zorg is ontwikkeld en ideaal is voor zwaar trekwerk.De moderne Suffolk Punch is groter dan zijn voorouders en 1,65/1,70m hoog. Zijn bewegingen zijn opvallend: de stap is krachtig met veel veerkracht en de draf is vrij vlak en heeft een soort cadans die bij andere zware rassen niet voorkomt.
Ondanks dat het een groot paard is, is de Suffolk sober, hij heeft weinig voer nodig, is vroegrijp en kan een hoge leeftijd bereiken. Suffolks kunnen met twee jaar al licht werk verrichten en op driejarige leeftijd kunnen ze volop aan het werk.Hier een prachtige docu met niemand minder dan Martin Goymour, president of the Suffolk Horse ! Hij hoopt dat de Suffolk Horse verder zijn intrede wereldwijd zal waarmaken daar het paard met uitsterven is bedreigd ... op dit moment zijn er wereldwijd zo een 460 Suffolks geregistreerd !!!
Verder kunnen ze wel dertig jaar oud worden en op hun twintigste nog werken en veulens krijgen.
De "Morab" een kruising tussen "Arabier" en "Morgan"....
De "Morab" een kruising tussen "Arabier" en "Morgan".
De Morab was altijd al meer een paard dat gebruikt werd om andere paarden te verbeteren, dan dat hij zelf als apart ras gefokt werd. De laatste jaren komt hier verandering in. Fokkers beginnen de goede bewegingen en de schoonheid van dit paard te ontdekken.Het fokken van de Morab is echter nog steeds het werk van de enkele enthousiaste fanaat.
De Morab komt voor in alle kleuren; witte aftekeningen op hoofd en benen zijn toegestaan.Het heeft de gangen en houding met de achterbenen achter het lichaam van de Morgan wanneer het stilstaat en het expressieve hoofd en temperament van de Arabier. Hier een knap staaltje aan éénheid tussen mens en dier !! Let wel dit is een Arabier paardje ... vergeet wel het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken é
De Morab is een gespierd paard, met een lange een schuinliggende schouderpartij en een diepe borst.De rug is betrekkelijk kort en sterk. Het ras ontstond in de 19e eeuw in Amerika en kwam voort uit kruisingen tussen een Volbloed Arabier en een Morgan.De naam "Morab" is dan ook een kruising tussen "Arabier" en "Morgan".
Voor 1930 werden deze kruisingsprodukten toegelaten in stamboeken van beide rassen.Het bekendste product uit deze combinatie was wellicht Golddust (1854), destijds beroemd vanwege zijn snelheid als draver. De Amerikaanse Burgeroorlog heeft de verdere ontwikkeling van de Morab even in de weg gestaan, maar toen de excentrieke miljonair William Randolph Hearst zich ging interesseren voor de kruising, won het ras aan reputatie. Vanaf toen werd ook pas de naam Morab gebruikt.
American Cream Draft heeft een unieke roomkleurige vacht ...
De American Cream Draft heeft een unieke roomkleurige vacht ...
De American Cream Draft is het enige trekpaard dat in de VS wordt gefokt. Wat het paard zo uniek maakt is dat het een roomkleurige vacht heeft, een kleur die bijna nooit voorkomt bij trekpaarden. De Cream Draft komt echter maar in een klein gebied van de 'Mid-West' van de VS voor en heeft zich daardoor niet tot een erg populair paard weten te ontwikkelen.
De stokmaat van de Cream Draft ligt tussen 1.50 en 1.70 m. Alleen exemplaren met een roomkleurige vacht, witte manen en een witte staart worden tot het ras toegelaten. Witte aftekeningen zijn ongebruikelijk. Wel heeft het paard licht behang aan de benen. Behalve de vachtkleur zijn er verder geen noemenswaardige raskenmerken die de Cream Draft onderscheiden van andere trekpaarden in dezelfde gewichtsklasse.
De oorsprong van de Cream Draft wordt gevonden aan het begin van deze eeuw. Rond die tijd heeft een merrie van onbekende afstamming, 'Old Granny' genaamd, een veulen gekregen. Alle nakomelingen hadden haar kenmerkende vachtkleur.
Als gevolg van kruisingen met de Percheron, de Shire en het Belgische Zware Trekpaard, is een afzonderlijk ras ontstaan. In 1944 werd de American Cream Draft Horse Association opgericht. Alleen paarden met een lichtroze huid worden tot het ras toegelaten, omdat Creams met een donkere huid geneigd zijn van vachtkleur te veranderen. De ogen van een jong veulen zijn bijna wit. Als het ouder wordt, worden de ogen donkerder.
Ziehier een korte intro van een range waar deze paarden zoveel mogelijk in een natuurlijke habitat verblijven .... zij zijn immers wereldwijd de grootste American Cream Draft horse Ranch ... ondanks hun zeldzaamheid .... , vergeet evenwel het liedje bovenaan t logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ....
De American Cream is het enige trekpaard waarvan de staart niet gecoupeerd wordt. Het couperen van de staart voorkomt dat de staart van het paard tussen de teugels of eventuele machinerie verstrikt raakt. Maar er kunnen ook andere maatregelen worden genomen om de staart te beschermen. En dat is voor het paard wel zo prettig, want op die manier behoudt het zijn wapen tegen bijtende insecten.
De Highland Pony is één van de twee inheemse rassen van de Schotse hooglanden en eilanden. Gedurende vele eeuwen heeft het ras zich aangepast aan het veranderende en vaak barre klimaat en de leefomstandigheden van Schotland.
De wintervacht bestaat uit een laag sterk, dasachtig haar over een zachte, dikke onderlaag, die dit ponyras geschikt maakt het hele jaar buiten te verblijven
En wat hij van zijn Keltische voorvaderen geërfd heeft, is vandaag nog volop zichtbaar. DNA-onderzoek heeft ten andere aangetoond dat hij, zoals enkele zeldzame andere paardenrassen, een zeer hoge graad aan oorspronkelijke zuiverheid overgehouden heeft. De afzondering in het ruwe klimaat van zijn Schotse vaderland is daar wel de verklaring voor, evenals voor de adel van zijn atletisch lichaam. Onder zijn strakke huid lijken de sterke spieren en de droge gewrichten als gebeiteld.
Andere kenmerken: een harmonische bouw, een sterke en gewelfde hals, een korte rug en krachtige lenden, wapperende manen en een zijdeachtige beharing. Stokmaat tussen 1,32 m en 1,47 m. De toegelaten kleuren zijn grijs, zwart, izabel en baai. Aalstreep en zebrastrepingen op de benen en zeer goede voeten.
Uitzonderlijk degelijk en mooi, krachtig en polyvalent, zelfbewust en trots, open en vriendelijk, zachtmoedig en leergierig: met zo'n karakter is de Highland Pony een haast spreekwoordelijk mensvriendelijk ras. Maar nooit onderdanig, want hij is en blijft een nobel paard. Misschien is het wel daarom dat de Britse koningin er in Balmoral een stoeterij van Highland pony's op na houdt.
Ziehier een super schattig Filmpje ... " jong geleerd is oud gedaan " ... ghiiiii ... een prachtige dressuurrit op een folkloristisch ritmisch muziekje ... tof om zien !!Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken .... !!
Zoals alle juwelen, is het aantal Highland pony's echter beperkt. Wereldwijd vindt men er amper een vijfduizendtal en elke eigenaar ziet zijn Highland pony werkelijk als een waardevol bezit, waarop hij terecht trots is. In België bleef het ras lange tijd omzeggens onbekend: de allereerste Highland pony werd pas in 1992 ingevoerd. Dit ras is dan ook amper te vinden en niet bepaald goedkoop.
Dikke paarden presteren minder goed, het uithoudingsvermogen is geringer en in ernstige gevallen kan overgewicht leiden tot hoefbevangenheid. Overgewicht is dus niet wenselijk. Afvallen dus! Maar dan wel verantwoord want te snel afvallen, kan leiden tot hyperlipemie (bloedvervetting).
Maar hoe nu verantwoord afvallen? Als regel geldt dat een paard niet meer dan 1% van zijn streefgewicht mag afvallen per week. Dit komt voor een paard van 600 kg lichaamsgewicht dat 60 kilo te zwaar is op ca. 5 kg per week. Om dit te realiseren zou je minder eten kunnen geven maar om dan 5 kg kwijt te raken zou dit paard maar enkele uurtjes in de weide mogen en de rest van de dag niets meer mag eten.
Dat is niet praktisch en bovendien loop je veel risico op ondeugden en een verstoord maag-darmkanaal.Beter is een combinatie van minder eten en meer bewegen! Als je paard krachtvoer krijgt zul je dit moeten verminderen met ca 2 kg per dag bij een training van ca. 1 uur per dag. Voer je in deze situatie minder dan 0,5 kg per dag dan is het raadzaam om Summerfit koek bij te geven voor de noodzakelijke vitaminen en mineralen.
In de zomerperiode is het vaak lastiger om de pondjes eraf te houden als je paard volop in de weide staat. Er wordt in veel gevallen ook vrijwel geen krachtvoer meer gegeven. Je zult dan wederom een uur per dag moeten trainen en de weidegang tot maximaal 10 uur per dag beperken.
Een paard mag niet meer dan 1 procent van zijn streefgewicht afvallen per week. Dit komt voor een paard met een lichaamsgewicht van 600 kilo, dat 60 kilo te zwaar is, neer op ongeveer 5 kilo per week. Intervaltraining is een methode om je paard meer conditie te laten krijgen. Is je paard te dik? Laat hem dan niet te snel afvallen, want dat kan leiden tot hyperleamie (bloedvervetting). Longeren mag ongeveer 30 minuten duren en begint altijd met een natuurlijke houding.
Geef je paard meer afwisseling in de training: dus vaker buitenrijden, longeren (met enkele of dubbele longe), los bewegen in de baan met balkjes, intervaltraining of maak eens een sprongetje. ... Ziehier een prachtig stukje aan dressuur, gebracht door de welbekende groep " Apassionata , o.a piaff , spaanse pas enz . meer .....Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... knipoogje !!
Overgewicht kan bij paarden leiden tot insulineresistentie en dat kan hoefbevangenheid geven. Ideale producten voor dikke paarden zijn Nature's Best muesli enSummer Fit koeken
De PASO FINO een van de meest opwindende en comfortabele paardenrassen ter wereld...
De PASO FINO een van de meest opwindende en comfortabele paardenrassen ter wereld...
Graag laat ik je kennis maken met een van de meest opwindende en comfortabele paardenrassen ter wereld, de PASO FINO. Het grote verschil tussen een PASO FINO en andere paarden is zijn "GAIT" ... !
Ik geef nooit vlug mijn persoonlijke mening over iets ...maar is zelfs voor mij de eerste keer dat ik kennis mocht maken met deze toch uitzondelijke pas , de " GAIT " ...en zet dan ook dadelijk een filmpje ter beschikking ... pfffff ... daar gaan we ... vergeet eerst het liedjebovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... knipoogje !
Naast de stap, draf en galop heeft de PASO FINO nog een uiterst comfortabele karakteristieke viertakts laterale gang. Wanneer een Paso Fino "GAIT", ontstaat er een schommelvrije zone, juist daar waar het zadel ligt.
Dit heeft als gevolg dat je totaal stil zit, zonder hiervoor moeite te doen. Voor de paardenkenners ... dit is geen tölt ... k zou de twee eens samen moeten zetten ..de " GAIT is een vezamelde pas ..hoe meer verzameld ...des te meer punten men kan scoren !!!
Een PASO FINO is in vele opzichten, een ideaal familiepaard. Het is een trouw, atletisch, sierlijk en elegant paard. Verder heeft de PASO FINO een zeer vriendelijk karakter. Het is dan ook een intelligent, aanhankelijk en gemakkelijk te houden paard.... ziehier een prachtig staaltje van longeren .... heerlijk om zien en aangenaam naar voor gebracht op een sfeervol muziekje ...
De PASO FINO houdt van mensen. Het ras komt in alle kleuren voor. De schofthoogte ligt normaal tussen 147 cm en 156 cm.
De Paso Fino is een paard voor alle seizoenen, klimaten en doeleinden. Het unieke comfort opent een wereld voor alle ruiters. ... zijn er nog woorden voor nodig ... !
Garnaalvissers te paard ! . indrukwekkend schouwspel ...
Garnaalvissers te paard ! ... indrukwekkend schouwspel ... !
Een uniek en indrukwekkend vertoon, van visser en paard één in volkomen harmonie, in de schuimende baren en onder het spel van de wolken.
Duizenden keren werden en worden ze vereeuwigd door fotografen, kunstschilders, beeldhouwers. De vissers te paard zijn werkelijk wereldberoemd.
Steeds opnieuw brengen ze een indrukwekkend schouwspel van een vrij eigenaardige visserijmethode die vroeger over heel de Vlaamse kust beoefend werd, maar die tot op vandaag enkel in Oostduinkerke standhield. Het bonkige boerenpaard trekt aan lange koorden een net door het strandwater. Dat net schuurt over het zand. De garnalen springen op en belanden in het net.
Garnaalvissen te paard gebeurt altijd met laagwater: anderhalf uur vòòr het precieze tijdstip van laag tij, en anderhalf uur erna. Er wordt in totaal dus telkens zon drie uur gevist. Eén trek, zoals men dat zegt, duurt ongeveer een half uur.
De garnaalvisser komt dus vijf à zes keer uit het water om het net te ledigen en de vangst over te gieten in een rieten mand of ben. Ondertussen wordt het paard wat rust gegund.
Na het vissen stappen ruiter en paard weer naar huis, waar de garnalen onmiddellijk gewassen en gekookt worden. Elke garnaalvisser heeft wel zijn eigen geheimpjes om de lekkerste garnaal op te dienen. Nog dezelfde dag blinken ze levende vers in de handpalmen van vele fijnproevers!
Ziehier een prachtige intro van " De laatste der garnaalvissers " Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken !
De beste periode om het garnaalvissen te paard te beoefenen is het voorjaar en het najaar: vanaf eind april tot eind juni enerzijds, en anderzijds de maanden september en oktober. Dan is de temperatuur van het strandwater op zijn best en voelen de garnalen zich in hun sas. Met wat geluk wacht de garnaalvissers in die maanden een rijke vangst.
Oostduinkerke telt nog een zevental actieve garnaalvissers te paard. Hier een prachtige docu van dit alomvattende spectakel te Oostduinkerke ....De gemeente koestert ze allen als kostbare parels.
Jonge mannen die houden van de zee en van het paard zorgen voor de verderzetting van deze uitzonderlijke traditie.
Geen wonder dat de paardenvissers, na een lange en rijkgevulde loopbaan, als ereburgers van de gemeente beschouwd worden
Paardentractie ....Een wei slepen , een rijbaan vlakken of hout uitslepen ...
Paardentractie ....Een wei slepen , een rijbaan vlakken of hout uitslepen ..
Er is geen grens aan wat we een paard kunnen leren, er is alleen een grens aan onze intelligentie om het hem uit te leggen. Uitspraak. Het trekdier komt terug in het straatbeeld en op de akkers. Onze kinderen zullen elkaar straks niet meer aftroeven wie de meeste automerken (her-)kent, maar wie de meeste paardenrassen kent !!
Het duurt niet lang meer of we krijgen te maken met een enorm tekort aan goede instructeurs en opleidingsmogelijkheden voor al die mensen die met paarden willen leren werkenWe moeten oppassen dat we als BD boeren niet opnieuw het imago van geitenwollensokken-club over onszelf afroepen.
Voor veel mensen is het werken met paarden toch iets uit grootmoeders tijd. Mét de herintroductie van het werkpaard moeten we meteen onderstrepen hoe modern, schoon en efficiënt dat eigenlijk is
Ziehier een prachtig stukje ambacht uit deze tijd ... geen sporen van tractoren , geen diepe putten met staand water ... wat kan het toch prachtig zijn !!knipoogje ... Vergeet het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dat aan te klikken hé
Het evenement Pferdestark is dit jaar meer dan ooit het trefpunt voor de paardentractie geïnteresseerde. Er wordt meer moderne paardgetrokken apparatuur gedemonstreerd dan ooit tevoren en ook het bezoekersaantal overtrof dat van de eerdere edities.
De Nederlandse liefhebbers hebben het evenement ook vast op de agenda staan, meer en meer krijgt Pferdestark dan ook het karakter van een reünie.
Of je nou hobbyist bent of prof., als je denkt dat paardentractie iets voor jou is, moet je er niet langer over blijven dromen, maar gewoon beginnen. Een wei slepen of rijbaan vlakken, mest rijden of hout uitslepen; er zijn legio toepassingen te bedenken die met weinig kosten zijn op te starten. Investeren kan later altijd nog
Werken met paarden is een aparte ervaring. Je staat met je snufferd bovenop het ploegwerk, alle zintuigen worden geprikkeld. Moderne paardentractie combineert de oeroude energievorm spierkracht met moderne technieken. Werken met paardentractie is leuk, goed voor lichaam een geest en vooral goed voor het milieu. Kiezen voor moderne paardentractie is geen stap terug in de tijd, maar is juist een forse stap vooruit!
De Achal Tekkiner komt vooral in goudkleur, zilverkleur en bronskleur voor !...
De Achal Tekkiner komt vooral in goudkleur, zilverkleur en bronskleur voor
De foto's van de Achal Tekké zijn voor alle duidelijkheid niet bewerkt. ! ! Het zijn dan ook geen echte kleuren , maar de vacht of haren van de Achal Tekké zijn "hol" waardoor er licht heen schijnt en hij dan deze prachtige glim krijgt!
De Achal Tekkiner alias de Achal Tekké komt oorspronkelijk uit Rusland. Het is een typisch nomadenpaard, hij staat er om bekend dat hij lange perioden zonder water en voedsel kan zonder dat hij er minder om presteert.
Het uithoudingsvermogen van dit mooie dier is ongekend enorme hitte trotseert hij moeiteloos. Hij valt ook onder de oudste raspaarden, 1000 voor Christus kwam de Achal Teké al voor in het Aziatische deel van Rusland.
Uiterlijke kenmerken Dit dier heeft een recht profiel met een iets te lange rug, hij heeft een hoge schoft en schuine schouders. De hals maakt bijna een rechte hoek met het lichaam. Het hoofd is lang en rank, en het profiel is kaarsrecht.
Hij heeft vrij wijde neusgaten en mooie grote ogen. De enigszins lange oren staan iets verder uit elkaar dan bij andere rassen en ogen sierlijk. De mondlijn komt boven de schofthoogte uit, dit is kenmerkend voor het ras. De benen zijn lang en hebben lichte maar stevige botten.
De zijdeachtige staart is kort met een lage inplant. De manen zijn over het algemeen redelijk kort. Ziehier een heerlijk glanzend stoeipartij ... knipoogje ... een Achal en een Haflingerpaardje ... Vergeet het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... !
De Achal Tekkiner komt voor in goudkleur, zilverkleur en lichtbruin. Schimmelkleurig komt zelden voor.
Veelal heeft hij witte aftekeningen op het hoofd en benen. Door zijn enorme uithoudingsvermogen is de Achal Tekkiner bij uitstek geschikt als renpaard. Maar als rijpaard is de Achal Tekkiner ook zeer geschikt. Ziehier een prachtig zilver getinte Achal ... t eerste stukje van t filmpke is nogal onduidelijk , maar ... t loont zeker de moeite ... !!
De Achal Tekkiner is niet geschikt voor beginnende paardenliefhebbers, het is geen gemakkelijk paard. Hij heeft een sterke eigen wil en is behoorlijk temperamentvol; een consequente hand is absoluut noodzakelijk.
De Buckskin is net als de Palomino en American Cream geen apart ras maar een register op kleur. Buckskin paarden zouden wel bepaalde eigenschappen hebben die teruggaan op de wilde paarden waardoor ze sterker zijn dan paarden van andere kleuren.
Er zijn verschillende registers en organisaties die zijn opgericht voor de Buckskin om de kleur te behouden en te promoten. De American Buckskin Registry Association is de oudste organisatie en is opgericht in 1963. Ook is er de International Buckskin Horse Association die op dit moment het grootste register heeft en is opgericht in 1971.
Beide organisaties geloven dat de Buckskin meer is dan alleen een kleur paard. Zijn wildkleur laat zien dat er een sterke band is met wilde paarden zoals de Tarpan en de Przewalski. De paarden zouden dan ook sterker zijn en meer uithoudingsvermogen hebben dan paarden met een andere kleur. Ook zouden ze hardere hoeven hebben, sterkere botten en een betere gezondheid. Deze uitspraken zijn nog niet wetenschappelijk bewezen
De kleur van het paard is bij de Buckskin het belangrijkst. Het paard moet of valk zijn of een wildkleur hebben. Wildkleur bruin, zwart en vos zijn alledrie toegestaan.Hier een prachtige mooie voorstelling van een valkkleurige Buckskin in alle seizoenen van t jaar ... zijn nieuwsgierigheid , zijn knuffelgehalte ... vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten ...alvorens dit aan te klikken hé ... ! !
Naast de kleur moet het paard aan weinig andere eisen voldoen: het mag geen trekpaard of koudbloed zijn, en groter dan 1.42. Onder die maat worden de paarden wel geregistreerd, maar in een apart ponyregister.Aangezien bijna alle typen paarden mogen worden ingeschreven, is er geen algemene beschrijving van het karakter te geven.
