Deze vrouw loopt de wereld rond voor de strijd tegen borstkanker. Via verschillende sites kan ze haar strijd voortzetten.Dus,neem haar mee naar jouw site om haar daar verder te laten lopen.... xxx thnks!Graag stel ik je twee ontzettende lieve dames voor die onovertreffelijk met de ziekte omgaan ...neem ook eens een kijkje op hun blog ...waar echte vriendschap waarlijk troef staat !! http://anita-angele.skynetblogs.be
Onze Leonberger Dolcé (zachte) is een echte dier/ en mensenvriend ... hij was kind aan huis ... !Met veel pijn in t hart is hij zachtjes van ons heen gegaan ...
Op foto Dolce met Wim (zoon),2 dagen voor hij heen ging !!
Illona een 20 jarige Trackener merrie heeft last van doorgezakte kogels (pezen ) aan voorbenen
Getse , een 3 jarig ruin paardje . Eigenaars kunnen hem niet bereiken , en moet tevens nog ... zadelmak !
Lezing : hondentraining , Pfiiiieeeet training , werken met chakra's en magnetisme
Enkele Foto's van het ooh zo prachtig Polen
Dierenopvoedster & Magnetiseur.
** Dierenopvoedster Miryam ! **
**Magnetisme voor alle dieren**
Probleemgedrag paard,hond & pijnverlichting voor uw geliefde huisdier
08-01-2010
De Haflinger , een werklustige pony ... ! !
De Haflinger ... een werklustige pony ! !
Haflingers komen van oorsprong uit Zuid-Tirol en omdat ze qua ras vrij sober zijn, werden ze veelal gebruikt als trek- en lastpaarden in de bergen. Ze worden daar ook vaak ingezet voor de arrenslee .
De haflinger bestaat alleen in voskleur met lichte staart en manen. Het is een werklustige pony met veel kracht, uithoudingsvermogen, intelligentie en vaak 'koel in de kop'.
Een haflinger is sober in onderhoud, dat wil zeggen, ze kunnen winter en zomer buiten blijven en hebben minder voer nodig dan een pony die 'hoog in het bloed staat'.
Door het toevoegen van Arabisch bloed heeft de haflinger adellijke kenmerken gekregen. In 1961 is de eerste haflinger naar Nederland gebracht, waarna het ras zich heeft bewezen als zeer veelzijdig.
Tegenwoordig vind je de haflinger terug onder het zadel (zowel dressuur- als westernrijden, aangespannen, vrijheidsdressuur, e.d.) Kortom, de haflinger is een pony die op veel onderdelen binnen de paardensport ingezet kan worden.
Ziehier een super mooi filmpje met ongelooflijk mooie proef in een menwedstrijd...ghiiiiiii de kijklustigen worden aangenaam getrakteert op een ritmisch mooi parcour met een steenvast blooperke ... hmmm ... voor alle duidelijkheid geen Haflingers in deze film maar euh ... Belgische trekpaarden ,vergeet eerst het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... enjoy it ...smile !!
Voltigeren wordt waarschijnlijk het best beschreven als gymnastiek op een paardenrug. Tegenwoordig is het een internationaal erkende sport, die sinds 1982 onder auspicien van de FEI staat.
Voltigeren is ooit ontstaan als leermethode om beginnende ruiters aan de bewegingen van het paard te laten wennen en balans en zelfvertrouwen te geven. Vooral cavaleriescholen gebruikten voltige oefeningen om nieuwe rekruten te leren in balans te blijven op een bewegend paard.Hier een korte introductie van het voltigeren , in dit logje uitzonderlijk 3 filmpjes te zien !! Vergeet evenwel eerst het liedje bovenaan t blog niet uit te zetten vooraleer je dit aanklikt é ... knipoogje !!
Voltigeren diende ook om de ruiter fitter en sterker te maken en zelfvertrouwen te geven.In 1976 is voltige in Nederland geïntroduceerd als een tak van de paardensport met het doel kinderen te leren paardrijden...!
Als je wilt gaan voltigeren, moet je van nature een goed evenwichtsgevoel hebben, lenig zijn en gracieus en elegant kunnen bewegen. De sport vereist ook zelfvertrouwen en moed om moeilijke oefenigen kalm uit te voeren.
Het paard moet een rustig karakter hebben, sterk en onverstoorbaar zijn. Gedurende de hele oefening moet het constant, ritmisch en evenwichtig aan de longeerlijn kunnen galopperen. Het grootste nadeel van de sport is dat je altijd een helper nodig hebt. Namelijk iemand die het paard longeert.
De wedstrijden Internationale voltigewedstrijden kennen categorien voor teams, individuele ruiter en paren. De maximale leeftijd bij teamvoltigeren is 18 jaar. een team bestaat uit 8 ruiters, een paard, een longeerder en een reserve longeerder. Bij de indivuele en teamwedstrijden wordt er een verplichte en een vrije kur uitgevoerd .Ziehier een prachtig staaltje aan voltige en thevens winnaar van de Internationale Competitie gebracht door Adrian Toth , hij is vrijwel tot nog toe de enige die al dansend te paard gaat ... zeker eens de moeite om zien !!!
Het paard werkt altijd in de linkergalop op een volte van ten minste 13 meter. Er zijn 2 internationale wedstrijd categorien namelijk: CVI een ster en CVI twee sterren.
De wereldkampioenschappen worden om de twee jaar gehouden en er zijn ook internationale kampioenschappen met categorien voor heren-, dames- en gemengde teams. De eer naar de dames in dit filmpje gaat naar Katie Haynie ..
De Iers/Engelse Tinker of Romany horse... zowel braaf als sterk en beschikt over een flinke portie moed
Wie heeft nog niet gehoord over de Tinker? Dit ras afkomstig uit Ierland en Engeland zorgt voor een enorme golf van enthousiaste mensen.
Maar wat is een Tinker nu eigenlijk? Voor diegenen die nog niet weten wat een Tinker precies is, wil ik dit graag uitleggen.
De Tinker is een ras dat is samengesteld uit diverse rassen zoals de Clydesdale, de Shire en cob types. De gypsys of zigeuners gebruikten de Tinker, ook wel Romany horse genoemd, om hun huis mee voort te trekken. Hun hele hebben en houden werd toevertrouwd aan dit paardje. Heel belangrijk was het dat een Tinker zowel braaf als sterk was en over een flinke portie moed beschikte.
Met dekken werd niet zo nauw gekeken. Als een merrie gedekt moest worden, werd er in de omgeving een hengst gezocht en daar werd de merrie dan meestal 's nachts bij in de wei gezet. Wat voor een hengst erop ging, was niet van belang. Vandaar dat er zoveel verschil is tussen Tinkers. Zo worden er nu vier types beschreven: De Romany Vanner, Romany Grai, Romany Cob, Romany Scudder. De eerste drie types komen het meeste voor in Nederland.
De Tinker is een koudbloed waardoor ze ideaal zijn voor recreatief gebruik. De Tinker heeft over het algemeen een rustig temperament.
Het karakter van een Tinker is ideaal voor mensen die uren heerlijk naar buiten willen rijden in de bossen. Maar ook voor dressuur of springen deinst de Tinker niet terug. Dit vriendelijke dier houdt van aandacht en geeft ontzettend veel terug.
Ze beschikken over lange manen, een volle tot zeer volle staart en flink wat behang of sokken aan de voeten. De Tinker is over het algemeen bont gekleurd waarin men zwartbont, vosbont, bruinbont en driekleur onderscheidt. De driekleur is meestal bruinbont op het lichaam met zwart en witte manen. Maar ook effenkleurige Tinkers komen voor zoals bruin, zwart en ook schimmelkleurige zijn gesignaleerd zoals de blauwschimmel en de roodschimmel.
Door de bontfactor kunnen Tinkers ook maanogen hebben, dit is een pigmentverkleuring van de iris. Het is een fabeltje dat mensen denken dat ze hierdoor minder aan dat oog kunnen zien.Ziehier een prachtig mooi filmpje ... wedden dat het een tinker wordt ... hiiii .... knipoogje ... ! ! Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten ... ! !
Pas op bij aankoop dat u een ervaren Tinkereigenaar meeneemt. Een algemeen schoonheidsfoutje bij de Tinker is een losse knie.
De Tinker heeft dan ook menige hart gewonnen. ... dat deze nog lang zal mogen bestaan om dit mooie ras in al zijn goede aspecten te kunnen behouden....
Het Noordzweedse paard is een volgzaam en vriendelijke paard.....
Het Noordzweedse paard is een volgzaam en vriendelijke paard.
Het Noordzweedse paard ( Nordsvensk häst)is een compact paard met een opmerkelijk vermogen om zware lasten te trekken. Dit is juist de rede dat het paard vroeger in Zweden, en in sommige gevallen tegenwoordig nog steeds, gebruikt wordt voor de bos en landbouw. Het is een Zweeds koudbloed ras die voor veel mensen nog onbekend is. Het is een mooi ras met veel behang en expressie. Het ras wordt in Zweden gebruik voor zowel het zwaardere werk zoals bos- en landbouw maar ook als recreatief paard. Lees, geniet en laat u inspireren door dit bijzondere ras.
Het ras staat bekend om zijn goede karakter. Het heeft geen kwaad in zich en blijft in nagenoeg alle omstandigheden de koelheid zelf. Het zijn volgzame en vriendelijke paarden. Dit betekent niet dat het een saai paard is. Het Noordzweedse paard is zeer levendig, heeft veel actie en is mede door zijn kracht dus niet een paard wat zonder opvoeding kan.
Waar de Noordzweed het meest om bekend staat, zijn de expressieve ogen en aparte snuit. Het heeft een bijzonder hoofd welke erg veel uitstraling heeft. Het ras heeft een lange levensduur en zou immuun zijn voor de meeste normale paardenziekten.
Door zijn karakter maakt het zich een ideaal paard voor het hele gezin. Het is wel een echt trekpaard, dus niet erg geschikt voor hoog dressuur. Het is een mooi, sterk paard die elk gezinslid met gemak kan dragen, maar misschien voor de jongste ruitertjes een beetje te sterk. Ook voor de menwagen doen ze het uitstekend!
Het Noordzweedse paard is een prima paard voor het gebruik van springen, licht dressuur of voor de menwagen. Door zijn goede karakter leent het ras zich uitstekend voor de recreatieve ruiter.Ziehier wat een prachtige gangen ze wel kunnen hebben ... ze evenaren zowel de Haflinger als het Friese paard !! Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten ...alvorens dit aan te klikken hé ... ! !
Doordat het koudbloedpaarden zijn, zijn ze makkelijk in onderhoud. Het NZP kan het gehele jaar buiten en moet sober gevoerd worden. Denk hierbij dus aan ruwvoer (kuil en hooi) en mogelijk een aanvulling van een eenvoudige brok of een alternatief. Te veel verwennerij is niet op zijn plaats bij dit paardenras. Prettig hierbij is dus dat, indien gewenst, de hoge kosten van stalling en duur voer uitgespaard kunnen blijven.
Christmas Horse Parade Orange Park, California ! !
Christmas Horse Parade Orange Park, California !
Prachtige sfeerbeelden van de jaarlijkse Horse Christmas parade te Orange Park California (sinds 2005 ! ) Het afgelopen weekend was het weer zover ... rinkelende bellen , kinderen vergezellen ....
Christmas Horse Parade Orange Park, California Hiii ... een must voor het oog en bovendien een prachtig spectakel ... vergezeld met aangename verrassende temperatuukes ... ! !
Ziehier een prachtige nachtparade ... alle paarden passeren de revue ... van Arabierkes tot de welgekende Shires ... van Belgische trekpaarden tot de alom kleine dotjes de Shelty's... dit alles prachtig naar voorgebracht met aangenaam bekende Christmas songs ... laat ons passend beginnen met Jingel Bels ... kijk en geniet ...!!Vergeet het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... ! !
Hoe goed kunnen paarden tegen de vrieskoude, hoe doen ze dat... Brrr ....?
Hoe goed kunnen paarden tegen de vrieskoude, hoe doen ze dat... Brrr ...?
Hoe goed kunnen paarden tegen de koude, en hoe doen ze dat? Het komt neer op drie A's: Aanpassing, Acclimatisatie, Acclimatisering.
Paarden zijn geëvolueerd in een veel kouder klimaat dan de mens. Het menselijk lichaam is gebouwd om warmte snel te kunnen afstaan, het lichaam van het paard is gemaakt om warmte te produceren en vast te houden. Een aantal opvallende aanpassingen zijn: Het enorme spijsverteringsgestel van het paard, uitgerust om zeer vezelrijk voedsel te verteren, produceert een enorme hoeveelheid warmte.
Het paard heeft een groot relatief rond lichaam, met een grotere inhoud/oppervlakte verhouding dan dat van de mens, en raakt dus per kilo lichaamsgewicht veel minder warmte kwijt dan wij. Maar ook de ledematen van het paard zijn heel fraai aangepast aan de koude: De benen van een paard bevatten veel minder spieren dan die van de mens, dus de benen hebben veel minder bloed nodig en koelen het bloed dus ook minder af.
Vanwege het lagere metabolisme in de benen hebben de cellen in de benen ook minder moeite met lagere temperaturen. Menselijke tenen "bevriezen" vrij snel, maar paarden hebben zelden bevroren benen! Onze neuzen zijn meer gemaakt om de lucht te filteren dan om ze op te warmen, maar paardeneuzen zijn speciaal uitgerust om de lucht op te warmen. Paarden verliezen dan ook weinig warmte via de longen.
Voor de langere termijn (het winterseizoen) treft het paard andere maatregelen. In de herfst maakt het paard een wintervacht, die in dikte wordt aangepast aan het temperatuurverloop. Deze wintervacht kan tot midden December nog worden aangepast aan de heersende temperaturen.De wintervacht van een paard overtreft onze beste winterkleding!!!
Er zitten verschillende soorten haren in de vacht: Fijne haren om te isoleren, stugge haren om de fijnere isoleerharen overeind te houden, haren om de regen te weren. Een paard waarbij de structuur van de vacht niet door borstelen wordt verwoest, en waarbij de vetlaag niet door shampo's en dergelijke wordt weggespoeld is zeer goed bestand tegen regen en zorgt ervoor dat de huid altijd droog blijft.
Wanneer de temperatuur omlaag gaat krijgt het paard meer honger. Hij gaat een isolerend vetlaagje opbouwen, en bovendien gaat zijn metabolisme langzaam omhoog.Het resultaat is een juweeltje van temperatuurregulatie: Het paard gaat meer warmte produceren en bouwt tegelijkertijd een paar extra lagen isolatie.
Leg je in de herfst een deken op je paard dan zal het paard zich acclimatiseren aan de deken, en helpt de deken niet om het paard in de winter warm te houden!
Zie hier een prachtig exellent één van de bovenste plank magnifieke film met niemand meer dan het andalousische paard in de hoofdrol ... prachtig naar voor gebracht op een aangenaam ritmisch muziekje ... zeker niet missen , al zeg ik het voor één keer zelf ... fenomenaal om zien !!! Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten é .... enjoy it ... knipoogje !!
Aan de hoeveelheid sneeuw die op een paard zijn vacht blijft liggen kun je goed zien hoe goed zijn vacht geisoleert is. Zou zijn lichaamswarmte door de vacht naar buiten weglekken dan zou de sneeuw heel snel smelten, net als op de huid van de mens.
Het Drum Horse ...is een ras met een lange geschiedenis .....
Het Drum Horse ... is een ras met een lange geschiedenis
De Drum Horse in Nederland is een relatief nieuw begrip onder de paardenrassen terwijl de naam al eeuwen lang bekend is, vooral in Groot-Brittannië. Er gaat dan ook een lange historie aan vooraf.
De naam Drum Horse is in Engeland ontstaan en gebruikt voor paarden die in staat waren een ruiter plus 2 zilveren kettledrums te kunnen dragen tijdens bepaalde ceremoniële gebeurtenissen.
Belangrijk dus was dat het grote sterke paarden waren met een rustig karakter. Ruiter met drums woog zeker rond de 140 kilo ,bovendien moesten zij hun handen vrij hebben om op de drum te slaan, dus een kalm karakter was een must.
Het Drum horse is een zwaarder rijpaard, waarbij de bloedlijnen van de Shire, Clydesdale, het Friese Paard en de Gypsy Cob worden gebruikt. Het ideale Drum Horse moet het zware beendergestel en overvloedige beharing hebben van bijvoorbeeld de Drum Horses die tegenwoordig in gebruik zijn bij de cavalerie van het Britse Koningshuis.
Daarnaast moeten zij de wendbaarheid, beweging en soepelheid bezitten die nodig zijn om uit te blinken in verschillende rij- en mendisciplines. Minimale hoogte: 1.62. De meeste Drum Horses zijn echter veel groter!
Om enige idee te hebben wat voor trillingen zo een paard moet opvangen ... denkend aan t gewicht van de Ketlledrums kun je hier zien in dit toch ritmisch daverend Filmpje ... vergeet evenwel het liedje in linkerkolom niet uit te zetten é .... knipoogje !!
Een Drum Horse mag iedere kleur bezitten, zowel effen, platenbont of Appaloosa gevlekt. Een mooi voorbeeld van een Drum Horse is de hengst Galway Warrior, hoogte 1.75. Hij was in eigendom van de koningin van Engeland, als dekhengst voor het fokken van Drum Horse.
Schwarzwälders ... (ook wel "Black Forest Chestnuts" genoemd)
Schwarzwälders (ook wel "Black Forest Chestnuts" genoemd) zijn de lichtste Duitse koudbloedpaarden. Ze komen uit het Zwarte Woud in Zuid-Duitsland. Ze werden vroeger door boswerkers veel gebruikt als werkpaarden bij alle mogelijke klussen in het bos.
Maar tegenwoordig kom je ze steeds vaker als recreatiepaarden tegen (in het tuig en onder het zadel). De stokmaat van de Schwarzwälder ligt tussen de 1,45 en 1,55 m. en het gewicht tussen de 500 en 600 kg.
Lichaamsbouw
De Black Forest Chestnut is een klein zwaar trekpaard met een stokmaat van ongeveer 1,52 m.. Hij is meestal voskleurig, met blonde tot witte manen en een witte staart. Het hoofd is verfijnd, met een breed voorhoofd en een kleine neus.
Ziehier een prachtig filmpke ... zin in een piknik te paard en kar ... hmm ... ik nodig je uit om mee te gaan en heerlijk te genieten van t prachtig landschap en zoveel meer.... ... vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te zetten hé ! !
De schouder is krachtig en gespierd, en hoewel het paard minder zwaar is dan de meeste trekpaarden, heeft het toch sterke benen, met weinig behang (sokken, haren om de onderbenen).
Het woord 'Fuchse' van 'Schwarzwalder Fuchse', de Duitse benaming van de Black Forest Chestnut, betekent voskleurig. De Engelse vertaling heeft daar kastanjebruin van gemaakt, een gelijksoortige, maar toch iets donkerdere bruine kleur.
Een (stevige) brok levende geschiedenis..." De wortels van de Brabander " !
Een (stevige) brok levende geschiedenis..... " De wortels van de Brabander " !
De wortels van de " Brabander " Het Brabants trekpaard kent een rijke geschiedenis. Het is een kruising van verschillende variëteiten uit de Denderstreek, Nijvelstreek en het dal van de Méhange. Zijn echte wortels liggen bij de Romeinen. Toen waren trekpaarden al erg gegeerd. In de Middeleeuwen torsten noeste paarden de zwaar geharnaste ridders bij steekspelen. Later vroegen de postkoetsen om uit de kluiten gewassen viervoeters.
Met de komst van de auto raakte het fokken van deze paarden in verval, tot de landbouw weer voor een heropleving zorgde. Het was deze economische sector die aan de basis lag van het internationale succes van het Belgische trekpaard. Het dorpje Vollezele in Vlaams-Brabant werd een zeer belangrijk fok- en handelscentrum. Vandaar dat men nu nog in de volksmond spreekt van een Brabants trekpaard of " Brabander ".
Na een inzinking, er weer bovenop Kort na het einde van de tweede wereldoorlog mechaniseerde de landbouw in een hoog tempo. Het trekpaardenbestand verminderde tot amper 6.000 stuks, Brabanders en Ardenners samen. Gelukkig is de voorliefde en de passie voor ons prachtige trekpaard nog steeds levend.Ziehier een prachtig mooi filmpje ... van deze toch uitzonderlijk mooi paard van ons Belgenlandje ...prachtig naar voorgebracht op een al evenzo prachtig wit sneeuwtapijt ... rinkelende bellen met een tweespan ... !! Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé .. ! !
Het werd trouwens erkend als levend cultuurpatrimonium door Monumenten en Landschappen. Een ommekeer kwam er toen de bekende brouwerij Palm uit Steenhuffel zich over het voortbestaan van het ras ontfermde.
Troeteldier van de brouwer is het vosse trekpaard, één van de zeven kleurvariëteiten. Zijn amberkleurige vel en witte manen doen denken aan een frisse pint met schuimkraag. Er leven nu terug 15 000 Brabanders in België. Het Pajottenland en de Brabantse Kouters (allebei in de Groene Gordel) zijn tot op vandaag ´paardenland´ bij uitstek gebleven.
De Turkoman ... zijn unieke kenmerk is zijn metaalglans ...
De Turkoman ... zijn unieke kenmerk is zijn metaalglans ...
Benamingen voor de Turkoman veranderden vaak door de eeuwen heen. Naast Bactrisch, Nisaia, Scythisch en Parthisch, werd het paard door Westerlingen sinds de opkomst van het Osmaanse Rijk vaak Turk genoemd, wanneer hij uit bepaalde regios in Perzië kwam zelfs Arab.
In de twaalfde eeuw werden Turken en Turkmenen reeds over één kam geschoren . Turkoman stond voor Turk-achtig en voor de meeste Westerlingen betekende dit dat het om een en dezelfde soort ging: de mensen waren allemaal Turks, zo ook de paarden. Turkomans werden dicht bij mensen gehouden. Merries en veulens liepen in kleine kudden op de woestijnvlakte. Hengsten werden aan een touw naast of zelfs in de nomadentent vastgebonden en bouwden een sterke band op met hun meester.
Vaststaat, dat de Turkoman over het algemeen een paard is dat hoog op de benen stond met een recht profiel en zeer dunne beharing. Bont was niet gewenst en de meeste paarden waren valkkleurig, bruin of schimmel. De metaalglans was een uniek kenmerk van de Turkomans en was onderdeel van hun overlevingsmechanismen voor de woestijn, omdat het zonlicht op een andere wijze gebroken werd op hun vacht dan bij andere paardenrassen.Wat men bedoeld met metaalglans kan je hier perfect zien in t filmpje let wel .... dit is geen Turkoman maar een Akhal -Teke !! Vergeet wel even het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken é ...
Volgens de Turkoman nomaden betekende dit dat de paarden daardoor minder snel oververhit raakten.
Westerse avonturiers beschreven met name hun uithoudingsvermogen, hun hazewindhondachtige uiterlijk en hun fijne beharing. Over het karakter van de Turkoman kan men kort zijn. Turkomans zijn gevoelige eenmanspaarden die slecht reageren op een harde aanpak. Wanneer men het vertrouwen van een Turkoman had, ging het paard door het vuur voor zijn meester. Deze kenmerken zijn terug te vinden in de tegenwoordige takken.
De Turkoman werd tevens in onderlinge races ingezet om het paard in topconditie te houden voor rooftochten. Hier een prachtige compilatie van geboorte tot ...
Het belang van zijn snelheid was niet alleen evident voor de mannelijke krijgers, maar ook voor de vrouwen.
Bruiden werden doorgaans weggegeven aan de man wiens Turkoman paard de hare het snelst zou inhalen, de bruid had hierin haar eigen paard in de hand zodat zij zoveel mogelijk de man van haar keuze kon helpen in de race
De Britse kapitein van de Royal Light Infantry Rollo Burslem beschreef dat de gegadigden zich ongewapend verzamelden op de beste paarden die ze tot hun beschikking hadden, terwijl de bruid omringd door haar familie op de rug van de beste Turkoman hengst van haar stam, wachtte tot haar vader het startsein gaf Het hebben van een uitstekend paard was dus niet alleen van levensbelang in hun rooftochten en onderlinge vetes maar tevens in het bemachtigen van een goede levenspartner.
De Appaloosa ... betrouwbaar, verdraagzaam en evenwichtig paard ........
De Appaloosa ... betrouwbaar, verdraagzaam en evenwichtig paard ...
Een Appaloosa valt direct op. Met zijn bijzondere vachttekening trekt hij onmiddellijk de aandacht. En toch is de Appaloosa meer dan een gevlekt paard, veel meer ... ! De door de Nez Perce indianen gefokte Appaloosas stammen af van de door de Spanjaarden rond 1600 meegebrachte gevlekte paarden.
Deze stam, gefascineerd door de kleur, snelheid, uithoudingsvermogen en het karakter van deze paarden, werd de Appaloosa fokker bij uitstek. Alleen de beste dieren werden voor de fokkerij gebruikt; minder goede exemplaren werden verhandeld of gecastreerd. Aan het einde van de 19e eeuw kwam er bijna een einde aan het bestaan van de Appaloosa. De indianen werden door de regering gedwongen in reservaten te gaan wonen.
De Nez Perce indianen weigerden dit, vluchtten richting Canada, maar werden vlakbij de Canadese grens door het leger overmeesterd. De indianen werden naar een reservaat gebracht. Enkele honderden Appaloosas werden neergeschoten om te voorkomen dat de indianen opnieuw zouden proberen te vluchten.
De Appaloosa is een zeer betrouwbaar en verdraagzaam paard met een evenwichtig karakter dat net zo van mensen houdt als deze van hem. De Appaloosa is intelligent, gemakkelijk te trainen, ideaal voor oudere alsook jongere mensen en daarmee het paard voor de hele familie. Maar het is ook hèt paard wanneer er hoge eisen gesteld worden. Het is een solide paard maar gelijkertijd ook een super atleet met grote successen in de westernsport, lange afstandsritten en op de renbaan.
Een veel voorkomende fout is echter dat elk gevlekt paard een Appaloosa genoemd wordt. Dit is verre van juist! Er zijn namelijk ook nog andere, gevlekte rassen zoals bijvoorbeeld de Knabstrupper uit Denemarken en de Pinzgauer uit Oostenrijk.Ziehier een prachtige Appaloosa veulen die de gelegenheid krijgt zijn nieuwe woonst te verkennen ... vergeet evenwel het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken é ....
Veel gevlekte paarden in Nederland zijn ontstaan uit kruisingen met deze rassen en worden ten onrechte "Appaloosa" genoemd. Tegenwoordig spreekt men in Nederland vaak over Amerikaanse Appaloosas en Nederlandse Appaloosas.
Eigenlijk is dit jammer en geheel overbodig; een Appaloosa stamt altijd af van de paarden uit Noord Amerika en heeft altijd een Amerikaans registratiepapier; het is het enige paard dat met recht APPALOOSA genoemd mag worden!
De Camargue ...liefdevol de witte paarden der zee genoemd ... !
De Camargue .... liefdevol de witte paarden der zee genoemd ... !
De Camargue is een van oudsher inheems ras in de Rhõnedelta van Zuid-Frankrijk. Aangenomen wordt dat de Camargue-pony afstamt van een voorhistorisch paardenras. Ook heeft de Camargue een flinke scheut Oosters bloed dat voornamelijk afkomstig is van de Berber.
Ze leven van wat ze in de rietvelden aan eetbaars bij elkaar kunnen schrapen. De geïsoleerde ligging van de Camargue zorgde ervoor dat de wilde kudde witte paarden (manades) niet beïnvloed werd door inmengingen van buitenaf.
Het gebied waarin de Camargue-pony's leven bestaat hoofdzakelijk uit moerasland en is uiterst onherbergzaam. De pony's leven in kudden van 40 tot 50 dieren in een half wilde staat.De ruige omgeving heeft het ras uiterst taai gemaakt.De getemde pony's worden gebruikt bij het hoeden van de zwarte stieren van de Camargue.
Ziehier een prachtig mooi filmpje ... Lorenzo the french flying man ... hiiii ... hij werkt enkel met Camargue paarden ... echt de moeite om te zien ... euh hum ... knipoogje ... Vergeet evenwel het liedje bovenaan het log niet uit te zetten hé ... voor je dit aanklikt ... ! !
De rijdieren van de veehoeders worden liefdevol "de witte paarden der zee" genoemd.De camargue-pony heeft een vrij lang en lomp hoofd met grove trekken. Duidelijk blijkt hieruit de verwantschap met het prehistorische paard.
De hals is kort en gaat over in een rechte steile schouder. De kleur is altijd schimmel. Hij heeft een weelderige staart en manen.
De stap is levendig, draven doet hij zelden en die is dan zeer stroef. De galop is soepel. De camargue-pony heeft een groot uithoudingsvermogen en kan zeer oud worden. De hoogte ligt tussen de 1.33 en 1.43 cm.
De Cleveland bay ... (het Engelse "bay" betekent roodbruin) !!
De Cleveland bay is een Brits paardenras. Afgezien van de inheemse ponys is het het oudste paardenras van Engeland. De originele Cleveland bay is bijna uitgestorven omdat ze soms gefokt werden met een barbarijs of arabier. Ze zijn mede in stand gehouden doordat de Engelse koningin ermee fokt. De bekendste zijn dan ook die van de stallen van Buckingham Palace.
Zoals de naam al aangeeft (het Engelse "bay" betekent roodbruin) is een Cleveland bay altijd geheel roodbruin met hooguit een witte bles of wat wit in de manen. De Cleveland bay kan als rij- en tuigpaard gebruikt worden. De Cleveland Bay is het oudste onveranderde paardenras van Groot-Brittannië. Dit krachtige, vriendelijke warmbloedpaard dankt zijn naam aan de gelijknamige streek in het noorden van Yorkshire, Engeland.
Al voordat de wegen voor wagens geschikt waren, werden deze paarden al ingezet voor het vervoer van goederen. Toen stonden de paarden ook wel bekend als Chapmans Horses, vernoemd naar rondreizende kooplieden (Chapmen) die rondtrokken met hun spullen op de rug van hun paarden.
In de 18e eeuw kwam de industriële revolutie op gang en werd de Cleveland Bay overbodig als trekpaard. Kruisingen met volbloeden vervolmaakten de bouw van het ras, waarna ze opgefokt werden tot uitstekende jachtpaarden. Deze paarden kregen de bijnaam Engels halfbloed Hunters.
De Cleveland Bay heeft een niet erg edel, groot hoofd met vriendelijke ogen. Deze paarden hebben een lange hals, rug en kruis. Ze beschikken over korte benen, goedgevormde spronggewrichten en een krachtige achterhand. De staart wordt hoog gedragen. De bewegingen van de Cleveland Bay maken duidelijk waarom het zo'n geschikt jachtpaard is: de stap is ruim, de draf energiek, het paard heeft een uitstekende galop en is een goede springer.
Hier een prachtig mooi staaltje van Natural Horsemanship ... aangenaam rustgevend om zien ... heerlijk en zaaaalig om zelf te doen ... knipoogje ... In dit filmpke komt wel geen Cleveland Bay in voor dit ter informatie ... Vergeet evenwel het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten é ... !!
De Cleveland Bay is een warmbloedpaard met vele toepassingen, zowel onder het zadel als in het span. Vroeger werden ze veelal gebruikt als trekpaarden, toen ze eenmaal veredeld werden door kruisingen met volbloeden ontstond de zogenaamde Engels halfbloed Hunter. Deze paarden zijn ideaal voor de jachtsport.
Cleveland Bays hebben een gigantisch uithoudingsvermogen en een prettig, kalm temperament. Ze zijn zeer intelligent, gevoelig en leergierig, wat ze ideale paarden maakt voor de jacht en de sport.
BUDDHA'S LOST CHILDREN gewijd aan het welzijn van weeskinderen en slachtpaarden
BUDDHA'S LOST CHILDREN ...gewijd aan het welzijn van weeskinderen en slachtpaarden
BUDDHA'S LOST CHILDREN is een documentaire van Mark Verkerk over een voormalig Thais boxer die in de Gouden Driehoek van Thailand als boeddhistische monnik weeskinderen opvangt.In de grensgebieden van Thailands Gouden Driehoek - een ruige streek met veel drugssmokkel en arme volksstammen - heeft één man zich gewijd aan het welzijn van de kinderen.
De boeddhistische monnik Phra Khru Bah, reist te paard alle dorpen af om gezondheidszorg en educatie te verspreiden onder dorpsbewoners die geen enkele steun ondervinden van een overheid.Deze zogenoemde Tiger Monk heeft met zijn Golden Horse Temple een weeshuis, school en ziekenhuis gebouwd - een veilige haven voor de weeskinderen. Zijn leerlingen zien hem als sjamaan, vaderfiguur en coach tegelijk .
De Tempel van het Gouden Paard, een kloostergemeenschap die onderdak, scholing, medische zorg en een thuis biedt aan kinderen, van kleuter tot jonge volwassenen, jonge weeskinderen, aspirant monniken en vele verschillende huisdieren. Daarnaast fungeert het als spiritueel episch centrum dat dagelijks veel bezoekers trekt. Uit heel Thailand komen busladingen vol naar deze heilige plek voor de zegening van de abt.
Sinsdien hebben er al zo 500 paarden hun weg naar het klooster gevonden .Kru Ba , op zijn beurt , doneerde ze aan het leger of aan de bergstammen ,die ze nodig hadden. En nu is het kleine klooster op de bergtop net een ranch , met bamboe stallen , een kleine omheinde weide en bergpistes.De paarden zijn allemaal van de slachting gered en worden gebruikelijk door loterij winnaars geschonken of door mensen die naar de preken van monnik Kru Ba zijn komen luisteren .
Hij bestreed niet alleen de drugsproblemen , hij nam ook weeskinderen op wiens ouders bij de Khun Sa militanten gesneuveld waren en wijdde hen in als nieuweling .
In dat eerste jaar , waren lokale dorpelingen onder de indruk toen ze merkten dat 15 ingewijdde jongens goed verzorgd werden.Voornamelijk van Lahu , Yao ,Akha en Lua families, kregen de ingewijden een boeddhistische opvoeding , werden verzorgd en werden discipline bijgebracht.
Als er weer een kind in de Tempel van het Gouden Paard komt wonen, geeft de abt het kind een paard. Vaak zijn de kinderen die bij hem komen zwaar getraumatiseerd en door ze de zorg en verantwoording over een eigen paard te geven, leren ze een band op te bouwen; in eerste instantie met het dier maar hierdoor ook weer met de mens.
Wat vervolgens belangrijk is, dat ze respect voor de natuur hebben en daarom moeten de jongens in de moestuin werken, zodat ze het groeiproces kunnen volgen. Elke dag volgen de kinderen lessen bij een speciaal aangestelde lerares, want de meesten zijn analfabeten.
Ziehier een prachtig stukje cultuur ,ff vertoeven in het Thaïse Bhoedisme ... vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken é ... knipoogje !
En natuurlijk is mediteren een zeer belangrijk onderdeel, 's nachts mantra's reciteren, de vele paarden verzorgen, het maakt allemaal onderdeel uit van een disciplinaire opvoeding. En daar hoort volgens de abt ook boksen bij. Het maakt niet alleen het lichaam en de geest vrij, zo leren ze ook incasseren en ontwikkelen ze doorzettingsvermogen.
Een goede Arabo-Fries moet er uitzien als een mooie moderne Fries ...
Een goede Arabo-Fries moet er uitzien als een mooie moderne Fries, maar met een versterkt hart en longen van de beste Arabier. Karakter moet ook als een Fries zijn, maar gevoeliger voor hulpen
(Hulpen zijn door de mens, in logisch verband met het wezen van het paard uitgedachte en door het paard aangeleerde tekens, waarmee de mens zijn wil aan het paard kenbaar kan maken. Het besturen van het paard vindt plaats door middel van zit- en gewichtshulpen, de kuithulpen en de teugelhulpen.
Een goede Arabo-Fries heeft slechts 10-20% Arabisch bloed met voor de rest alleen Fries bloed.Een uitstekend gebruikspaard dat alle goede kenmerken van beide rassen heeft: het goede en zachte karakter, de samenwerkingsgeest, de uitstraling en de typische bewegingen van een Fries, maar met flexibiliteit, flink uithoudingsvermogen, meer hart- en longcapaciteit en snel recuperatievermogen.
De gangen willen we minder extreem hoog als bij Friezen, meer economische bewegingen - zowel in stap, draf en galop, waarbij ook veel souplesse getoond wordt, zodat goed geschakeld kan worden tussen verzamelde, arbeids en gestrekte gangen.
De paarden moeten ook voldoende gevoelig zijn voor de hulp van de menners/ruiters. Alerte, onderdanige paarden, zeer handelbaar, met een sportief potentieel gelijk aan andere rassen, maar een stabieler karakter.
Hier een prachtig staalke van een clinic gebracht door Peter Spahn ( met welliswaar één van zijn Friezen ), weet dat paarden volledig opgaan in t muziek en dat ze het een pretje vinden om afwisselend te poseren ... knipoogje !! Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... !! Just enjoy .... !!
Veel moderne Friezen zijn erg nerveus. Lang niet alle Friese paarden van tegenwoordig hebben nog een volledig beheerst en constant, betrouwbaar karakter en de werkwilligheid laat nog vaker te wensen over.
De Murgese ...het zwarte barokke paard uit Italië ....
De Murgese ... het zwarte barokke paard uit Italië
Het Murgese ras is zeker vijfhonderd jaar oud en is afkomstig uit Italie, van oorsprong uit de vlakte van Orfano en de heuvels bij Gravina. Bergachtig gebied. Eind 15e, begin 16e eeuw hield de gouverneur van de haven van Monopoli, een aantal Murgese hengsten en enkele honderden fokmerries om paarden voor de cavalerie te fokken.
Het ras stierf echter uit en de moderne versie ontsond pas weer rond 1920. De Murgese is eigenlijk een licht trekpaard, maar hij kan ook bereden worden. Kruisingen tussen Murgese merries en vol- of warmbloedhengsten levert betere rijdieren op.
Het is geen Andalusier maar een verwante ervan, net als de Lusitano. De Murgese is een Italiaans ras en nog vrij onbekend. Zover als mijn informatie rijkt, stamt de Murgese van nu af van de andalusier. Vroeger in de tijd dat de Spanjaarden regeerden over Italie hadden zij hun andalusiers gekruisd met de paarden in Italie.
Tijdens de vroege oorlog stierf het ras bijna uit. Omdat ze veel vlees leverden vanwege hun postuur werden ze dus voor de slacht gebruikt in de tijden van hongersnood. Totdat men er achter kwam dat het ras toch wel te mooi was, vooral de zwarte vacht, om voor de slacht te gebruiken. Men is toen het ras gaan fokken voor het leger.
Er lopen nu ongeveer zo'n 2000 Murgeses (geregistreerde) rond op de wereld. En dat loopt dus langzaam op. Het heeft eigenlijk dezelfde geschiedenis als de Fries. Die zijn ook bijna uitgestorven geweest en door het ras terug te fokken lopen er nu weer zat rond. Dus met de Murgese zal het ook wel goed komen.
Doordat er verschillende rassen gebruikt zijn om het ras weer terug te krijgen en te verbeteren zie je soms nog wel eens afwijkingen onderling in de bouw van het ras. Als je naar het oudere type kijkt dan zie je meer een grovere bouw, lichte ramshoofd (trekpaardtype) maar bij de andalusiers kom je ook het ramshoofd tegen. De Murgeses van nu zijn meer allround paarden.
Een gefokt Iberisch rijpaard met barokke eigenschappen en uiterlijk. Vergelijkbaar als het ontstaan van de Lusitano in Portugal. Ze hebben allemaal dezelfde roots. Zo zit in de Fries ook Andalusisch bloed verweven. Ze zijn heel braaf, zeer leergierig en werkwillig. In het hierop volgend filmpje een prachtige intro van deze gitzwarte allround barokke paard .... overtuig jezelf ....Vergeet evenwel het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit te bekijken é ......
Daarnaast voor alle doeleinden te gebruiken. Een heel veelzijdig paard en nog mooi zwart ook.
Rocky Mountain Horse ! Zelfs mensen met rugklachten hebben weer de mogelijkheid om paard te rijden....
Rocky Mountain Horse ... Zelfs mensen met rugklachten hebben weer de mogelijkheid om paard te rijden.
Een droompaard voor iedere ruiter. Behalve een schitterende kleur en een rank uiterlijk, heeft de Rocky Mountain Horse een vriendelijk karakter en een extra gang.De Rocky Mountain Horse is bij uitstek geschikt voor de recreatierijder en endurance. Ze worden ook gebruikt als westernpaard en zijn geschikt voor het aangespannen rijden. Deze paarden hebben van nature een groot uithoudingsvermogen, zijn zeker op ruwe grond en vragen een minimum aan inspanning van de ruiter.
Extra gang (fourbeat gait of tölt genoemd) Vanaf de geboorte heeft iedere Rocky Mountain Horse een extra gang - fourbeat gait of tölt genoemd. Deze natuurlijke ganglaat vier afzonderlijke hoefslagen horen in een gelijk ritme. Met deze gang is er geen zweefmoment en kun je als ruiter onafhankelijk van de snelheid lekker in het zadel blijven zitten. Hier een aangename kennismaking met deze prachtige edele viervoeter !!! Vergeet evenwel het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken é ...
Het voelt alsof je een massage krijgt en de ruiter zal merkendat hij minder snel vermoeid raakt, ook op de grotere afstanden. Zelfs mensen met rugklachten hebben weer de mogelijkheid om paard te rijden.
Karakteristiek .Alle Rocky Mountain Horses hebben de volgende karakteristieken: een mooi hoofd met ronde ogen en welgevormde oren en een gracieuze nek die langer kan zijn dan je verwacht. Dit kenmerk draagt in grote mate bij aan een goede algehele balans.
De schofthoogte ligt tussen 1.40 - 1.60 meter. Over het algemeen is de Rocky Mountain Horse 1.50 - 1.55 m. De schoften zijn niet scherp afgetekend, maar de structuur van de rug is mooi en van daaruit een geleidelijk verloop naar de croup. De schouderligging is 45 graden. De hoeven zijn hard en het beenwerk fijn en droog.
Witte aftekening is toegestaan, maar aan de benen niet hoger dan de knie en hak.
De Rocky Mountain Horse heeft een zekere vaste pas (zal niet snel struikelen), heeft over het algemeen een koudbloedige aard en kan winters goed doorstaan met een minimum aan onderdak. Rocky Mountain Horses staan bekend om hun kalme, welwillende temperament en hun uithoudingsvermogen en ze zijn sober in onderhoud. Het koudbloed onder de volbloeden.
Verkeer en veiligheid te paard ... (Volgens Belgische Wetgeving)
Ruiters zijn weggebruikers net zoals voetgangers, fietsers en autobestuurders. Zij hebben rechten en plichten. Die staan geschreven in het verkeersreglement. Hoe oud moet je zijn en wat moet je kunnen om je te paard op straat te begeven? Wat is je plaats op de weg? Hoe moeten andere weggebruikers zich tegenover jou gedragen? Hoe zit het met aangespannen voertuigen? Verplichte lectuur voor iedereen die ervan droomt met zijn viervoeter(s) op wandeling te gaan op de openbare weg.
Wanneer geldt het verkeersreglement ? Het verkeersreglement is van toepassing op ruiters die zich op de openbare weg begeven. Een openbare weg is elke weg die door voor het verkeer openstaat.
Dit betekent dat ook aardewegen of paden - bijvoorbeeld in een bos, veld of park - openbare wegen zijn als er verkeer toegelaten is. Is de toegang echter beperkt, dan vervalt het openbaar karakter.
Zo zal een weg die bijvoorbeeld naar een manege of een oefenterrein leidt en voorbehouden is voor leden van de club of de deelnemers aan een oefenterrein, niet als een openbare weg wordt beschouwd. dit privé-karakter kan nog worden versterkt door verbodsvoorschriften, afsluitingen, hekken, enz.
Gelden er dan geen regels op privé-wegen? Je moet rekening houden met het voorzichtigheidsprincipe. Zie erop toe dat jij zowel het paard voorbereid zijn op allerlei omstandigheden die je kan tegenkomen onderweg ... een grasmachine... plassen water , onweer , motto , brug ... opschrikkende dieren ... hier in het filmpke word je wel duidelijk wat er kan gebeuren ... op een ... zoals gewoonlijk rustige alledaagse wandeling met je geliefde viervoeter ... ! ! Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ...
Dit wil zeggen dat je ook hier regels moet respecteren die analoog zijn aan het verkeersreglement: voorrang (van rechts), manoeuvres, beheersing van de snelheid, enz. Tot slot is ook het begrip openbare plaats voor ruiters van belang. Het gaat niet alleen om de openbare weg, maar ook om terreinen die voor het grote publiek of voor een zeker aantal personen toegankelijk zijn. Zo zijn overtredingen op het vlak van vluchtmisdrijf, dronkenschap en drugsgebruik zowel strafbaar op de openbare weg als op openbare terreinen.
De Fell pony ... exact een kopie van het elegante Friese paard ... ......
De Fell pony ... exact een kopie van het elegante Friese paard ...
De Fell Pony is een van oorsprong Engels ras en is tegenwoordig helaas ook een zeldzaam ras. Het zijn pony's die hard van constitutie zijn, en goede ponyeigenschappen tonen met de onmiskenbare verschijnselen van hardheid die zo speciaal is voor bergpony's.
Tegelijkertijd hebben ze een levendige, alerte verschijning. De Fell Pony is een ideale rij- en menpony. Fell Ponies zijn behoorlijk sterk voor hun afmeting en kunnen ook behoorlijk eigenwijs en koppig zijn. Door zijn karakter is de Fell Pony een veelzijdige gezinspony.
Fell pony t Fries paard
Hij heeft de kracht om volwassenen te kunnen dragen, maar is ook niet te groot voor kinderen, alhoewel ze gauw te sterk zijn voor te kleine/onervaren ruitertjes. Ondanks hun onverstoorbaarheid barsten ze van de energie.
Men denkt dat de Fell Pony is ontstaan door kruisingen van paarden van het vasteland, zoals de imposante Friese paarden, met de oorspronkelijke heuvelponies in Engeland, zoals de Keltische pony en de nu uitgestorven Schotse Galloway pony.
De Frieze paarden werden door veroverende Romeinse legers naar Engeland vervoerd om met hun kracht te helpen met de bouw van de zogenaamde Hadrian's muur in het jaar 120 na Christus. Door het kruisen van de oorspronkelijke taaie ponies met de sterke Friese paarden kreeg de Fell Pony het beste van twee werelden mee.
De Fell heeft zich vervolgens door de eeuwen heen succesvol aangepast aan de veranderende omstandigheden zonder daarbij de typerende raskarakteristieken en het bijbehorende karakter te verliezen.De veelzijdige, aardige, bereidwillige en makkelijke Fell Pony heeft veel moeten doen om te kunnen overleven door de eeuwen heen.
Ziehier wat een prachtige gangen zij hebben .... moeten zeker niet onder doen voor het zeer imposante en elegante Friese paard. Vergeet evenwel het muziekje bovenaan t logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... ! !
Hij heeft zich ontwikkeld en aangepast aan de heersende tijden, maar zijn verschijning is weinig veranderd sinds de na-Romeinse tijden.
De huidige Fell is een ideale rij- en menpony, met de kracht om volwassenen te kunnen dragen, maar ook niet te groot voor ervaren kinderen. Fells zijn onvermoeibaar in het dragen van hun berijders
Molly is een grijs gevlekte pony die verlaten was door haar eigenaaars toen de orkaan Katrina het zuiden van Louisiana, USA trof. Ze bleef weken alleen achter voordat ze eindelijk gered werd en naar een boerderij gebracht voor verlaten dieren.
Terwijl Molly daar was werd ze aangevallen door een pitbull terriër, en bijna stierf. Haar gebeten rechterbeen werd besmet en haar dierenarts ging naar LSU voor hulp. Maar LSU was al overspoeld door extra werk en dit was al een pony die in een asiel zat. Je weet hoe het dan gaat ..
Maar nadat chirurg Rustin Moore de pony Molly zag, veranderde hij van gedacht. Hij zag hoe Molly zorgvuldig was bij het gaan liggen aan verschillende kanten, zodat ze niet extra wonden kreeg, en ook hoe Molly verzorgers toeliet om haar enigszins te helpen. Ze beschermde haar gewonde been. Ze veranderd dikwijls van kant om ook met haar gewicht niet het goede been extra te overbelasten. Ze was een uiterst slimme pony met een ernstige overlevingsethiek. De arts Moore ging akkoord om haar been tot onder de knie te verwijderen en er werd een tijdelijke prothese gemaakt. Molly wandelde de kliniek uit en haar echt verhaal begint daar.
"Dit was het juiste paard en de juiste eigenaar," zei de arts Moore. Molly leek wel een patiënte uit een miljoen.Ze is taai als nagels, maar zacht en zoet, en ze was bereid om met pijn om te gaan. Ze maakte het duidelijk dat zij begrepen had dat ze in de problemen was. De andere belangrijke factor was, volgens Moore, dat er een echt geëngageerde eigenaar nodig was die toegewijd is en alle dagelijkse zorgen zou verstrekken gedurende het verdere leven van Molly.
Molly's verhaal verandert in een parabel in het leven na de orkaan Katrina in Louisiana. De kleine pony won opnieuw aan gewicht, en een technicus die protheses voor mensen maakt ontwierp een prothese voor Molly. De prothese heeft een heel nieuw leven gegeven aan Molly. Allison Barca, Molly's reguliere dierenarts is verwonderd:Molly vraagt er om. Ze steekt haar geamputeerde been vooruit om te zeggen: doe mijn prothese maar aan.
En soms vraagt ze ook om ze uit te doen.
Het gebeurt ook wel eens dat Molly wegloopt op drie poten, en dan lijkt het wel heel slecht aanvoelen wanneer je de pony op drie poten niet meteen kan vangen lacht arts Barca. Ziehier hoe prachtig dit verhaal eindigt ... ik kreeg er alvast de tranen van ... laat dit een inspiratie zijn voor velen van ons ... !! Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten é ... warme groetjes ...
Het belangrijkste van alles, Molly heeft een baan nu. Kay, de redder van de asielboerderij bracht Molly naar hospitalen, opvoedingscentra, ziekenhuizen, rusthuizen, revalidatie centra. Overal waar ze dacht dat mensen hoop nodig hadden. Overal waar Molly kwam, bleek ze mensen te inspireren en bovendien vond Molly het nog prettig ook.
"Het is duidelijk voor mij dat Molly had een grotere rol te spelen had in het leven",zei arts Moore: "Ze overleefde de orkaan, ze overleefde de vreselijke verwondingen, en nu geeft ze hoop aan anderen." "Ze is niet echt terug naar een normaal leven,", "maar ze zal nog beter worden. Voor mij kan Molly een symbool worden van New Orleans zelf; aldus arts Barca.