Deze vrouw loopt de wereld rond voor de strijd tegen borstkanker. Via verschillende sites kan ze haar strijd voortzetten.Dus,neem haar mee naar jouw site om haar daar verder te laten lopen.... xxx thnks!Graag stel ik je twee ontzettende lieve dames voor die onovertreffelijk met de ziekte omgaan ...neem ook eens een kijkje op hun blog ...waar echte vriendschap waarlijk troef staat !! http://anita-angele.skynetblogs.be
Onze Leonberger Dolcé (zachte) is een echte dier/ en mensenvriend ... hij was kind aan huis ... !Met veel pijn in t hart is hij zachtjes van ons heen gegaan ...
Op foto Dolce met Wim (zoon),2 dagen voor hij heen ging !!
Illona een 20 jarige Trackener merrie heeft last van doorgezakte kogels (pezen ) aan voorbenen
Getse , een 3 jarig ruin paardje . Eigenaars kunnen hem niet bereiken , en moet tevens nog ... zadelmak !
Lezing : hondentraining , Pfiiiieeeet training , werken met chakra's en magnetisme
Enkele Foto's van het ooh zo prachtig Polen
Dierenopvoedster & Magnetiseur.
** Dierenopvoedster Miryam ! **
**Magnetisme voor alle dieren**
Probleemgedrag paard,hond & pijnverlichting voor uw geliefde huisdier
13-03-2010
De Pinto .. paarden met een gevlekte vacht ....
De Pinto .... paarden met een gevlekte vacht ... !
De Pinto stamt af van de paarden met gevlekte vacht die NoordAmerikaanse indianen ontvreemdden bij de conquistadores. Zijn naam heeft hij te danken aan een Spaans woord, 'pintado', wat 'geverfd' betekent.Een Pinto karakteriseert zich beter aan de hand van zijn kleur en niet zozeer door zijn bouw.
Gewoonlijk is het een stevig gebouwd, krachtig paard dat gedurende lange tijd inspanningen kan leveren. De vacht van de Pinto kan worden onderverdeeld in twee groepen: de 'overo' (witte vlekken op een gekleurde ondergrond) en de 'tobiano' (wit met vlekken in verschillende kleuren, behalve zwart).
De Pinto werd nog niet zolang geleden erkend als ras en dan nog maar alleen in de Verenigde Staten. Dit spectaculaire paard heeft soepele, losse gangen en gewoonlijk is het bijzonder comfortabel.
Het bezit een korte, dunne staart. Wellicht ontstond die door selectief fokken om niet te blijven hangen aan de struiken en doornen van de ongerepte vlakten in de VS.
Ziehier een voorstelling van een prachtige pinto wat te koop wordt aangeboden nbsp;... Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ...
Boulonnais ,word ook wel gezien als het edelste trekpaard
De Boulonnais ...word ook wel gezien als het edelste trekpaard ...! !
De Boulonnais is afkomstig uit Noord-Frankrijk. Dit koudbloedpaard beschikt via de Arabier over oosters bloed. Hij komt voort uit kruisingen met inlandse paarden, die rond het begin van onze jaartelling al hebben plaatsgevonden.
Later werden ook andere rassen bij het fokken gebruikt, waaronder het Middeleeuwse Groot oorlogspaard en de Andalusiër. Van het inlandse paard, waarschijnlijk het Bospaard, erfde de Boulonnais zijn maat en zijn massa.
De Arabier zorgde voor de verfijning en de beweging, terwijl de Andalusiër de fysieke toestand bepaalde. In de loop van de zeventiende eeuw begon men twee typen te onderscheiden: de grotere Boulonnais en de kleinere Mareyeur ('getijdenpaard'). Dit paard werd speciaal gebruikt voor snel vervoer, zoals het vistransport van de Franse kust naar Parijs. Dit type komt bijna niet meer voor.
De Boulonnais, ook wel gezien als het edelste trekpaard, wordt tegenwoordig veelvuldig voor de slacht gefokt. De Boulonnais wordt onder andere ingezet bij het fokken van de Normandische Cob en de Breton Postier. Ziehier een prachtige docu over let wel ... de Boulonnais de Percherons en De Shire ... ... vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... ...
Een poging dit ras bij het fokken van het Italiaans zwaar trekpaard te betrekken, mislukte. De Boulonnais heeft over het algemeen een sierlijk voorkomen. Hij is sterk en heeft een goed geproportioneerd lichaam met een brede rug en borst. De borstkas is stevig. De schoft steekt licht uit, de schouders hellen sterker af dan bij de meeste zware trekpaarden.
De hoogte van dit ras ligt tussen de 1,58 en 1,68 m. met een gemiddelde stokmaat van 1,65 m. De Mareyeur was duidelijk kleiner met een hoogte van 1,53 tot 1,58 m. De achterhand is stevig gespierd en het kruis is voorzien van extra spieren. De benen van de Boulonnais zijn sterk en krachtig gespierd en hebben geen 'behang'. Ze zijn droog, vertonen dus geen overtollig vet, plooien en rimpels, en hebben platte voeten.
Het Noordzweedse paard is een volgzaam en vriendelijke paard.
Het Noordzweedse paard is een volgzaam en vriendelijke paard.
Het Noordzweedse paard ( Nordsvensk häst)is een compact paard met een opmerkelijk vermogen om zware lasten te trekken. Dit is juist de rede dat het paard vroeger in Zweden, en in sommige gevallen tegenwoordig nog steeds, gebruikt wordt voor de bos en landbouw. Het is een Zweeds koudbloed ras die voor veel mensen nog onbekend is. Het is een mooi ras met veel behang en expressie. Het ras wordt in Zweden gebruik voor zowel het zwaardere werk zoals bos- en landbouw maar ook als recreatief paard. Lees, geniet en laat u inspireren door dit bijzondere ras.
Het ras staat bekend om zijn goede karakter. Het heeft geen kwaad in zich en blijft in nagenoeg alle omstandigheden de koelheid zelf. Het zijn volgzame en vriendelijke paarden. Dit betekent niet dat het een saai paard is. Het Noordzweedse paard is zeer levendig, heeft veel actie en is mede door zijn kracht dus niet een paard wat zonder opvoeding kan.
Waar de Noordzweed het meest om bekend staat, zijn de expressieve ogen en aparte snuit. Het heeft een bijzonder hoofd welke erg veel uitstraling heeft. Het ras heeft een lange levensduur en zou immuun zijn voor de meeste normale paardenziekten.
Door zijn karakter maakt het zich een ideaal paard voor het hele gezin. Het is wel een echt trekpaard, dus niet erg geschikt voor hoog dressuur. Het is een mooi, sterk paard die elk gezinslid met gemak kan dragen, maar misschien voor de jongste ruitertjes een beetje te sterk. Ook voor de menwagen doen ze het uitstekend!
Het Noordzweedse paard is een prima paard voor het gebruik van springen, licht dressuur of voor de menwagen. Door zijn goede karakter leent het ras zich uitstekend voor de recreatieve ruiter.Ziehier wat een prachtige gangen ze wel kunnen hebben ... ze evenaren zowel de Haflinger als het Friese paard !! Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten ...alvorens dit aan te klikken hé ... ! !
Doordat het koudbloedpaarden zijn, zijn ze makkelijk in onderhoud. Het NZP kan het gehele jaar buiten en moet sober gevoerd worden. Denk hierbij dus aan ruwvoer (kuil en hooi) en mogelijk een aanvulling van een eenvoudige brok of een alternatief. Te veel verwennerij is niet op zijn plaats bij dit paardenras. Prettig hierbij is dus dat, indien gewenst, de hoge kosten van stalling en duur voer uitgespaard kunnen blijven.
American Cream Draft heeft een unieke roomkleurige vacht ...
De American Cream Draft heeft een unieke roomkleurige vacht ...
De American Cream Draft is het enige trekpaard dat in de VS wordt gefokt. Wat het paard zo uniek maakt is dat het een roomkleurige vacht heeft, een kleur die bijna nooit voorkomt bij trekpaarden. De Cream Draft komt echter maar in een klein gebied van de 'Mid-West' van de VS voor en heeft zich daardoor niet tot een erg populair paard weten te ontwikkelen.
De stokmaat van de Cream Draft ligt tussen 1.50 en 1.70 m. Alleen exemplaren met een roomkleurige vacht, witte manen en een witte staart worden tot het ras toegelaten. Witte aftekeningen zijn ongebruikelijk. Wel heeft het paard licht behang aan de benen. Behalve de vachtkleur zijn er verder geen noemenswaardige raskenmerken die de Cream Draft onderscheiden van andere trekpaarden in dezelfde gewichtsklasse.
De oorsprong van de Cream Draft wordt gevonden aan het begin van deze eeuw. Rond die tijd heeft een merrie van onbekende afstamming, 'Old Granny' genaamd, een veulen gekregen. Alle nakomelingen hadden haar kenmerkende vachtkleur.
Als gevolg van kruisingen met de Percheron, de Shire en het Belgische Zware Trekpaard, is een afzonderlijk ras ontstaan. In 1944 werd de American Cream Draft Horse Association opgericht. Alleen paarden met een lichtroze huid worden tot het ras toegelaten, omdat Creams met een donkere huid geneigd zijn van vachtkleur te veranderen. De ogen van een jong veulen zijn bijna wit. Als het ouder wordt, worden de ogen donkerder.
Ziehier een korte intro van een range waar deze paarden zoveel mogelijk in een natuurlijke habitat verblijven .... zij zijn immers wereldwijd de grootste American Cream Draft horse Ranch ... ondanks hun zeldzaamheid .... , vergeet evenwel het liedje bovenaan t logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ....
De American Cream is het enige trekpaard waarvan de staart niet gecoupeerd wordt. Het couperen van de staart voorkomt dat de staart van het paard tussen de teugels of eventuele machinerie verstrikt raakt. Maar er kunnen ook andere maatregelen worden genomen om de staart te beschermen. En dat is voor het paard wel zo prettig, want op die manier behoudt het zijn wapen tegen bijtende insecten.
De Azteca .....zijn meer geïnteresseerd in mensen dan in andere paarden ......
De Azteca ...zijn meer geïnteresseerd in mensen dan in andere paarden !!
De Azteca is een ras dat zeer recent is 'gefokt', vanaf 1972 is er in Mexico weer serieus met de fok begonnen.In 1992 werd de International Azteca Horse Association opgericht om te waken over het succes en de ontwikkeling van het ras.Op dit moment zijn ongeveer 1000 paarden geregistreerd bij deze internationale assiociatie
Maar de wortels van het ras gaat veel verder terug: de fokkers van de Azteca geloven dat ze terugkruisen op de Spaanse paarden die eeuwen geleden met de Spaanse veroveraars ("Conquistadores") naar Mexico en de VS toekwamen.
Deze paarden werden al eeuwenlang gefokt voor het werk met kuddes koeien en voor de stierengevechten en hadden dus een zeer goede cow sense (De aanleg van het paard om te beoordelen wat runderen gaan doen.
Het paard moet sneller kunnen denken en bewegen als de koe. .) ..
Onder andere die eigenschap hebben ze doorgegeven aan de Quarter Horses. Door terug te fokken met Spaanse Paarden hopen de fokkers van de Azteca een paard te fokken met betere cow sense dan een quarter, en bovendien de veelzijdigheid en het losse van het andalusische paard te behouden.
Ziehier een spectaculair filmpke à la Mexicana .. amaai zo prachtig ... ruiter in kwestie is de alom bekende zanger Joan Sebastiaan ... die met paard en zang zijn optredens op de voorgrond brengt !! vergeet eerst het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... enjoy it ...smile !!
De Azteca word voor verschillende doeleinden gebruikt. Ze kunnen onder zadel elke tak van de paardensport lopen !
Ze zijn zelfs instaat een goede prestatie te kunnen leveren op wedstrijden en hebben zelfs genoeg kracht om licht trekwerk te doen. Maar de reden dat ze gefokt zijn is toch vooral het werken met koeien op de ranches, of de cutting sport.
De Azteca heeft een uitmuntend temperatment. Ze zijn rustig, energiek, intelligent en gewillig. Bovendien zijn het zeer sociale paarden die soms zelfs meer geïnteresseerd zijn in mensen dan in andere paarden en een zeer sterke band met hun ruiter kunnen ontwikkelen.
De PASO FINO een van de meest opwindende en comfortabele paardenrassen ter wereld...
De PASO FINO een van de meest opwindende en comfortabele paardenrassen ter wereld...
Graag laat ik je kennis maken met een van de meest opwindende en comfortabele paardenrassen ter wereld, de PASO FINO. Het grote verschil tussen een PASO FINO en andere paarden is zijn "GAIT" ... !
Ik geef nooit vlug mijn persoonlijke mening over iets ...maar is zelfs voor mij de eerste keer dat ik kennis mocht maken met deze toch uitzondelijke pas , de " GAIT " ...en zet dan ook dadelijk een filmpje ter beschikking ... pfffff ... daar gaan we ... vergeet eerst het liedjebovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... knipoogje !
Naast de stap, draf en galop heeft de PASO FINO nog een uiterst comfortabele karakteristieke viertakts laterale gang. Wanneer een Paso Fino "GAIT", ontstaat er een schommelvrije zone, juist daar waar het zadel ligt.
Dit heeft als gevolg dat je totaal stil zit, zonder hiervoor moeite te doen. Voor de paardenkenners ... dit is geen tölt ... k zou de twee eens samen moeten zetten ..de " GAIT is een vezamelde pas ..hoe meer verzameld ...des te meer punten men kan scoren !!!
Een PASO FINO is in vele opzichten, een ideaal familiepaard. Het is een trouw, atletisch, sierlijk en elegant paard. Verder heeft de PASO FINO een zeer vriendelijk karakter.
Het is dan ook een intelligent, aanhankelijk en gemakkelijk te houden paard.... ziehier een prachtig staaltje van longeren .... heerlijk om zien en aangenaam naar voor gebracht op een sfeervol muziekje ...
De PASO FINO houdt van mensen. Het ras komt in alle kleuren voor. De schofthoogte ligt normaal tussen 147 cm en 156 cm.
De Paso Fino is een paard voor alle seizoenen, klimaten en doeleinden. Het unieke comfort opent een wereld voor alle ruiters. ... zijn er nog woorden voor nodig ... !
Het Crioulo paard ... het paard van de Spaanse conquistadores uit de 16e... ! !
Het Crioulo paard ... het paard van de Spaanse conquistadores uit de 16e... ! !
Geschiedenis De paarden van de Spaanse conquistadores uit de 16e . Deze Spaanse conquistadores namen rijpaarden mee naar Zuid-Amerika, waaronder vele mooie exemplaren. Maar een groot aantal hiervan is toen der tijd ontsnapt. Vele paarden wisten op de enorme pompas van Zuid-Amerika te overleven, dit was een wrede en onbenaderbare plek. Van deze paarden stamt de Crioulo af. De Crioulo is nog steeds door heel Zuid-Amerika te vinden maar voornamelijk in Peru en Argentinië. Men gebruikte de Criollo voor vele doeleinden, onder ander als pony voor de Gaucho (de Argentijnse cowboy) en als cavaleriepaard.
Het oorspronkelijk bloed van de Crioulo is Andalusisch, Berbers en Arabisch, en het dankt zijn kleine maat aan 300 jaar strenge natuurlijke selectie. Het ras is verfijnt door gevolg van het klimaat, van de temperatuur en de kwaliteit van de weilanden. Ook of ze in de heuvels of in de laagvlakte zijn gefokt, en van de particuliere selectieve fokkerij, geënt op de plaatselijke smaak.
Gebruiksmogelijkheden De Crioulo wordt door de Gaucho's gebruikt om vee mee te drijven. De Gaucho gebruikt zijn paard niet alleen om op te rijden maar slaapt ook op zijn paard. Verder is het een goede rijpony die grote afstanden kan afleggen.
Bijzonderheden Zuid-Amerika produceert een van de hardste paarden ter wereld, het kleine warmbloedpaard de Crioulo, rijpaard van de Gaucho's op de grote veeranches in het centrale deel van het continent. Het komt, met kleine variaties in type en stokmaat, in heel Zuid-Amerika voor als de Crioulo en Anglo-Argentino van Argentinië en Uruguay; de Crioulo van Brazilië; de Costeno en Morochuco van Peru; de Caballo Chileno van Chili en de Llanero van Venezuela.Ziehier een super leuk filmke ... heel grappig en gepast op muziek naar voor gebracht ... kei toff datte ... hiiiii ... Voor de kijklustigen onder jullie ... vergeet het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens je dit aanklikt hé ... Enjoy it ... hiii ... ! !
Met name in Argentinië is men erg trots op het uithoudingsvermogen van dit paard en organiseert men verrichtingsproeven om hun uithoudingsvermogen en weerstand te testen, wat dan weer invloed heeft op de keuze bij de fokkerij.
Jaarlijks organiseren de fokkers een 15 dagen durende rit waarbij het paard een afstand van ruim 700 kilometer moet afleggen, een gewicht van 110 kg dragend, met niets anders te eten of te drinken dan wat men onderweg tegen komt. Zonder de Crioulo zou de Gaucho nergens zijn: deze ruiter zit altijd in het zadel, weer of geen weer. Zijn Recado een soort zadel, gebruikt hij zowel om te rijden als om op te slapen. Er wordt wel gezegd dat, wanneer men een gaucho zijn paard afneemt, men hem zijn benen afneemt.
Curlypaarden ... paardenallergie ? ziehier het Allroundpaard voor heel de Familie...
Curlypaarden ... paardenallergie ?
ziehier het Allroundpaard voor heel de Familie... !!
Mensen met een allergie voor paarden kunnen opnieuw adem halen: er zijn geschikte paarden voor hen. Paarden met duurzaam golvend haar maken een droom voor paardenfans die allergisch zijn waar. Een studie uit de universiteit van Aachen zegt hierover: Curlypaarden zijn verschillend.
Ze zien er uit zoals paarden met golvend haar. Ze zijn één van de meest robuuste natuurlijke rassen de Amerikaanse Curlypaarden. Het enige paard met een gekruld vel. Hun ander vel ten opzichte van andere paarden is te wijten aan de levensomstandigheden waar ze oorspronkelijk vandaan komen, nl. extreme koude streken in het westen van Amerika.
Krieger (Sioux ) had al een grote bewondering voorde ongewone paarden omwillen van hun moed, hun gedrevenheid en doorzettingsvermogen.
Al enige jaren schatten een handvol insiders deze Amerikaanse paarden hoog in die niets verschillen van andere paarden behalve dan hun vacht.
Of is er toch een onderscheid? Eigenlijk meer van belang, en vooral dan voor mensen met een allergie voor paardenhaar. ( of beter: voor de huidallergie van dieren, want de allergie komt niet van het haar zelf). Iemand met een allergie kan perfect een Curlypaard benaderen, strelen en berijden, en dit zonder te hoeven niezen, hoesten, huiduitslag of zefls een aanval van astma.
Dit is natuurlijk eentroost en comfort voor hen die hun droom al afgeschreven hadden;zodat deze zich zelfs nu een paard kunnen aanschaffen en berijden zonder medicatie te moeten nemen.
Ziehier een prachtige docu filmpje van Curly's , let wel in de zomer hebben zij bijna een gewone gladde vacht , alleen manen, staart en oren verraden dat het Curly's zijn ... Vergeet eerst het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten hé ... knipoogje
Er zijn ook Curlypaarden zonder gekrulde vacht. Na dat allergische personen in de USA en Duitsland vaststelden dat er geen neveneffecten waren zoals huiduitslag en dergelijke, begonnen Prof. F. Jugert en Dr. Anne Spieker van de universiteit van Aachen in Maart 2000 een onderzoek, meer bepaald naar de allergisch afgevende proteïnen, welke aanwezig zijn in de huidschubben van deze paarden. Er werden huidschubben onderzocht en vergeleken met 10 verschillende paardenrassen, ondermeer dus bij het Curlypaard.
Tegelijkertijd werd ook het bloed onderzocht van 50 mensen met allergie voor paarden.Na onderzoek was de conclusie van Prof. Jugert dat Curlypaarden niet alleen minder van deze genenen proteïnen hebben in hun schubben, maar dat ze ook nog kwalitatief anders zijn samengesteld.
De Curlys worden bij alle takken van paardensport gebruikt. De paarden zijn heel handzaam en intelligent. Paarden van dit ras rennen niet weg als ze schrikken, maar ze gaan naar de plek des onheils om te kijken waar ze van geschrokken zijn.De bijzondere vacht van deze paarden is hypo-allergeen, waardoor Curlys gekocht worden door mensen die allergisch zijn voor andere paarden, maar niet voor de Curly.
De singlefooter ,een paard met een goed karakter dat graag wil werken ....
De singlefooter ... een paard met een goed karakter dat graag wil werken !! In 1991 is de North American Single-Footing Horse Association opgericht met als streven een paard te registreren en te fokken dat met een comfortabele gang erg geschikt is voor lange afstanden. Het moet dus vooral een paard zijn met een goed karakter dat graag wil werken, uithoudingsvermogen en een zekere en comfortabele gang heeft in meerdere tempi oftewel de singlefoot.
De singlefooter is geen ras maar een registratie van paarden die de z.g.n. singlefoot vertonen. Dit kunnen paarden van alle rassen zijn mits ze deze gang kunnen uitvoeren. De registratie is open wat wil zeggen dat alle paarden opgenomen kunnen worden mits ze aan een aantal eisen voldoen. In dit geval is de enige eis dat de paarden de singlefoot moeten kunnen uitvoeren.
.Zie hier een fenomenaal snelheidsduivel en whoooow ... wat een tempo ... !! Voor de snelheidsduivels onder jullie vergeet het liedje bovenaan t logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé...
Hierdoor is het dus zo dat de singlefooter tot nu toe niet echt een bepaald type paard is maar dat er paarden van allerlei rassen en/of kruisingen in voorkomenDe singlefoot is een gang in viertakt met weinig opwaartse beweging: er is altijd minstens één been aan de grond.
De singlefoot wordt door de paarden zonder teveel knie-actie uitgevoerd. Het is eerder een economische gang dan een showgang.
Het Barock Pinto paard heeft minimaal 25% en maximaal 87.50% Fries bloed.
Het fokdoel bestaat uit diverse componenten die onderverdeeld kunnen worden in:
1)Exterieur & Beweging, 2) Gebruik en 3) Vitaliteit en Gezondheid.
De onderdelen van deze componenten worden in het fokprogramma vertaald in selectiecriteria.
1. Exterieur en beweging
Raseigenschappen: Een paard dat door zijn karakteristieke front, royale behang, de bonte kleur en ruime verheven gangen een chique en unieke verschijning is.
Een degelijk sprekend, edel hoofd, waarbij de ogen ver uit elkaar staan. Het neusbeen is bijvoorkeur iets hol.
Het Barock Pinto paard heeft een royale beharing in de vorm van manen, staart en onderbenen.
Kleur
De gewenste haarkleur is platenbont zwart. Merries en hengsten die zwart geboren worden kunnen wel in stamboek opgenomen worden. Het paard moet minimaal 2x wit op het lichaam hebben met een diameter van 10cm.
2.Gebruik:
Het gebruiksdoel van het Barock Pinto paard varieert van recreatief gebruik tot deelname tot in de hoogste klassen in de competitiesport. De disciplines waarin het Barock Pinto paard wordt uitgebracht zijn:- Dressuur onder het zadel - Mensport - Samengestelde wedstrijdsport - Endurance !!
3.Vitaliteit en gezondheid: In de fokkerij van Barock Pinto paarden worden hoge eisen gesteld aan de volgende kenmerken die gezamenlijk bepalend zijn voor de vitaliteit en gezondheid:
- vitaliteit ( duurzaam en gezond) - vruchtbaarheid (hengsten en merries)
- geen erfelijke afwijkingen
In Nederland is Bonte Willem (officieel Willem van Nassau, zie foto hierboven ) de bekendste Bonte Fries. Door hem is er een begin gemaakt met het opzetten van het stamboek in Nederland. De bedoeling is dat de Nederlandse vereniging dit nog dit jaar voor Nederland zal gaan regelen. Zie hier een aangename kennismaking met dit toch biezonder mooi Barock paard , vergeet evenwel het liedje bovenaan t logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken .... !
In mei 2009 wordt naar verwachting de eerste keuring in Nederland te houden.
Ter informatie :
Tinker x (grote) fries = Drumhorse Fries x bont warmbloed = Barock Pinto
De Buckskin is net als de Palomino en American Cream geen apart ras maar een register op kleur. Buckskin paarden zouden wel bepaalde eigenschappen hebben die teruggaan op de wilde paarden waardoor ze sterker zijn dan paarden van andere kleuren.
Er zijn verschillende registers en organisaties die zijn opgericht voor de Buckskin om de kleur te behouden en te promoten. De American Buckskin Registry Association is de oudste organisatie en is opgericht in 1963. Ook is er de International Buckskin Horse Association die op dit moment het grootste register heeft en is opgericht in 1971.
Beide organisaties geloven dat de Buckskin meer is dan alleen een kleur paard. Zijn wildkleur laat zien dat er een sterke band is met wilde paarden zoals de Tarpan en de Przewalski. De paarden zouden dan ook sterker zijn en meer uithoudingsvermogen hebben dan paarden met een andere kleur. Ook zouden ze hardere hoeven hebben, sterkere botten en een betere gezondheid. Deze uitspraken zijn nog niet wetenschappelijk bewezen
De kleur van het paard is bij de Buckskin het belangrijkst. Het paard moet of valk zijn of een wildkleur hebben. Wildkleur bruin, zwart en vos zijn alledrie toegestaan.Ook Cavalia bezit zo een prachtige Buckskins paarden , waarvan hier een kleine fragment ...vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten ...alvorens dit aan te klikken hé ... ! !
Naast de kleur moet het paard aan weinig andere eisen voldoen: het mag geen trekpaard of koudbloed zijn, en groter dan 1.42. Onder die maat worden de paarden wel geregistreerd, maar in een apart ponyregister.Aangezien bijna alle typen paarden mogen worden ingeschreven, is er geen algemene beschrijving van het karakter te geven.
De Shire staat bekend als het grootste paardenras ter wereld..... ! !
De Shire staat bekend als het grootste paardenras ter wereld... ! ! De Shire is een van de oudste trekpaardenrassen van Engeland en staat bekend als het grootste paardenras ter wereld. Een stokmaat van soms ruim 1.95 m. en een gewicht van 1100 kilo is voor een forse hengst of ruin niet bijzonder.
De Shire is gefokt voor dagelijkse zware arbeid op het land. Door de mechanisatie in de landbouw is de Shire bijna uitgestorven, maar een groep enthousiastelingen heeft het ras kunnen behouden.
In tegenstelling tot de romantische verhalen, werd de Shire nooit als ridderpaard gebruikt. De zwaargebouwde Shire was niet snel genoeg en gaf niet voldoende aanzien voor de adel.In het hierop volgend filmpke kun je wel degelijk zien hoe groot ze wel zijn ,vergeet evenwel het het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten !
De plaatselijke boeren die hun leenheer moesten verdedigen, gebruikten wel de Shire als Warhorse.
De trekschuiten in Engeland werden in het verleden voortbewogen met behulp van deze paardenkracht en op vele oude prenten vind je deze combinatie van paard en trekschuit.
Eind 19de begin 20ste eeuw werd de Shire door de brouwerijen ingezet om het bier bij de lokale pubs te bezorgen. In 1978 koos Nederlands grootste brouwer Heineken voor deze mooie paarden. Op een doordeweekse middag kun je nog altijd zien, dat vier sterke ruinen de welbekende bierwagen langs de Amsterdamse grachten trekken.
Vroege vermeldingen in de geschiedenis van dit grote paard zijn terug te vinden onder de noemer Old Black en deze verre voorvader zal dan waarschijnlijk helemaal zwart zijn geweest.
We kennen de Shire nu als ideaalbeeld zwart met vier witte sokken en een bles. Ook in het licht -en donkerbruin zien we ze veel en zelfs schimmels komen voor.
De Achal Tekkiner komt vooral in goudkleur, zilverkleur en bronskleur voor !...
De Achal Tekkiner komt vooral in goudkleur, zilverkleur en bronskleur voor
De foto's van de Achal Tekké zijn voor alle duidelijkheid niet bewerkt. ! ! Het zijn dan ook geen echte kleuren , maar de vacht of haren van de Achal Tekké zijn "hol" waardoor er licht heen schijnt en hij dan deze prachtige glim krijgt!
De Achal Tekkiner alias de Achal Tekké komt oorspronkelijk uit Rusland. Het is een typisch nomadenpaard, hij staat er om bekend dat hij lange perioden zonder water en voedsel kan zonder dat hij er minder om presteert.
Het uithoudingsvermogen van dit mooie dier is ongekend enorme hitte trotseert hij moeiteloos. Hij valt ook onder de oudste raspaarden, 1000 voor Christus kwam de Achal Teké al voor in het Aziatische deel van Rusland.
Uiterlijke kenmerken Dit dier heeft een recht profiel met een iets te lange rug, hij heeft een hoge schoft en schuine schouders. De hals maakt bijna een rechte hoek met het lichaam. Het hoofd is lang en rank, en het profiel is kaarsrecht.
Hij heeft vrij wijde neusgaten en mooie grote ogen. De enigszins lange oren staan iets verder uit elkaar dan bij andere rassen en ogen sierlijk. De mondlijn komt boven de schofthoogte uit, dit is kenmerkend voor het ras. De benen zijn lang en hebben lichte maar stevige botten.
De zijdeachtige staart is kort met een lage inplant. De manen zijn over het algemeen redelijk kort. Ziehier een heerlijk glanzend stoeipartij ... knipoogje ... een Achal en een Haflingerpaardje ... Vergeet het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... !
De Achal Tekkiner komt voor in goudkleur, zilverkleur en lichtbruin. Schimmelkleurig komt zelden voor.
Veelal heeft hij witte aftekeningen op het hoofd en benen. Door zijn enorme uithoudingsvermogen is de Achal Tekkiner bij uitstek geschikt als renpaard. Maar als rijpaard is de Achal Tekkiner ook zeer geschikt. Ziehier een prachtig zilver getinte Achal ... t eerste stukje van t filmpke is nogal onduidelijk , maar ... t loont zeker de moeite ... !!
De Achal Tekkiner is niet geschikt voor beginnende paardenliefhebbers, het is geen gemakkelijk paard. Hij heeft een sterke eigen wil en is behoorlijk temperamentvol; een consequente hand is absoluut noodzakelijk.
Lijnpaard....trekschuit ... snikjong... één van de voorlopers van het modern openbare vervoer ...
Een trekschuit is een historisch schip met een roefje, dat door een paard of door menselijke kracht vanaf de wal wordt voortgetrokken. De trekschuit werd vooral gebruikt voor vervoer van passagiers.
De trekschuit is een Nederlandse uitvinding uit de Gouden Eeuw. Hij is één van de voorlopers van modern openbaar vervoer geweest: de schuit voer volgens dienstregeling en nam iedereen mee die bereid was om het vastgelegde bedrag te betalen.
Het schip wordt getrokken door de snikjong ook genaamd jagertje. Dit trekken wordt jagen genoemd. Het pad waarlangs de jager loopt heet jaagpad. Dit jagen ging zeer langzaam, vaak niet sneller dan 2 à 3 km per uur.
Bij armoedige schippers die zich geen paard konden veroorloven, werd de snik door mensen getrokken, vaak de vrouw of de kinderen van de schipper.
Vooral toen de snik concurrentie kreeg van ander vormen vrachtvervoer, aan het begin van de 20e eeuw, gebeurde dit meer en meer.
Zie hier een prachtig mooi filmpje ... heerlijk genietend van de natuur , de vogeltjes , een aangenaam muziekje op de achtergrond .... en dan ... een opstakel , een tunnel zonder jaagpad , wat nu .... ?? Vergeet het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken é ...
Groninger snikken werden gebruikt voor vee-, vracht-, en reizigersvervoer.
In de 17e en 18e eeuw waren er in Holland, Friesland en Groningen veel verbindingen die met trekschuiten werden onderhouden. Tot de komst van de spoorwegen in de 19e eeuw was de trekschuit de meest comfortabele en regelmatige wijze van transport tussen de steden en dorpen die met trekvaarten waren verbonden.
Lijnpaarden aan de lijn gekoppeld,waar het zware schip aan drijft; druipend van het zweet dat droppelt langs hun lenden, oud verstijfd. Willig trekkend aan de stangen Gaan twee ruinen, bruin gehaard, Hunne stille slentergangen,Één van stap, langs heen de vaart.
De eeuw van het Zwarte Goud , steenkool en paarden ..
De eeuw van het Zwarte Goud ... steenkool en paarden ....
Werken in de Limburgse ondergrond betekende niet alleen hard labeur voor de mijnwerkers. Ook zwoegende trekpaarden lieten hun deel van het zweet daar. Niet alleen trokken de paarden ondergronds kolenwagens, er waren er ook bovengronds.
Die werden dan onder meer ingeschakeld in het houtpark. Verder waren ernog dieren die kolen naar de woningen van de mijnwerkers moesten brengen of waarmee vuilnis opgehaald werd. Allemaal droegen ze een grote bel, een klongel genaamd, zodat je ze al van ver hoorde aankomen.
Het was geen sinecure omde paarden in de donkere liftkooi te krijgen. De dieren werden erg schuw door het lawaai en de duisternis.Daarom werd er altijd een zak over het hoofd getrokken. Beneden werd niet altijd even vakkundig met de dieren omgesprongen. Soms werd er flink ruw met de dieren omgegaan en liepen ze kwetsuren op. Er was ook een verschil tussen luie en werklustige paarden. Wat zeer dikwijls gebeurde, was dat de mijnwerkers de goede,werklustige paarden verschillende posten na elkaar lieten werken. Maar na een tijdje waren die dieren natuurlijk helemaal bekaf ... !
Voor de putpaarden was er ook .een speciale uitrusting. Zo was het hoofdstel voorzien van een soort helm, een leren kussen dat tussen de oren van het paard lag. Die leren lap moest het paardenhoofd beschermen in de lage mijngangen . Een paard kan zich immers niet bukken Ziehier een kort filmpke hoe een bovengrondse putpaard in tuig moest werken , vergeet evenwel het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ...
Hoewel het trekpaard voor zeer veel doeleinden werd gebruikt, werd hij uiteindelijk toch verdrongen door de opkomst van de explosiemotor.
Hierdoor moest er een nieuwe bestemming voor dit ras worden gevonden. Deze was de omvorming tot vleespaard. Zo werd het gedrongen krachtige trekpaard, omgevormd tot een groot, log en zwaar ras .
Als bezoeker zijn het de kleine, simpele details, die de meeste indruk maken. Zoals het leren tuig, waarin de paarden loodrecht naar beneden werden gelaten, om daar in de donkere gangen de rest van hun zwoegend bestaan door te brengen. De dieren kwamen nooit meer bovengronds ! Het gaas, dat losrakende stenen en kleine instortingen moest opvangen. Ronduit huiveringwekkend is ook de uiteenzetting over hoe de stutten werden weggetrokken, wanneer een steenkoolader was uitgeput of een gang moest werden verlegd. De koelbloedigheid van de mannen die dit specialistische werk deden, 500 meter onder de grond, terwijl vlak achter hen de gangen zich donderend sloten.
Overal moet lawaai geweest zijn. Van de machines. Van de steenkoolwagons, die later niet meer door paarden maar door kleine locomotieven werden getrokken, en waarvan er nog een paar staan. Van de continue draaiende liften.Ziehier een prachtig mooie en ontroerende intro van de welbekende serie " Pit Pony ..." zeker de moeite om eens te zien ....
Tussen 1815 en 1820 werd in Luik een zeer belangrijke vernieuwing doorgevoerd: vervoer door paarden. Het paard werd ingesnoerd in een tuig onder de liftkooi en vervolgens neergelaten in de schacht. Het bracht zijn hele verdere leven in de mijn door....
Pas in de loop van de 20ste eeuw deden de mijnlocomotieven hun intrede.
Veel liefs ... voor één keer ... met een knipoog naar de vooruitgang ... Miryam
De Marwari is afkomstig uit de landen rond Afghanistan, het ras zou ontstaan zijn toen een aantal arabische paarden schipbreuk leed en aanspoelde op de stranden en zich daar voortplantten met de inheemse Aziatische pony's. Het ras is nauw verwant aan de Akhal-Teke en de Kathiawari.
De Marwari is altijd een oorlogspaard geweest. Het is gefokt door de koninklijke families en de krijgers van India om te dienen als rijpaard. Het paard stond zo hoog aangeschreven dat 'gewone' mensen ze niet mochten berijden, dit was voorgehouden aan twee hoge 'kastes': de Rajput (heersers) en de Kshatriyas (strijders).
Het ras was bijna uitgestorven tijdens de Britse overheersing van India en de periode van democratisering die daarop volgde, maar in 1995 is de Indeginious Horse Society of India opgericht die het ras van de ondergang probeert te redden, er is onder andere een standaard voor het ras opgesteld en met succes: de fokkerij is op gang gekomen en recent zijn er zelfs paarden geëxporteerd.
Een normale Marwari is ongeveer 1.50 meter hoog en is een zeer elegante verschijning. Het ras is sterk pezig en meestal goed gespierd. Ze hebben lange benen en zeer harde hoeven. Hierdoor hoeven ze alleen in zeer rostachtige gebieden ijzers te dragen. De Marwari heeft vaak een aangeboren tölt die in Azie revaal wordt genoemd. Deze gang word door meerdere Aziatische rassen vertoond. De vacht van een Marwari is, zoals bij alle woestijnpaarden, fijn en zijdeachtig. De kleuren lopen uiteen van bruin, vos, isabel tot bont, alle kleuren zijn toegestaan.
De oren zijn ook zeer bijzonder. De oren lopen namelijk van boven in een krulletje naar elkaar toe. Er wordt bij de Marwari veel belang gehecht aan de werveling van het haar op het lichaam. Het haar heeft dan ook een zeer mooie structuur.
De Marwari is gefokt om in de oorlog zijn ruiter zoveel mogelijk te helpen. Zijn karakter is hierop aangepast, het is een intelligent paard dat trots maar trouw is en de wil heeft om te winnen. Het is een hard paard dat makkelijk oud kan worden met een zeer groot uithoudingsvermogen dat zich makkelijk aanpast aan veranderende omstandigheden.
Hoe prachtig en ellegant ze wel zijn zie je in het hieropvolgend filmpke ... ff het cultuur van ginds opsnuiven ... Vergeet evenwel het muziekje in linkerkolom niet uit te zetten é ... knipoogje !!
De Marwari werd gebruikt als rijpaard van de adel en strijders in diverse oorlogen. Door de vlakke tölt die het dier heeft kan het makkelijk lange afstanden in de woestijn afleggen. Op dit moment zijn er nog weinig Marwari-paarden over. Volgens de Indeginious Horse Society heeft de Marwari het in zich om te excellereren in elke moderne ruitersport. In India zelf worden de paarden vooral gebruikt voor officiële gelegenheden en shows.
Birdcatcher Spots , witte vlekken op het lichaam van het paard.......
Birdcatcher Spots ... witte vlekken op het lichaam van het paard... !
Birdcatcher Spots zijn kleine witte vlekken op het lichaam van het paard. De doorsnee kan variëren van een halve centimer tot de maat van 50 eurocent. Genetisch gezien is er niet veel bekend van deze vlekken, maar waarschijnlijk hebben ze iets met het Sabino-gen te maken.
Vlekken van Birdcatcher werden genoemd naar de Thoroughbred stallion Birdcatcher die de noteringen tentoonstelde, en zijn ook genoemd Kromming (Bend ) of vlekken (voor de Thoroughbred stallion) de Kromming of, die hen hadden of Chubari-vlekken die (gewoonlijk naar grotere vlekken verwijzen, vaak de eivormige verschijning, zoals die welke te zien zijn bij de Thoroughbred stallion Tetrarch, en zijn recentere nakomeling Laissezaller.Zie hier een prachtig mooi ritmisch filmpje met ... let wel !! ...geen Birdcatcher Spots maar een leopard Appaloosa ... vergeet wel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens je dit aanklikt hé ...
De paarden met deze vlekken worden gekenmerkt door overal van enkele tot talrijk willekeurig geplaatste witte vlekken op de vacht, gaande van het uitstrekken in grootte van slechts een paar witte haren, ongeveer de grootte van een muntstuk en soms groter. Zij zijn gewoonlijk rond met vrij verschillende randen, maar kunnen ook onregelmatig worden gevormd en/of een verschijning hebben zoals kant.
Soms zijn de vlekken aanwezig bij geboorte en veranderen niet in aantal of rangschikking/vormen, en soms schijnen zij progressief, door meer en meer te verschijnen elk jaar; of bestaande vlekken die elk jaar groter worden. Soms verminderen de vlekken zelfs in grootte of aantal naarmate het paard ouder wordt.
Er schijnt niet om om het even welke genetische component te zijn aan birdcatchervlekken, aangezien zij niet typisch van ouder tot nakomelingen worden doorgegeven.
De vlekken van Birdcatcher kunnen in om het even welk ras verschijnen, hoewel Thoroughbreds en Arabische schijnen een hogere weerslag van de vlekken te hebben
Dikke paarden presteren minder goed, het uithoudingsvermogen is geringer en in ernstige gevallen kan overgewicht leiden tot hoefbevangenheid. Overgewicht is dus niet wenselijk. Afvallen dus! Maar dan wel verantwoord want te snel afvallen, kan leiden tot hyperlipemie (bloedvervetting).
Maar hoe nu verantwoord afvallen? Als regel geldt dat een paard niet meer dan 1% van zijn streefgewicht mag afvallen per week. Dit komt voor een paard van 600 kg lichaamsgewicht dat 60 kilo te zwaar is op ca. 5 kg per week. Om dit te realiseren zou je minder eten kunnen geven maar om dan 5 kg kwijt te raken zou dit paard maar enkele uurtjes in de weide mogen en de rest van de dag niets meer mag eten.
Dat is niet praktisch en bovendien loop je veel risico op ondeugden en een verstoord maag-darmkanaal.Beter is een combinatie van minder eten en meer bewegen! Als je paard krachtvoer krijgt zul je dit moeten verminderen met ca 2 kg per dag bij een training van ca. 1 uur per dag. Voer je in deze situatie minder dan 0,5 kg per dag dan is het raadzaam om Summerfit koek bij te geven voor de noodzakelijke vitaminen en mineralen.
In de zomerperiode is het vaak lastiger om de pondjes eraf te houden als je paard volop in de weide staat. Er wordt in veel gevallen ook vrijwel geen krachtvoer meer gegeven. Je zult dan wederom een uur per dag moeten trainen en de weidegang tot maximaal 10 uur per dag beperken.
Een paard mag niet meer dan 1 procent van zijn streefgewicht afvallen per week. Dit komt voor een paard met een lichaamsgewicht van 600 kilo dat 60 kilo te zwaar is, neer op ongeveer 5 kilo per week. Intervaltraining is een methode om je paard meer conditie te laten krijgen. Is je paard te dik? Laat hem dan niet te snel afvallen, want dat kan leiden tot hyperleamie (bloedvervetting). Longeren mag ongeveer 30 minuten duren en begint altijd met een natuurlijke houding.
Geef je paard meer afwisseling in de training: dus vaker buitenrijden, longeren (met enkele of dubbele longe), los bewegen in de baan met balkjes, intervaltraining of maak eens een sprongetje. ... Ziehier een prachtig stukje aan dressuur, gebracht door de welbekende groep " Apassionata , o.a piaff , spaanse pas enz . meer .....Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... knipoogje !!
Overgewicht kan bij paarden leiden tot insulineresistentie en dat kan hoefbevangenheid geven. Ideale producten voor dikke paarden zijn Nature's Best muesli enSummer Fit koeken
Brindle Paarden , zijn zeer zeldzaam maar een bijzonder prachtig verschijnsel.....
Brindle Paarden ... zijn zeer zeldzaam maar een bijzonder prachtig verschijnsel... ! !
Brindle paarden zijn eigenlijk geen erkend ras omdat het een zeer zeldzaam en bijzonder verschijnsel is dat eigenlijk bij alle rassen voorkomt. Het paard heeft over zijn gehele lichaam strepen en stippen zitten. Vaak worden daardoor Brindle-paarden verward met de Appaloossa, dit is echter niet hetzelfde. Over de gehele wereld zijn er ongeveer 20 à 30 Brindle-paarden en ook in Nederland bevinden zich twee exemplaren.
Ook de Brindle heeft weer eigen kleuren zoals bruin, wit, grijs en zwart. Maar ze komen allemaal overeen met de bijzondere streeppatronen die zich over het gehele lichaam bevinden, daardoor is elke Brindle erg uniek. De brindle kan ontstaan uit twee gewone paarden. Door een genetische afwijking ontstaat de speciale vachtkleur. Het patroon is een soort zebrapatroon wat bestaat uit allemaal kleine stipjes die strepen vormen. Deze vacht is heel erg zeldzaam.
Doordat het Brindle-patroon bij elk dier voorkomt is het dus ook dat je honden, zebra´s, ezels en paarden met het Brindle-patroon ziet lopen. Maar bij paarden blijft het toch een uniek verschijnsel en zeker als er een paard wordt geboren dat maar liefst 5 erkende bonte kleuren over zijn lichaam heeft, met daarin nog eens het prachtige bonte Brindle-patroon. Er wordt geprobeerd om te fokken met de brindle's, maar het blijkt dat uit een kruising van twee brindle's toch een normaal' paard kan komen. Hieruit blijkt dan dat de afwijking niet dominant wordt vererfd. Het is dus wel mogelijk om een brindle veulentje uit twee brindle's te krijgen, maar de kans is vrij klein.
Ik wil je even niet onthouden van een Filmpje , maar op moment zijn helaas geen filmpjes van Brindle paarden beschikbaar , heb hier dan wel een prachtig voorbeeld van een Brindle hond ,nml van een Brindle Deense Dog ! Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken !!!
Wat ook kan voorkomen is dat uit de kruising met een gewoon paard en een brindle weer een brindle veulen komt. Ook deze kans is vrij klein. Daardoor is het fokken van brindle heel erg duur en kost het heel veel tijd.
Er zijn mensen die het fokken met deze paarden toch erg graag willen proberen. Sinds 1998 bestaat er dan ook een stamboek, namelijk het Brindle and Striped Equine International. Hiermee wordt geprobeerd om brindle eigenaren bij elkaar te brengen.
Vrijheidsdressuur ... ! !De beste beloning voor het paard is het mogen stoppen met het werk ! !
Vrijheidsdressuur ... ! ! De beste beloning voor het paard is het mogen stoppen met het werk ! !
Vrijheidsdressuur is geen paardenfluisteren, het is de magie om naar paarden te luisteren .Als jij naar je paard luistert , luistert je paard ook naar jou. Het is de magie van paarden die knielen en steigeren op onzichtbare hulpen.
De magie van paarden die vrijwillig hun hele lichaam stretchen of gymnastiseren via oefeningen zoals een buiging, compliment en het gaan liggen Maar het mooiste blijft toch altijd het moment dat je paard vrijwillig opeens roept en "kijk" een compliment , geheel uit zichzelf ! ! hmm ... een beetje gymnastiek kan natuurlijk nooit geen kwaad ... denk eraan ... de beste beloning wat je je viervoeter kunt geven is het stoppen met trainen , als ze iets correct hebben uitgevoerd ... ! !
Voor de echte paardenliefhebbers ...euh ... waar je de rillingen van krijgt ...! ! Ziehier een kort filmke van de toen nog jonge hengst Alborozo met lange leidsels ... Wauuuuuw ....super ! ! Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ...
Ziehier de inmiddels al wat oudere ... stoere Hengst Alborozo (... te zien in vrijheid , lange leidsels en onder zadel ... hmm ... mooi en ritmisch op prachtig muziek naar voor gebracht ! !) hmmm ... een pareltje hoor ...
