Mimi gewond bij steekpartij in Amsterdam

Donderdagnamiddag 27 maart kregen we van Rik de onrust makende melding dat Mimi is neergestoken met een mes in hartje Amsterdam. Ze is in de kliniek opgenomen en bij bewustzijn. Na verplaatsing naar het AMC (Amsterdams Medisch Centrum) is het mes, dat nog in de rug stak, operatief verwijderd.

Maandag komt Mimi op een kamer te liggen en is bezoek mogelijk. Ter ondersteuning zijn de kinderen van Mimi en Rik direct na het voorval afgereisd naar Amsterdam. Brave mensen, die zonder enige aanleiding neergestoken worden, treft diep. Zo ook het mes, 2mm verwijderd van de dood. Oef!

’s Middags in het AMC treffen we Rik en tranen rollen. We wachten nog een tijdje voor we de kamer binnen mogen. Artsen schetsen de toestand: dwarslaesie, zeg maar beschadigde zenuwbanen die impact hebben op het linkerbeen, waarbij momenteel enkel de tenen kunnen bewegen. Hoe helend de tijd is dient afgewacht te worden.

We traden de kamer binnen en lossen Bi, dochter van Mimi, en Rik af. Er worden maar 2 bezoekers toegestaan. Een bizar verhaal volgt met veel vraagtekens. Wat drijft een persoon tot het overgaan van zulk een daad met onschuldige slachtoffers? Waarom, blijft spoken in je hoofd. In een vaas staan bloemen van de burgemeester van Amsterdam, gebracht tijdens de operatie. Bloemen die mogelijk nog meer de Brit toekomen die direct de dader heeft overmeesterd en in bedwang hield tot de politie overnam. Naast het bed van Mimi is er een opklapbaar bed voor Rik. Iedereen is op zijn/haar manier begaan.

Ook pijnlijk om horen is de bekommernis van Mimi na een zeer geslaagde wandeling in Ranst, wat zij nog kan betekenen voor de Bunters. Of nogmaals, hoe helend is de tijd? Mimi wil er voor gaan, hoe moeilijk het nu ook lijkt. Gesprekken zijn gaande voor repatriëring naar Pellenberg/Leuven en later mogelijk naar Geel. Verbeteren is een proces dat in mondjesmaat wordt geserveerd. Er is een leven voor, en er is een leven na de messteek.

We moeten er door. Voor Mimi, Rik en de kinderen de zwaarste beproeving. Moge onze bekommernis en die van vele Bunters een morele steun betekenen op beterschap naar meer mobiliteit! En daar is tijd voor nodig!

Roger DAMEN.