Taxus - Taxus baccata - Solitary yew

De taxus of venijnboom, zoals ook wel eens vernoemd, kan zeer oud worden. Bij de Kelten en Germanen speelde de taxus een magische of sacrale rol. Hij werd geassocieerd met dood en rouw, maar ook met onsterfelijkheid en eeuwigheid. Een juiste ouderdom bepalen is moeilijk. Op het kerkhof van Ulcombe en Tandridge (Engeland) groeien er dikkerds, maar Normandië moet niet onderdoen.

De zogenaamde 1000 jarige taxussen van La Haye-de-Routot.

Beide bomen werden in de 5^de en 6^de eeuw aangeplant op een begraafplaats in Normandië. Ze groeiden voortreffelijk en in de 13^de eeuw besloot men in La Haye-de-Routot een kerk met kerkhof te bouwen nabij deze bomen, en dat in tegenstelling met andere dorpen waar eerst de kerk en het kerkhof worden gerealiseerd om er nadien bomen aan te planten. Gedurende de volgende eeuwen worden de bomen alsmaar dikker. Zoals bij vele oude bomen gaat het kernhout verloren door houtrot en wordt de kern hol. In de 19^de eeuw is deze holte zo groot dat er in een taxus de St.-Anna-kapel wordt ingericht en in de andere taxus een huiskapel opgedragen aan de Notre Dame van Lourdes. Mits het hier gaat over twee mannelijke bomen dragen deze geen vruchten.

De huidige stamomtrek van de taxus met de St.-Anna-kapel bedraagt 11,55m en die van de Notre Dame van Lourdes 9,4m.

Roger DAMEN

Taxus (Alle foto's: Roger DAMEN)