Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Categorieën
Natuurvereniging DEN BUNT vzw
Welkom op de blog van Natuurvereniging DEN BUNT. Onze vereniging is gestart in 1981 en bestaat nu dus meer dan 40 jaar en telt ruim 200 leden in de Kempense regio. Alles wat te maken heeft met milieu, natuur en natuurfotografie, activiteiten van onze vereniging...enz. vind je terug op deze blog. En deze blog is er voor en door de leden. Wil je een bericht plaatsen, dan kan dat door mij een mailtje te sturen met de te plaatsen tekst en foto's. Volg ons ook op onze Facebookpagina.
25-04-2024
FOTOVERSLAG
Daguitstap "Natuurpareltjes van Limburg - Zaterdag 20 april 2024
In de voormiddag bezochten we het Natuurcentrum Limburg waar Luc Crevecoeur ons een fotopresentatie liet zien over de bestrijding van de eikenprocessierups. Daarna bracht de bus ons naar het Arboretum van Bokrijk waar we een mooie lentewandeling hebben gemaakt. De voormidddag werd afgesloten met het middagmaal in Camping Stuifzand in Zonhoven.
Fotografie: Roger DAMEN - Karel VERBRUGGEN - Chris VAN WOLPUTTE.
Klik op de "play-knop" om het filmpje te bekijken (Geluid aan) MP4
De ransuil, +/- 35 cm groot, is van andere uilensoorten gemakkelijk te onderscheiden door z'n lange oorpluimen. Het is een standvogel, dus ook in de winter bij ons te zien.
Ransuilen slapen nu in groepjes, want ze brengen samen de winter door en slapen met zijn allen in een groenblijvende boom zoals klimop, hulst, dennen en coniferen. Dat kan in een natuurgebied zijn, maar ook in een park, op een begraafplaats of zelfs in een tuin. Op die zogenaamde roestplaatsen zie je dan een paar of meerdere ransuilen bij elkaar. Juist overdag, want dan rusten ze en in de avondschemer gaan ze weer op jacht naar rondscharrelende muizen.
Kuifeenden kun je in ons land het hele jaar tegenkomen, en ze zien er ook het hele jaar hetzelfde uit. De mannen zwart-wit, de vrouwen zwart-bruin. Allebei met heldergele ogen en een blauwgrijze snavel. Veel van onze broedvogels gaan in de winter naar Engeland, Frankrijk of Spanje om te overwinteren. Hun plek wordt dan ingenomen door kuifeenden die de zomer ten noorden van ons doorbrengen. Door klimaatverandering nemen de aantallen wel iets af, steeds meer kuifeenden blijven ook ’s winters in noordelijker gebieden.
De bladeren van de Slanke sleutelbloem zitten dicht bij de grond en zijn vrij groot en spatel- tot omgekeerd eivormig. Ze lijken een krans of rozet te vormen. De stengel wordt zo'n 25 cm hoog en is behaard. Bovenop de stengel staan 10 à 15 gele trompetvormige bloemen. In het midden binnenin de bloemen zie je een goudgele ring. De soort is een echte bosplant, die een grote affiniteit heeft met vochthoudende, vrij natte standplaatsen.
Kerkuilen nestelen doorgaans in donkere, verscholen ruimten in schuren van boerderijen, kerktorens of andere gebouwen waar ze in en uit kunnen vliegen. Dit is meestal in de nabijheid van een bosrijke omgeving met weilanden waar ze goed kunnen jagen. De voortplanting van de kerkuil geschiedt doorgaans na het tweede en derde levensjaar en begint meestal in maart/april. De broedperiode valt samen met een overvloed aan kleine knaagdieren en grote insecten in het voorjaar. Het mannetje lokt het vrouwtje, dat tot twee keer per jaar een legsel produceert, in goede muizenjaren kan er zelfs sprake zijn van een derde legsel. Een legsel bestaat uit 4-5 eieren. De broedduur is 28-30 dagen. Na het uitkomen van de eieren gaat het mannetje op zoek naar kleine knaagdieren zoals bv muizen of jonge vogeltjes.
Na het overwinteren van een groep flamingo’s in het Grevelingenmeer nabij Battenoord, alwaar we tijdens een Buntreis de groep mochten spotten, vliegen ze naar Zwillbrock, een grensdorp nabij Groenlo. De eerste, vermoedelijk ontsnapte flamingo’s, hebben er nog meerdere aangetrokken. Nu is het een mengelmoes van Chileense-, Europese- en Caraïbische flamingo’s. Deze groep vormt de meest noordelijk gelegen broedkolonie.
Dit jaar op 1 april 2024 zochten we tevergeefs naar deze hoogpotige krombekken. Al werden ze al wel gezien volgens een trouwe vogelaar. De kokmeeuwen (een kolonie tot 15000 stuks) waren reeds luidruchtig hun broedplaats aan het veroveren. De ontgoocheling maakte snel plaats voor verwondering wanneer we in de buurt kleine wegentjes volgend de groep ontwaarden in een nabij de straat gelegen ven. Zowel qua eenden soorten als de gehoopte flamingospot was dit een droomlocatie. Niet minder dan 36 flamingo’s heb ik geteld. Bij één flamingo is de ringnummer duidelijk leesbaar: rode ring 89A7. Tot op heden is mijn vraag naar ringgegevens echter nog niet beantwoord.
Roger DAMEN.
Klik op onderstaande afbeelding om Power Point te bekijken (Geluid aan) Als de download klaar is, verder klikken op eigen tempo.
De muurleeuwenbek nestelt zich vooral in de spleten van oude bakstenen muren. Waarschijnlijk is hij in dit gebied als tuinplant verwilderd. Deze plant geeft de voorkeur aan beschaduwde, vochtige plaatsen, zoals verweerde muren, zerken van oude graven, oude dijkbeschoeiingen en kademuren. De hoge relatieve luchtvochtigheid in deze omgevingen is ideaal voor de muurleeuwenbek. Hij bloeit van april tot september.... en dit jaar misschien nog wel wat vroeger!
Op donderdag 11 april namen enkele Bunters de verfborstel in handen om het tentoonstellingslokaal wat op te frissen. Het is geen late aprilgrap…. maar het onderwerp van deze tentoonstelling is wel degelijk: “stront, pis en kak”. Benieuwd wat dat zal worden? Ik kijk er alvast naar uit !
In de 12de eeuw stond er hier al een kasteel aan de samenvloei van de Sterkselse Aa en de Groote Aa. De oude bossen van hoog opgaand loof- en naaldhout sluiten aan bij de Strabrechtse Heide en landgoed de Lange Beek bij Sterksel. Als de zon doorbreekt na een fikse aprilse gril is er een frisheid om van te snoepen. Het landgoed is in het bezit van Brabants Landschap.
Roger DAMEN. Klik op onderstaande afbeelding om Power Point te bekijken. Daarna klikken op eigen tempo (Fotografie: Roger DAMEN)
De blauwborst is een opvallende vogel die bekend staat om zijn kleurrijke uiterlijk en melodieuze zang. Het mannetje heeft een kenmerkende blauwe borst met een centrale witte vlek en wordt omringd door zwarte en roestbruine banden. De staartbasis is oranjebruin met een brede zwarte eindband. De blauwborst maakt zijn nest op de grond, goed verborgen tussen de vegetatie, en voedt zich voornamelijk met insecten, larven, wormen en slakjes. In de nazomer eet hij ook wel bessen.
Wim MARTENS maakte een prachtige filmopname zowel qua beeld als geluid.
Klik op de "play-knop" om het filmpje te bekijken (Geluid aan) MP4
Limburgse Natuurpareltjes - Zaterdag 20 april 2024
In de voormiddag bezoeken we het Provinciaal Natuurcentrum in Genk. Hier worden door Luc CREVECOEUR o.a. de geheimen van de processierups uit de doeken gedaan. Daarna trekken we naar het arboretum van Bokrijk met zijn unieke planten en bomen. ’s Middags lunchen we in taverne “Heidestrand” in Zonhoven. En in de namiddag gaan we op zoek naar de boomkikkers en de visarend in het prachtige natuurgebied van “De Wijers”, het grootste vijvercomplex van België. En we sluiten de dag af met een leuk avondmaal in ‘De Waterhoek’ te Balen.
Klik op onderstaande afbeelding om Power Point te bekijken Klikken op eigen tempo - Fotografie: Roger DAMEN
Tijdens onze daguitstap van zaterdag 20 april bezoeken we het Provinciaal Natuurcentrum in Genk waar we ontvangen worden door Luc Crevecoeur met koffie en een verrassing. Maar wie is deze man? We vroegen het aan "Copilot" de chatbot van Microsoft. Klik op onderstaande afbeelding en je komt het allemaal te weten !!
Minder eikenprocessierupsen door het slechte weer.... (Uit: Het Nieuwsblad van maandag 02 april 2024)
Het seizoen van de eikenprocessierups is aangebroken. Maar er zullen dit jaar minder rupsen zijn dan andere jaren. Een trend die in heel West-Europa te zien is. “Dat komt door het slechte weer, maar er kan ook meer aan de hand zijn.” zegt Luc CREVECOEUR.
Op zaterdag 20 april gaan we op daguitstap. We bezoeken onder meer natuurgebied "De Weijers", het arboretum van Bokrijk en het Provinciaal Natuurcentrum in Genk. Daar zal Luc CREVECOEUR ons uitvoerig informeren over de eikenprocessierups.
Klik op onderstaande afbeelding om het volledige bericht te lezen Eikenprocessierups (Foto: Achiel CLAESSEN)
Eikenprocessierups - Thaumetopoea processionea - Oak processionary
Sinds het begin van de jaren negentig neemt het voorkomen van de eikenprocessierups gestaag toe. Aangezien de brandharen van deze rups bij mens en dier heel wat last veroorzaken tracht men op allerlei manieren deze rups uit te roeien.
Wat precies de problemen zijn en wat men er kan aan doen kan je lezen in bijgevoegd document. Zo ben je al een klein beetje voorbereid op wat Luc Crevecoeur ons te vertellen heeft tijdens onze daguitstap naar het Provinciaal Natuurcentrum in Genk.
Klik op onderstaande afbeelding om het document te bekijken. Eikenprocessierups (Foto’s: Karel VERBRUGGEN)
Ontbijt met Lentewandeling – Zaterdag 06 april 2024
Een 50-tal Bunters hadden ingeschreven voor deze activiteit. We begonnen in het “Dessels Hof” met een lekker ontbijt. Daarna verplaatsten we ons naar “De Linde” in Retie voor de lentewandeling. Deze was +/- 6 km lang…. en het was prachtig weer! Bij aankomst brachten we nog een bezoek aan het keramiek-atelier van Nathalie (vriendin van jongste zoon van Jef ADRIAENSEN)
Klik op de "play-knop" om het filmpje te bekijken (Geluid aan) MP4
Eerst waren er de sneeuwklokjes. Tot eind maart kleuren wilde narcissen de uitgestrekte bossen geel. Een zeldzaamheid. Daarna schilderen de bosanemonen alles wit. En rond half april nemen de boshyacinten het over die een blauw tapijt vormen. Tenslotte komt de daslook die het bos weer wit hult tot het begin van de zomer.
In onze steden en dorpen staan vaak witte paardenkastanjes als straat- en parkboom aangeplant in openbaar groen. Met een maximale hoogte van 30 meter, een koepelvormige kroon en een korte dikke stam is deze boom een indrukwekkende verschijning in parken en lanen. Tijdens de bloei staan veel bloemen in een rechtopstaande pluim die wel iets heeft van een kaarsenstandaard. Na de bloei met witte bloemen ontwikkelen zich de bolsters met daarin de zaden, de kastanjes met hun witte vlek maar zonder puntje.
Witte paardenkastanje (Alle foto's: Karel VERBRUGGEN)
Er is een tentoonstelling gepland in ons Buntlokaal over… ‘Stront, pis en kak’.
Graag willen we dus nog eens een werkdag organiseren. Op donderdag 11 april om 10 uur komen we samen aan ons Buntlokaal. We hebben wat hulp nodig om het lokaal op te frissen: vooral schilderwerk en wij zorgen voor de verf!
We rekenen weer op een aantal helpende handen… Graag een seintje vooraf als jullie kunnen helpen.
Graag willen we nog eens herinneren aan deze daguitstap. Inschrijven kan nog tot en met zondag 7 april 2024
Bellen naar ANNY en CHARLIE SLEGERS ( 014 / 37 14 58 of 0472 58 49) 45) OPGELET na 17 uur! En geen voice-mail. Charlie belt terug.
Tijdens ons bezoek aan het Provinciaal Natuurcentrum in Genk worden de geheimen van de processierups uit de doeken gedaan. Daarna trekken we naarr het arboretum van Bokrijk met zijn unieke planten en bomen. In de namiddag gaan we op zoek naar de boomkikkers in het prachtige natuurgebied van "De Wijers", het grootste vijvercomplex van België. En we hopen dat de zon van de partij is !!
Bij de paring klimt het mannetje half op het vrouwtje waar na enig gefriemel de inseminatie plaatsvindt. Het vrouwtje gaat er daarna alleen vandoor om ergens – vaak in de buurt van bladluizen – de eitjes af te zetten. De larven kruipen na enkele dagen uit het ei en gaan dan op zoek naar prooi, meestal bladluizen. Na enkele weken zijn ze volgroeid en verpoppen ze zich tot adult. Het zevenstippelig lieveheersbeestje is een van de meest algemene lieveheersbeestjes van ons land en is in elke tuin te vinden. Ze kunnen makkelijk herkend worden aan de zeven zwarte stippen op de rode dekschilden.
Parende lieveheersbeestjes (Foto: Karel VERBRUGGEN)
Hondsdraf is één van de eerste wilde bloempjes die zich in het voorjaar laten zien. Het komt vrij algemeen voor mits er voldoende vocht en humus aanwezig is. De paarsblauwe bloemen zijn te zien vanaf maart tot in juni.
Méér dan 50 Bunters hebben zich ingeschreven voor het ontbijt met wandeling op zaterdag 6 april. En Jef ZOEF heeft gezorgd voor prachtig weer: zonnig van de vroege morgen tot de late namiddag. Temperaturen van 22° en geen drup regen!
De Noorse esdoorn is meestal aangeplant maar doordat de gevleugelde vruchten tot 1 km hoog en soms 4 km ver kunnen vliegen, kom je hem ook wel eens tegen in de vrije natuur. Hij bloeit einde maart-begin april nog voordat de bladeren ontluiken. De gele bloemen vormen mooie rechtopstaande tuilen. Bijgaande foto’s zijn genomen op 20 maart in Mol-Maat.
Het is niet altijd wat je denkt….. (Geen aprilgrap)
Onlangs ging ik nog eens wandelen op “De Maat” in Mol…. en uiteraard had ik ook mijn fototoestel mee. De herfsttijloos stond te pronken met zijn prachtige groene bladeren en ook de Japanse duizendknoop was al hoog opgeschoten. Bij mijn thuiskomst ging ik de naam van de planten toch nog eens nakijken (ObsIdentify op Waarnemingen.be) omdat ik deze niet altijd kan onthouden en mij soms ook vergis. En al maar goed want……
Droogbloeier kan worden verwisseld met de gelijkende herfsttijloos. Belangrijke verschillen zitten in het aantal bloemen per knol (veel meer bij droogbloeier) en de bladeren (veel breder en in de lengte geplooid bij droogbloeier). Droogbloeier is van oorsprong afkomstig uit Turkije en is in België te vinden als tuinplant op buitenplaatsen. Op sommige plaatsen is ze verwilderd.
Sachalinse duizendknoop is afkomstig van Japan en Korea en wordt in Europa als sierplant gekweekt. Hij staat vooral in parken, tuinen en rond privé-vijvers waar ze oorspronkelijk ook aangeplant is. Maar ook deze soort is sinds 1990 meer en meer verwilderd.
Kleine veldkers - Cardamine hirsuta - Hairy bittercress
De kleine veldkers is een onopvallend plantje dat je nu overal, en soms zelfs tussen de straatstenen, kan vinden. Je loopt er soms over nog voordat je het gezien hebt. De bladrozet is nauwelijks een paar centimeter hoog en de groene blaadjes zijn een beetje ruitvormig of rond. De bloemstengels worden tussen de 7 en de 25 cm hoog en dragen kleine trosjes witte bloemen. Dit gebeurt meestal vanaf de maand maart.
In deze tijd van het jaar hebben roodborsttapuiten het druk: baltsen, een nest maken, eieren uitbroeden en voedsel verzamelen. Ze zitten vaak op een uitkijkpost te zingen of naar insecten te speuren, zo kun je ze vrij gemakkelijk zien.
Er is grote activiteit door het bevergezin dat hier leeft. Als wintervoer wordt boomschors gegeten en vooral ratelpopulier is erg in trek. Bomen worden geveld, ontschorst en deels in stukken geknabbeld om dan via wissels naar de burcht gesleept te worden. Aan hun huis wordt extra gebouwd nu er nog wat werktijd rest. Nog even en dan gaat de aandacht naar een nieuwe kroost. Toch wel bewonderenswaardig hoe noest beverwerk wel is, en dat zonder pepdrankjes!
Verse latrines van de dassen verraden hun aanwezigheid. Ook sneeuwklokjes en wilde narcissen staan in bloei, en het frisse groen van herfsttijloos kondigt de lente aan.
Roger DAMEN
Klik op de "play-knop" om kort filmpje te bekijken. (Geluid aan) MP4
De keep is een vogel uit de familie van de vinkachtigen. De mannetjes hebben een donkere kop en een strogele snavel (met donkere punt), oranje borst en schouders, en een witte buik. De vrouwtjes zijn fletser gekleurd maar zijn vooral makkelijk te herkennen aan hun bruingrijze kop. In de winter (oktober tot begin april) verblijven grote aantallen Scandinavische kepen in ons land waar ze vaak te vinden zijn in beukenbossen, etend van de afgevallen nootjes.
