Ik vind het kei neig dat je hier een berichtje achterlaat. Bedankt
borstkankersite
de site voor borstkankerpatienten boezemvriend(innen)
22-05-2005
liesjes ervaring met borstkanker
Halllo, Een ervaring als zovele,
In 2003 kreeg ik een brief in de bus voor een borstscreening ; ik legde die brief bij onbelangrijke documenten. Maar nu en dan ging ik die terug lezen. Ik vroeg mijn man wat moet ik hier mee doen. Ik heb daar weinig zin in om te gaan en in onze familie komt kanker heel weinig voor en kanker, dat ligt ver van mijn bed. Och zei mijn man, " je bent 50 jaar,het is maar een klein moeite en waarom zou je niet gaan". Afspraak gemaakt met kliniek en ik mocht s'anderdaags komen. De volgende dag met mijn brief in de hand naar de kliniek, maar toch wel gerust. Mammografie gemaakt, moest nog eens terug voor de zekerheid. "Bent u in behandeling voor borstkanker", zei die verpleegster? "Nee ,waarom"? "Ja we zien een wit vlekje," "wat wil je daarmee zeggen" vroeg ik,"ja eigenlijk niets , dit wordt terug naar de specialisten gestuurd, daar worden die mammo's bekeken en beoordeeld,en als er iets is zal de huisarts wel bericht krijgen". Wat voor 'n uitleg is dit nu weer, dacht ik, daar kun je niks mee aan. Ik belde naar de huisarts of ik me zorgen moest maken over dat vlekje, "maar nee", zei de dokter ,"dat kunnen kalkspatjes zijn,meer moet je daar niet achter zoeken". Na een week kreeg ik bericht om toch een echo te laten maken, weer eens voor de zekerheid. Mijn vriendin ging mee want die vond dit toch maar verdacht. De echo werd gemaakt, en de radioloog zei, "aan de rechter kant zit een vlekje van ongeveer 1cm maar ziet er goed omlijnd uit, aan de linkerkant zit ook iets maar is moeilijk te onderscheiden wat, was iets grilligs en ook iets van ongeveer 1 cm". "Ik zou dat maar laten opereren", zei hij " dan ben je gerust". Ik sputterde tegen, "ik ben niet voor opereren,ik zal dat wel regelmatig laten opvolgen. Ja ik ga dit nog is voorleggen aan andere radiologen, en we zullen je iets laten weten". Mijn huisdokter was niet akkoord met mijn zogezegde opvolging, en stuurde me naar een universitaire kliniek voor een biopsie. Kreeg vlug een afspraak en ik naar die kliniek. Ik kon van dit alles geen hoogte krijgen, eerst moest ik me geen zorgen maken en nu al dat gedoe,wat gebeurd er nu toch allemaal? Bij die oncoloog-chirurg werd er besloten om direct een biopsie onder echo te laten uitvoeren. Uitslag zou volgen. s'Anderdaags kwam de dokter ,ja het zou om een kwaadaardig tumor gaan van ongeveer 1cm, maar ik moest me niet ongerust maken en maar positief blijven. Dat was dat. Ik was kwaad, ik was helemaal ondersteboven, hoe kun je nu bij zoiets positief blijven. Ik kanker dat kon toch niet waar zijn ? Mijn stoppen sloegen door, ik wist niet waar ik het had. Mijn einde was geslagen. Het stormde vanbinnen, wat staat me nu toch te wachten ?
Op de volgende maandag moest ik binnen komen om een staging te doen, dwz om alle soorten onderzoeken te doen. Een zeer hectische dag, nuchter naar de internist voor bloedtesten, echo van de lever, tussendoor 3 liter water drinken voor een scanner waarvoor ik eerst een spuitje kreeg. Longfuncties, hartfuncties, en scanner voor het skelet. Ik heb alle uithoeken van de kliniek gezien en overal bang afwachten of ze iets ondervonden of zagen. s'Avonds was ik aan 't einde van mijn vermogen en de traantjes begonnen te vloeien van de vele emoties. De specialist assistente kwam me voor het grote deel geruststellen, er waren al veel uitslagen binnen en het zag er allemaal goed uit. Er werd een afspraak gemaakt voor 1april, normaal een aprilgrap, maar spijtig was het niet zo.
Aanmelden voor mijn operatie, wat zou ik graag terugdraaien, maar een lieve verpleegster wees me een kamer aan, maar toch kwamen mijn tranen weer te voorschijn, een zware steen lag op mijn maag, een borstverpleegster kwam me weer geruststellen, en ja ik zou er niet onderuit kunnen. Het zou borstbesparend worden met sentinel node procedure. Er werd toen ook eerst een harpoentje geschoten naar de tumor, omdat die zeer klein was en ik nogal volumuneuse borsten had, anders zou de chirug de tumor niet vinden. Er werd ook onder echo blauwe inkt gespoten rond de tumor, dan kunnen ze de eerste schildwachtpoort, of de eerste lymfeknoop zoeken en als die goed is kunnen de overige lymfeklieren blijven zitten. Weer een emotievolle dag. Voor mijn man en mijn 3 kinderen was dit ook bang afwachten tot alles voorbij is. Natuurlijk veel angst voor de dag van morgen, de operatiedag. Operatiekleedje aan, pilletje onder de tong en naar beneden voor de operatie. Chirurg kwam vragen of alles goed was. Je zegt wel ja maar die angst is niet te omschrijven. Dit gebeuren speelde zich af van ongeveer 10 uur s'morgens en ik was terug op de kamer om 17 uur ; Daar stonden mijn man en oudste dochter te wachten. Heb eens goedendag gewuifd maar sliep verder mijn roes uit. Om 22 uur werd ik wakker en had honger, was nog wat suffig van de verdoving. Ik kreeg iets voor de pijn en enkele beschuitjes met confituur en koffie. Dat bekwam me goed. Die hele nacht goed mijn roes uitgeslapen. Werd wakker en voelde of mijn borst er nog zat. Er zaten 2 drains langs mijn borst om wondvocht te laten afvloeien. De verpleegsters kwamen om me te verzorgen. Al bij al viel het zeker mee. Als ik pijn had, kreeg je pijnstillers en ik voelde me redelijk goed. Had het erger verwacht. De specialist kwam langs met het verdikt : ductulair tumor van 8mm invasief, geen klieren aangetast en geen metastasen. T1c,N0 ,M0 3 klieren weggenomen Mijn toekomst verwachtingen waren goed, het was wel kwaadaardig, geen hormoon receptoren, histolische waarde 3 en de tumor was al buiten de kern maar nog redelijk kompakt. Er zouden bestralingen volgen. Wat ik ook niet wist dat bij borstbesparend altijd bestralingen volgden : weer een opdoffer bij. Mijn borst genas zeer goed, die drains waren soms wel vervelend, maar al bij al viel die operatie goed mee. Ik had met de sentinel node methode dan ook geen last van mijn bewegelijkheid van mijn arm.
de rest volgt nog
Reacties op bericht (1)
20-08-2005
herstellende van borstbesparende operatie
Net 4 dagen geleden geopereerd borstbesparend !met schildwachtprocedure.over 7 dagen krijg ik de uitslag.ben bang en onzeker.volgens mijn arts was de tumor ongeveer1,5cm en ik hoop dat het bij bestralingen kan blijven.Leven staat even helemaal op zijn kop.maar we hopen maar op het beste.Heb zelf knobbeltje in mijn borst 4 maanden geleden ontdekt!Was in november afgelopen jaar nog voor een mammografie waarop niets te zien was,,,hopenlijk is dat een gunstig teken..maar ja je kunt je wel van alles afvragen..heeft geen zin..maar de uitslag afwachten en positief blijven!Begrijp alleen niet waarom ik geen drains heb gehad na de operatie...want nu heb ik het gevoel als ik loop dat er veel wondvocht in mijn borst zit...bij het lopen hoor je het klotsen...anders na het weekend maar even mijn mammacareverpleegkundige bellen.Wensen U ook een goed herstel...en hopenlijk vallen de bestralingen mee...vooral positief blijven.Liefs Marijke.
Laat nog eens horen hoe het u verder vergaat de komende tijd.
20-08-2005 om 19:33
geschreven door marijke bruens
