|
Wie gelooft nu werkelijk dat onze Westerse politici idealisten zijn? Als idealist of wereldverbeteraar draai je niet lang mee in deze duistere wereld van intriges, afrekeningen en postje jagers. België is niet anders dan Groot-Brittanië. Enkele weken geleden ontmoette ik een oud-VLD-voorzitter die mij vertelde dat iemand als een Karel De Gucht al meer dan 20 miljoen euro vergaard heeft via het verzamelen van mandaten, postjes e.d.
Gans ons politiek bestel draait rond het uitdelen van postjes. De beste jobs worden politiek benoemd. Of dacht je dat de drie bestuurders van bv de NMBS benoemd werden omwille van hun uitmuntende capaciteiten. De vorige baas van de NMBS was een volle neef van Jean-Luc Dehaene, inderdaad Etienne Schouppe. De man kreeg een gouden handdruk vanmaar liefst 2 miljoen euro!!! Maar blijkbaar vind de bevolking dat niet erg want Schouppe scoort goed bij de verkiezingen. Nu zijn er ineens drie bestuurders nodig. En wij brave burgers mogen alle deze peperdure postjes betalen. En pretenties dat deze heren hebben. Ik heb het ongeluk gehad Descheemaecker al eens te mogen ontmoeten. Hij verwacht het uiterste van iedereen, maar slaagt er zelf niet in om zijn diensten normaal te laten werken. En of de kwaliteit beter is dan vroeger? Kijk eens naar al de treinrampen. Onze gazetten staan er vol van.
En was er deze week het verhaal dat Belgocontrol vol zit met politieke benoemingen en dat het daarom niet goed meer functioneert. Dat verwondert mij evenmin. In de jaren negentig van vorige eeuw sprak men over "de nieuwe politieke cultuur". Benoemingen in ministeries gingen voortaan via vergelijkende examens gebeuren. Deze nieuwe politieke cultuur was niet veel meer dan windowdressing. Politici blijven tot op de dag van vandaag druk in de weer om hun vrienden, kennissen en kiezers te plezieren met een job. In ministeries lukt dat niet meer zo goed, toch zeker niet via statutaire benoemingen. Maar de achterdeur zijn de contractuele benoemingen. Duizenden contractuele benoemden zitten bij de overheid omwille van een "lange arm". En dan zijn er natuurlijk de semi-overheidsbedrijven zoals De Post, NMBS, ex-Sabena, Belgocontrol e.d. Hier zijn politieke benoemingen de regel. Het meest schandalige vind ik nog het centrum tegen racismebestrijding. Het toont aan hoe laag onze leiders zijn gevallen. Er is een maatschappelijke nood aan een orgaan tegen racisme en voilà de politici maken van de situatie misbruik om een instelling in het leven te roepen die men volledig politiek kan benoemen. Schaamteloos! Ach, het is een groot circus op kosten van de belastingbetaler. En dan heeft de regering Leterme moeite om de begroting onder controle te krijgen.
Ex-premier Blair verdiende al 22 miljoen euro met lucratieve opdrachten
 Tony Blair ligt opnieuw onder vuur in Groot-Brittannië. Uit nieuwe informatie blijkt dat de ex-premier alles gedaan heeft wat in zijn macht lag om een lucratieve deal met een oliemaatschappij geheim te houden. Blair streek sinds zijn vertrek uit Dowing Street 10 in juni 2007, al 22 miljoen euro op.
Hij slaagde er twintig maanden lang in om het comité dat toeziet op de baantjes van voormalige ministers het zwijgen op te leggen maar nu is ook de maat voor Advisory Committee on Business Appointments vol. Het maakte zijn lucratieve deals bekend. Het nieuws over de samenwerking met de oliemaatschappij en de Koeweitse koninklijke familie brengt Blair opnieuw in opspraak. Hij stuurde als premier troepen naar Irak en kwam zwaar onder vuur te liggen omdat de deelname aan de oorlog gebaseerd was op valse motieven. Blair ging mee in het Amerikaanse verhaal van de massavernietigingswapens in Irak die een aanval rechtvaardigden maar die wapens werden nooit gevonden. De nieuwe informatie doet dan ook wenkbrauwen fronsen over het Kanaal. Het vermoeden wordt steeds groter dat Blair alleen uit eigenbelang handelde.
Grootverdiener
De onthullingen werpen ook een nieuw licht op de astronomische bedragen die Blair verdient sinds hij premier af is. De socialist verdient vandaag zijn boterham met het bijwonen van exclusieve diners en consultancyopdrachten voor banken en buitenlandse overheden. Hij kreeg ook al een voorschot op de publicatie van zijn memoires en uiteraard geniet hij ook nog van vergoedingen en zijn pensioen waar hij als oud-premier recht op heeft. Maar dat is blijkbaar nog lang niet alles. Niemand weet hoeveel Blair echt verdient omdat hij een complex en ondoorgrondelijk web van schaduwmaatschappijen en bedrijfjes opgericht heeft waardoor hij niet verplicht is om zijn volledige inkomsten uit commerciële activiteiten kenbaar te maken, schrijft de Daily Mail. Criticasters wijzen er ook op dat een belangrijk deel van zijn inkomsten afkomstig zijn uit de VS en het Midden-Oosten als gevolg van zijn alliantie met George Bush tijdens de invasie van Irak.
"Dit zaakje stinkt"
De ex-premier krijgt ook steeds meer tegenwind vanuit politieke hoek. Parlementslid Douglas Carswell stelt zich luidop vragen over het geldgewin van de socialist. "Zijn banden met de oliemaatschappij UI Energy Coporation zijn ongeoorloofd. Meer nog, dit zaakje stinkt", zegt het oppositielid. "Het lijkt erop dat de voormalige premier van Groot-Brittannië zwaar betaald werd door een oliemaatschappij en dat dit voor ons verborgen bleef. Ook vandaag nog weten we niet precies waarvoor hij vergoed werd en wat de maatschappij aan Blair gehad heeft. We hebben nu dringend meer en volledige informatie nodig. Wat Blair gedaan heeft is politiek bedrijven op z'n kleinst. Bovendien is hij ook vandaag nog steeds politiek actief in het Midden-Oosten", zegt Carswell. "Ik heb ook geen vertrouwen meer in het comité. Informatie achterhouden omdat het commercieel gevoelig ligt is geen goede motivatie als een oud-premier de hoofdrol speelt in een verhaal. In die gevallen primeert het algemeen belang boven het commercieel belang", aldus het conservatieve parlementslid. Ook Norman Baker heeft zo zijn bedenkingen. "Deze onthullingen tonen aan dat onze voormalige premier te koop is. Hij is alleen maar op uit op grof geldgewin", zegt het parlementslid van de Liberal Democrats. "Ik denk dat veel mensen het ongehoord vinden dat hij persoonlijk munt slaat uit zijn contacten die hij legde tijdens de Irakoorlog."
Kritiek op comité
Het comité deelde mee dat Blair betaald werd voor het verlenen van advies aan een consortium van investeerders dat geleid werd door UI Energy. Wat Blair precies gepresteerd heeft voor de maatschappij blijft onduidelijk. Feit is dat de oliemaatschappij een grote investeerder is in het olierijke Koerdistan dat na de Irakoorlog gedeeltelijke autonomie verkreeg. Hoeveel Blair precies verdiend heeft, is ook al niet duidelijk. Het lukte de ex-premier wel om het comité ervan te overtuigen om maandenlang over zijn werkzaamheden voor de oliemaatschappij te zwijgen. Toen het comité de geheimhouding niet langer opportuun vond, drong Blair aan om toch maar geen informatie vrij te geven. Uiteindelijk besliste de voorzitter van het comité, oud-minister Lord Lang om de informatie bekend te maken. De beslissing van het comité om de werkzaamheden van Blair zo lang geheim te houden doet de kritiek op de werking ervan opnieuw toenemen. Het comité werd in het verleden al herhaaldelijk onder vuur genomen omdat het er niet in slaagde het geldgewin van politici in de privé-sector aan banden te leggen. Probleem is dat het orgaan zelf ook samengesteld is uit oud-politici en het nooit een oud-minister of ambtenaar verhinderd heeft om toch lucratieve jobs te aanvaarden in de privé-sector.
|
