Wat is er toch allemaal aan de hand in de "open" VLD? Nog maar net verlaat Marc Verwilghen de partij en nu volgt Patrik Vankrunkelsven. Het lijkt erop dat niemand behalve het triumviraat en hun vriendjes nog gelukkig zijn in de partij. Het is duidelijk dat de eeuwige Guy Verhofstadt en zijn tweelingsbroer Patrick De Wael samen met logeman Karel De Gucht de taart verdeeld hebben. De anderen staan erbij en kijken ernaar. Dat is ook het enige dat ze mogen doen, stilzitten en zwijgen. Voor sommigen is het feit dat ze mogen zetelen in de Kamer of de Senaat voldoende. Het krikt hun ego (en hun bankrekening) op en daar is het bij die sukkelaars om te doen. Vooral de vrouwelijke liberalen in de Kamer lijden aan dit fenomeen. Maar personen met een uitgesproken mening voelen zich in zo'n derderangsrol niet echt gelukkig. En dan verlaten deze kleurrijke figuren de "open" VLD. Op de lange duur verwordt de VLD een soort van dictatoriale partij met vele ja-knikkers en weinig ideeën. Dat deze partij op enkele jaren tijd 40% van haar kiezers is verloren, is daar niet vreemd aan. Figuren als Bart Tommelein en Bartje Somers zijn de belichaming van de beklijvende partijtucht in de zogezegde democratische partij. Zij zijn de uitvoerders van de bevelen van de partijtop. Als ze braaf zijn worden ze beloond met een ministerportefeuille, maar ze zullen nooit de touwtjes in handen krijgen. 

De VLD zit duidelijk op een dood spoor. De leiding zit vastgeroest en wil de macht niet overdragen aan een jongere generatie. De tussengeneratie (tussen 30-50 jaar) heeft de bikkelharde selectie niet overleefd. Of kan je iemand als een Hilde Vautmans een kleurrijke figuur noemen? Ze heeft haar carrière te danken aan Guy Verhofstadt met wie ze -wat geweten is in de Wetstraat- een hele "speciale band" had. Of Annick De Ridder uit Antwerpen? Och, ze is zo geil van Verhofstadt dat ze zeker geen nieuwe wind zal doen waaien door de partij. Of de kandidate van de oude crocodiel Annemie Neydts, Gwendolyn Rutten. Ik hoop dat ze slimmer is dan ze eruit ziet, maar het oog wil ook wat, zeker als het over een vrouw gaat in de politiek. Alles bijeen geef ik ze het voordeel van de twijfel, omdat er anders alleen maar aparatsjieks overblijven.

Maar ze maakt geen kans. Net zomin als Jean-Marie Dedecker toen hij de voorzittersverkiezingen won en een deel van de stemmen werden vernietigd in Leuven en jawel ook in Decrooland! Het triumviraat zit zodanig sterk in het zadel dat ze er niet voor terugdeinzen de verkiezingen te vervalsen als het nodig is. Ik heb dit overigens zelf uit de mond gehoord van Jean-Marie Dedecker, die zijn insiders had in de partij.

Neen, het is zeer triestig gesteld met de VLD, die ooit stond voor een vernieuwend en democratisch project. Achteraf bleek het te gaan over veel blabla en weinig boomboom. Eén van de eigen vuistregels, geen cumul, werd zodanig veel keer verkracht dat niemand er binnen de partij nog durft over te spreken. Ook met de "democratie" is het zeer triestig gesteld. Interne tegenstrevers worden op een zeer subjectieve wijze aan de deur gezet. En als ze werkelijk niets vinden, dan sturen ze gewoon geen partijkaart meer op. Ik ken een verkozene uit het provinciebestuur van Oost-Vlaanderen, die nooit in het bestuur kon zetelen, omdat ze niet werd uitgenodigd. Ze konden haar niets ten laste leggen, dus ze nodigden haar gewoon niet meer uit. Dat de media nog zoveel belang hechten aan de interne verkiezingen binnen de VLD. Het betekent werkelijk niets. Margriet Hermans deed het vorige keer zeer goed, maar werd op geen enkele manier hiervoor beloond. Ze behoort immers niet tot het partijestablishment. Dergelijke personen worden gewoon strijk genegeerd.

Toen Marc Verwilgehen als witte ridder het meeste aantal stemmen scoorde van alle partijleden, ontving hij van het triumviraat geen enkele felicitatie. Men was te nijdig en beschouwde hem als een groot gevaar. Men moest hem zo snel mogelijk afmaken. Hij kreeg direct bescheten opdrachten opgelegd die hem publiekelijk moesten beschadigen. Zo was er de benoeming van notaris Joost E. te Gent. Joost was een achterneef van Guy Verhofstadt en werd zonder een examen notaris gebombardeed. Er kwam natuurlijk kritiek op deze zuivere politieke benoeming, maar dat was in de kaart van het triumviraat. Marc Verwilghen moest en zou afgaan! Verwilghen had een ambitieus plan op justitie, maar werd zowel door zijn eigen volk als door de Waalse socialisten tegengewerkt. Nadien kreeg Verwilghen bakken kritiek over zich-hetgeen bepaalde media weinig genuanceerd werd overgenomen- en dat was opnieuw in de kaart van het partijtriumviraat. Langzaam maar zeker werd Verwilghen weggepest. Uit Dendermonde -onder impuls van Karel De Gucht - en nadien uit de nationale politiek. Partijinquisiteur Bart Tommelein had de eer om de job af te maken. 
Maar een baby als Jean-Jacques De Gucht, nog nat achter zijn oren, die mag wel aan de pot zitten. Verwilghen en Van Krunkelsven moesten een stapje terugzetten voor dit broekventje. Ook een linkse figuur als Matthias De Clercq wordt aanvaard door het triumviraat. 

Ideologisch is VLD mossel noch vis. Wie gelooft die mensen nog? De ooit rechtse Verhofstadt was bijna verliefd op de SPA tijdens zijn regeerperiode. Wij herinneren ons allemaal de amoureuze foto van Verhofstadt op een bankje met Freya Vandenbossche. Overigens, naar waar reed Verhofstadt toen zijn wagen overkop ging aan de watersportbaan? Verhofstadt zal eeuwig bekend blijven als de man die een pro-migrantenbeleid voerde. 
Dat de rechtervleugel al lang gaan lopen is, is zeer logisch. De VLD is zijn volledige rechtervleugel verloren aan NVA, LDD en het Vlaams Belang.
Het zal jaren duren eer de rechter vleugel terug vertrouwen krijgt in deze partij.        


Vankrunkelsven stapt ontgoocheld uit de politiek