John Crombez - Zwart en wit
.
Ofschoon ik mij op voorhand mateloos ergerde aan de kritiekloze manier waarop het boek in de media werd voorgesteld, heb ik het tijdens de Kerstvakantie toch volledig doorgenomen.
Crombez verwijst zelf in zijn voorwoord dat het boek werd geschreven met hulp van een aantal personen; Hij noemt "Jeroen, An, Sarah en Isabelle".
Volledig in de lijn van het boek plaats ik daar natuurlijk bedenkingen bij. Wie zijn deze mensen die hebben geholpen?
Hebben ze geschreven aan dit boek NA hun uren of TIJDENS hun uren bij de overheid op het kabinet?
Want indien ze het NA hun uren hebben gedaan, is dit een geval van zwartwerk en indien ze het tijdens de uren gedaan hebben op een overheidsdienst of een kabinet, dan is dat ook een vorm van fraude. Want overheidspersoneel wordt niet betaald om politici persoonlijk te helpen bij het schrijven van een politiek pamflet.
Heeft John Crombez hen dus vergoed? Heeft hij hiervoor facturen? Of betaalde hij in natura, via een diner of via het door hem zo gehate cash geld?
Anders gebruikt Crombez overheidsgeld of overheidspersoneel voor persoonlijke verrijking en dat kan wel tellen voor een staatssecretaris voor Fraudebestrijding. Ik stel er mij dus vragen bij, zonder ik inzage heb in de situatie. Maar het zou mij verwonderen dat het allemaal koosjer is verlopen.
Wat gaat Crombez overigens doen met de opbrengst van dit boek? Ik denk dat we als bevolking ook recht hebben op transparantie bij onze politici.
Amper cijfermateriaal, noch statistieken
Het boekje telt 188 bladzijden. Op pagina 11 stelt Crombez stoer dat ons land "30 miljard euro" misloopt door fraude. Dat cijfer komt volgens hem van Europa. Meer zegt hij er niet over. Wie? wat? waar? Daar heeft de lezer het gissen naar. Geen enkele bron wordt meegegeven.
Maar op basis van dit geheimzinnig cijfer wordt een gans pleidooi gehouden voor de aanpak van fraude in dit land. Opmerkelijk is ook dat hij op pagina 11 toevoegt: "Even kort door de bocht, we betalen dus 30 procent te veel belastingen omdat een aanzienlijke groep er géén of te weinig betaalt." Belangrijk is het eerste deel: "kort door de bocht". Want nadien heeft Crombez niets anders gedaan dan zelf "kort door de bocht" te gaan door in de media stoer te gaan vertellen dat we 30% teveel belastingen betalen door de fraudeurs. En dat is toch straf. Zelf doen wat hij in zijn eigen boek als een foute redenering omschrijft.
Professor Schneider en "goed geplaatste" advocaten
Uiteindelijk duurt het tot de pagina's 145 e.v. vooraleer we nog een paar cijfers krijgen: "Volgens schattingen van professor Schneider circuleert anno 2013 één op zes euro in de zwarte economie. Tien jaar geleden van dat nog één op vijf euro. Een belangrijke afname dus, al blijven koploper in West-Europa..." Waarop die professor Schneider zich gebaseerd heeft, weten we niet.
Wat ik wel weet is dat Crombez in de media stoer verklaarde dat we koploper zijn "in Europa" en dus niet in "WEST-Europa". Opnieuw "kort door de bocht" aangezien we WEST-Europa totaal niet mogen vergelijken met ZUID-Europa of OOST-Europa. Wellicht scoort België in gans Europa niet slecht omdat de Zuiderse en Oost-Europese staten het veel slechter doen. Maar dat klinkt natuurlijk niet goed in de oren. En ondertussen werd de schade opnieuw aangericht.
Grappig wordt het giswerk over het zwart geld in Luxemburg en Zwitserland. Op blz. 146 schrijft hij: "In Zwitserland en Luxemburg zou het telkens over 40 miljard euro gaan, in de belastingparadijzen 55 miljard euro voor België alleen. Het blijven ramingen, bedragen genoemd door fiscale advocaten die wel goed geplaatst zijn om in te schatten welk vermogen Belgen in het buitenland hebben staan."
Men kan toch geen beleid uitwerken op basis van "ramingen en bedragen genoemd (sic)" door bepaalde advocaten. Mocht het cijfers zijn die werden afgeleid uit het NIS of van de Zwitserse overheid of bankwezen, dan zou men dat nog enigzins kunnen aanvaarden. Maar dit gelul houdt geen enkele steek.
30 miljard, 65 miljard of 200 miljard euro?
Nog op blz 147-148 het knettergekke giswerk ivm met de bewuste 30 miljard euro die wij allen aan belastingen mislopen. Deze 30 miljard komt volgens Crombez vanuit een Europese studie die president Herman Van Rompuy overnam. In die studie beweert men dat er in Europa 1.000 miljard euro door fraude aan inkomsten verdwijnt en in België zou dat dus 30 miljard zijn. "Een cijfer dat in de buurt ligt van de meest pessimistische, maar helaas ook realistische metingen." Sinds wanneer is een meest negatieve schatting -hij zegt zelfs "meting"- het meest "realistisch". Iedereen weet dat de waarheid steeds ergens in het midden ligt. Ik zou graag het échte cijferwerk van de Europese instellingen bestuderen en werkelijk lezen wat Europa over België schrijft. Ik ben er zeker van dat dit mijlenver staat van hetgeen in het boekje van Crombez stoer wordt beweerd.
Maar dat is nog niet alles. Volgens Crombez komt deze 30 miljard euro voort uit een zwarte economie van 65 miljard euro! En dat is fiscaal gewoon onmogelijk. Want in België is er een belastingvoet van ca 30%. Dus voor 30 miljard belastingen te ontlopen, moet er ca 100 miljard euro brutowinst zijn. En voor 100 miljard euro moet er een omzet zijn van 200 miljard euro. Ik heb het vroeger reeds geschreven. Dat zou betekenen dat elke zelfstandige (kapper, beenhouwer, bijklusser, vertaler, freelancer etc) elke maand 20.000 euro in het ZWART zou moeten doen. Een klein kind voelt aan dit opnieuw zeer kort door de bocht is.
Daarom dat het totale cijfer door Crombez werd gereduceerd tot 65 miljard euro. Maar bij een zwarte economie van 65 miljard euro zou België "slechts" 10 miljard euro mislopen aan inkomsten en zouden we "slechts" 10% teveel aan belastingen betalen. Maar zelfs 10 miljard euro is een gigantische overschatting van de realiteit. Want concreet zou elke zelfstandige gemiddeld nog altijd 7.000 euro per maand in het zwart doen. Op 10 jaar tijd zou een doorsnee zelfstandige nog altijd 1 miljoen euro zwart gedaan hebben! Compleet geschift natuurlijk.
Waarom toch dit gegoochel met cijfers?
Zoals elders in het boek, doet Crombez hetgeen hij zelf op papier verafschuwt: Stigmatisering en stemmingmakerij. Hij zegt dat de discussie over fraude dikwijls gepaard gaat met scheldtirades. Welnu, door met cijfers te goochelen, door manifeste leugens voor waarheid te verkondigen stigmatiseert de staatssecretaris diegenen die in dit land voor de ruggegraat zorgen: De ondernemers en zelfstandigen. De timing van dit boek zegt veel. Binnen enkele maanden zijn het opnieuw verkiezingen.
Dit boek mag niet worden aanzien als een wetenschappelijk werk, maar als een politiek pamflet. Wat ik dus niet heb kunnen appreciëren is de houding van de media. Zij hebben politieke stellingen van Crombez als een wetenschappelijk gegeven voorgesteld en hebben op die manier mee geholpen aan de stigmatisering van de zelfstandigen.
Ondernemers worden de 21e eeuwse Joden
En omdat Crombez meerdere malen "kort door de bocht" is gegaan, wil ik zelf het volgende kwijt. De voorbije Kerstvakantie las ik eveneens "De geschiedenis van de Joden van prof. Simon Schama" Het is een wetenschappelijk onderbouwd meesterwerk van meer dan 500 blz. Doorheen de geschiedenis werden Joden vervolgd door ongeveer alle mogelijke volkeren en leiders van in de oudheid tot in de 20e eeuw. Het waren niet alleen de Duitsers, zoals wij dat graag willen voorstellen, maar het waren Christenen, Pausen, Ridders, Fransen, Spanjaarden, Engelsen, Romeinen e.a. die met regelmaat van de klok de Joden op gruwelijke wijze vermoordden. Vooral maatschappijen die in een (economische) noodsituatie verkeren hebben nood aan een zondebok. En de kapitaalkrachtige Joden staken natuurlijk steeds de ogen uit van onze leiders. De reden waarom de Joden zo rijk waren, heeft te maken met hun religie. Christenen mochten lange tijd geen interesten aanrekenen op uitgeleend geld. Overigens kampen de hedendaagse moslims nog altijd met dit probleem, waardoor er geen grote moslimbanken bestaan. De Joden konden wel banken oprichten en geld uitlenen. Hun geld en kapitaal was welkom voor de staatsuitgaven te betalen. Maar indien de heersers niet meer in staat waren de schulden in te lossen, pakte men gewoon alles af van de "gemene Joden".
Welnu, "kort door de bocht" kan ik stellen dat kapitaalkrachtige mensen in dit land, de nieuwe Joden zijn van de 21e eeuw. De overheid heeft geld nodig om haar putten uit het verleden te vullen. En daarom vindt men vanalles uit om de ondernemers en gepensioneerde ondernemers hun laatste Euro uit de zakken te kloppen.
Onder het motto dat men "Fraudeurs" aanpakt, viseert men een ganse bevolkingsgroep. Via stemmingmakerij tracht men de bevolking op de hand te krijgen en men lukt daar nog grotendeels in. En ondernemers worden niet beschermd door een "centrum tegen racisme". Ze zijn vogelvrij en slecht georganiseerd. Het "ondernemersracisme" is dus de ideale zondebok voor de nieuwe socialisten.
Hieronder recensie op Humosite:
boeken Zondag 5 januari 2014 - 10u00, door (pc)
