Om 6.30 u hostal verlaten en in de eerste bar ontbijt genomen om na 22 km in Cea aan te komen, maar we zijn nog 3 km verder gegaan tot in Cotelas, volgens de berichten onderweg, een nieuwe refuge. En inderdaad, zeker de moeite waard, kamers van 2 personen met alle voorzieningen : douche, wasgelegenheid, tv, wifi en morgen om 6.45 ontbijt.
Onderweg bij Cesar een verfrissing genomen en eens geproefd van zijn eigen wijn, prima kwaliteit.
Als je urenlang de blik op dat ruwe pad moet houden, begin je de " wereld op de grond " te bekijken, zoveel insecten, groot en klein, rap en traag bewegend over de grond.
Speciaal te vermelden daarin, de categorie van de mieren, in massa trekken ze dwars over het pad, heen en terug, wat doen ze? gaan ze gaan werken, of komen ze reeds terug? Of gaan ze op de koffie bij de buren?
Je begint na te denken in hun plaats, opgepast, daar komt een grote loebas met schoonmaat 45, gelukkig tussen de 2 stappen door, geen schade...maar helaas, nu komt nog een grotere loebas, nu met schoenmaat 47, en inderdaad " te kloffe " in de ketting. ... Onmiddellijk een tiental mieren " bij jezus op logement " ( = dood ), terwijl nog een aantal hun laatste adem aan het uitblazen zijn, maar vooral belangrijk : wat gebeurt er nu met onze ketting? Wat nu, hoe te herstellen? Vlug nog enkele mieren bijmaken? Of wat?
Ik weet het niet, ik zal moeten te rade gaan bij een bioloog, want biologie was nu ook niet mijn sterkste vak, ik was al blij dat ik het verschil zag tussen een vlieg en een " maneschijter ". ( fragment uit : Andre en het kleine insectenboek).
Terug dan op onze wereld, het is hier nu terug stikkendheet in de namiddag, tot 35 graden, gelukkig zijn wij toe aan onze siesta, en daar proberen we van te genieten.
Groeten,
Andre en Jpierre,
ps. : reeds 914 km gedaan, nog slechts 182 te doen.
