We zijn terug thuis.... Wat een heerlijk gevoel weer bij familie en vrienden te zijn.De terugreis is vlot verlopen, natuurlijk wat lange " wachttijden ", maar dit was ook zo in de planning voorzien, en dus op woensdag om 11.30 thuis.
Het is een zware tocht geweest, vooral omwille van de hoge temperaturen,de grote afstanden tussen de alberguen en het ruwe parcours; een tocht met ups en downs.
Inderdaad, onze paternoster bevatte droevige, blijde en glorierijke mysteries, zoals dit ook zo is in het dagelijkse leven...
Wij hebben onze camino gewandeld, maar dit is niet af, dit is niet het einde, in het dagelijks leven heeft iedereen zijn camino te lopen... Steeds ook voor iedereen onder het motto :
- find yourself
- talk to other people
- never give up.
..." wir sind und bleiben immer unterwegs "...
Wij willen ook jullie allen die ons "gevolgd" hebben bedanken voor de aanmoedigingen en de steun die we bij bepaalde omstandigheden best konden gebruiken.
Wat de verdere toekomst brengt, dat zien we dan wel, we willen afscheid nemen met de woorden van Jos : " bij leven en welzijn, misschien tot op de volgende camino ", gaan jullie dan terug met ons mee?
Zonder ontbijt en zonder hoed, gestart om 6.30 voor de laatste 25 km van onze camino.
Slechts na 14 km de mogelijkheid om te ontbijten, wat we dan ook gedaan hebben, want het begon van binnen al een beetje te rommelen.
De zon liet ons voor onze laatste dag in de steek, en af en toe een paar druppels, maar niet echt regen.
Het bleef de ganse tocht zeer stil, af en toe kom je een pelgrim tegen die naar Finisterra stapt,vertrekkende vanuit Muxia, " buen camino " en dit is het ongeveer.
Om 13 u aangekomen in Muxia,het absolute einde van onze camino, 1110 km lang.
Ook wij kunnen het bijna niet geloven, knijpen eens in elkaars arm, neen, geen droom, we zijn er echt.
Voor de laatste nacht heben we gekozen voor een hostal, kwestie van in alle rust wat te bekomen, en inderdaad,we hebben prachtig uitzicht op de haven van Muxia.
We hebben ook nog alle tijd om het stadje te bezichtigen,en zeker de kapel, toegewijd aan Jacobus.
De terugreis is als volgt voorzien :
dinsdag : 14.30 met bus terug naar Santiago.
22.00 naar Barcelona
woensdag : 6.45 naar Brussel
en dan met trein naar Kortrijk
Of dit werkelijk zo zal verlopen hoor je later nog wel.
Een verslag in uitgesteld relais : gisteren in Finisterra een zwak signaal voor wifi, ook mijn 3G kaart gaf geen oplossing, wellicht te wijten aan " het einde van de wereld ".
Daarom nu een korte samenvatting van zondag :
Na een goed ontbijt in de albergue, vertrokken om 6.30 u naar Finisterra met de zon werd het een prachtige wandeldag.
Vooral de afdaling naar Cee, terug goed oppassen met het zeer ruwe parcours, maar we zijn er goed doorgekomen en om 15 u aangekomen in de albergue manucipal, niet veel zaaks, een bed en voor de rest zoveel mogelijk buiten blijven.
Onze rugzak op bedstede en de tocht naar Cabo Fisterre, de vuurtoren, aan het einde van de wereld.
We hebben er geen klederen verbrand, het vuur was uitgedoofd, maar de traditie wil dat je dan het kledingstuk in de oceaan werpt, wat we dan ook gedaan hebben.
Het pakt je toch een beetje, wanneer je dan op de rotsen zit, te mijmeren, te turen naar die onmetelijke horizon op de oceaan.... het einde van de wereld... je moet het echt meemaken...
De dag eindigde toch nog een beetje in mineur : eerst geen wifi, en dan de " verdwijning " van de hoed van Jpierre, en hij was er zo aan gehecht, vooral omwille van vele spelden van de camino die er op staken.
In bijlage toch nog wat sfeerbeelden.
Groeten,
Andre en Jpierre.
ps. : reeds 1085 km gedaan, nog slechts 25 te doen.
Hallo iedereen, 
