We zijn terug thuis.... Wat een heerlijk gevoel weer bij familie en vrienden te zijn.De terugreis is vlot verlopen, natuurlijk wat lange " wachttijden ", maar dit was ook zo in de planning voorzien, en dus op woensdag om 11.30 thuis.
Het is een zware tocht geweest, vooral omwille van de hoge temperaturen,de grote afstanden tussen de alberguen en het ruwe parcours; een tocht met ups en downs.
Inderdaad, onze paternoster bevatte droevige, blijde en glorierijke mysteries, zoals dit ook zo is in het dagelijkse leven...
Wij hebben onze camino gewandeld, maar dit is niet af, dit is niet het einde, in het dagelijks leven heeft iedereen zijn camino te lopen... Steeds ook voor iedereen onder het motto :
- find yourself
- talk to other people
- never give up.
..." wir sind und bleiben immer unterwegs "...
Wij willen ook jullie allen die ons "gevolgd" hebben bedanken voor de aanmoedigingen en de steun die we bij bepaalde omstandigheden best konden gebruiken.
Wat de verdere toekomst brengt, dat zien we dan wel, we willen afscheid nemen met de woorden van Jos : " bij leven en welzijn, misschien tot op de volgende camino ", gaan jullie dan terug met ons mee?
Zonder ontbijt en zonder hoed, gestart om 6.30 voor de laatste 25 km van onze camino.
Slechts na 14 km de mogelijkheid om te ontbijten, wat we dan ook gedaan hebben, want het begon van binnen al een beetje te rommelen.
De zon liet ons voor onze laatste dag in de steek, en af en toe een paar druppels, maar niet echt regen.
Het bleef de ganse tocht zeer stil, af en toe kom je een pelgrim tegen die naar Finisterra stapt,vertrekkende vanuit Muxia, " buen camino " en dit is het ongeveer.
Om 13 u aangekomen in Muxia,het absolute einde van onze camino, 1110 km lang.
Ook wij kunnen het bijna niet geloven, knijpen eens in elkaars arm, neen, geen droom, we zijn er echt.
Voor de laatste nacht heben we gekozen voor een hostal, kwestie van in alle rust wat te bekomen, en inderdaad,we hebben prachtig uitzicht op de haven van Muxia.
We hebben ook nog alle tijd om het stadje te bezichtigen,en zeker de kapel, toegewijd aan Jacobus.
De terugreis is als volgt voorzien :
dinsdag : 14.30 met bus terug naar Santiago.
22.00 naar Barcelona
woensdag : 6.45 naar Brussel
en dan met trein naar Kortrijk
Of dit werkelijk zo zal verlopen hoor je later nog wel.
Een verslag in uitgesteld relais : gisteren in Finisterra een zwak signaal voor wifi, ook mijn 3G kaart gaf geen oplossing, wellicht te wijten aan " het einde van de wereld ".
Daarom nu een korte samenvatting van zondag :
Na een goed ontbijt in de albergue, vertrokken om 6.30 u naar Finisterra met de zon werd het een prachtige wandeldag.
Vooral de afdaling naar Cee, terug goed oppassen met het zeer ruwe parcours, maar we zijn er goed doorgekomen en om 15 u aangekomen in de albergue manucipal, niet veel zaaks, een bed en voor de rest zoveel mogelijk buiten blijven.
Onze rugzak op bedstede en de tocht naar Cabo Fisterre, de vuurtoren, aan het einde van de wereld.
We hebben er geen klederen verbrand, het vuur was uitgedoofd, maar de traditie wil dat je dan het kledingstuk in de oceaan werpt, wat we dan ook gedaan hebben.
Het pakt je toch een beetje, wanneer je dan op de rotsen zit, te mijmeren, te turen naar die onmetelijke horizon op de oceaan.... het einde van de wereld... je moet het echt meemaken...
De dag eindigde toch nog een beetje in mineur : eerst geen wifi, en dan de " verdwijning " van de hoed van Jpierre, en hij was er zo aan gehecht, vooral omwille van vele spelden van de camino die er op staken.
In bijlage toch nog wat sfeerbeelden.
Groeten,
Andre en Jpierre.
ps. : reeds 1085 km gedaan, nog slechts 25 te doen.
Een goede nacht gehad in albergue touristic en deze morgen, na een klein ontbijt ter plaatse, om 6.45 u op stap naar Olveiroa, 32 km verder.
Onderweg een tamelijk golvend parcours, redelijk bewolkt en ook een frisse wind. Af en toe zelfs enkele druppels, maar geen regen gehad. Je voelt de invloed van de westkust en we haalden ook maar rond de 20 graden,we zijn iets beter gewend.
Dit was zo een beetje een" overgangsetappe ", weg van Santiago en morgen naar Finisterre, het einde van de wereld.
Er werd ook niet veel meer gepraat onderweg,onze gedachten zijn reeds verder weg, we zijn over enkele dagen terug in het land, lang genoeg weg geweest, en we zijn blij familie en vrienden weer te zien.
Nog 2 etappes en alles is afgewerkt.
Groeten,
Andre en Jpierre.
ps. : reeds 1052 km gedaan, nog slechts 58 km te doen.
Hallo iedereen, We zijn vandaag precies een maand weg van huis, en neen, we zijn niet jaloers op zij die de tocht van thuis uit hebben gestart en dus reeds 2 of zelfs 3 maanden onderweg zijn. We vinden het fijn dat we ook Finisterre en Muxia kunnen meemaken in onze planning, maar dan zal het wel voldoende zijn, de studenten nemen vakantie en wij hopen straks ook wat te recupereren van onze tocht. We zien er echt naar uit om straks terug in onze vertrouwde omgeving te zijn. Vandaag hebben we Santiago verlaten en na een 20 km hebben we Negreira bereikt om 12.30 u, waar we in de albergue touristique een goed onderkomen gevonden hebben.( zie foto ). Jpierre is onze " wasspecialist " en we maken van de gelegenheid gebruik om al onze kleren eens de machine te laten passeren, was wel eens nodig, of wat denk je wel. Na de machine onze siesta en dan uitkijken voor ons avondmaal, na natuurlijk de omgeving wat verkend te hebben. Zo, de rest horen jullie morgen wel. Groeten, Andre en Jpierre. ps. : reeds 1020 km gedaan, nog slechts 90 km te doen.
Gisteren avond,na goed gegeten te hebben, nog naar Spanje - Portugal gekeken,maar niet meer naar de verlengingen en dus zeker niet naar de " penalties ", .want we hebben onze nachtrust nodig.
Onze eerste opdracht zit er op, Santiago de Compostela bereiken vanuit Sevilla.
Inderdaad, om 12.30 u deze middag stonden we voor de kathedraal.
Onderweg vandaag voor de eerste maal onze paraplu moeten gebruiken, bewolkt en lichte regen, op bepaalde momenten zelfs zeer fris, we waren dit niet meer gewoon.
Maar aankomen op het plein voor de kathedraal doet toch nog altijd iets, er valt wat van je af, je kan het bijna zelf niet geloven, waar zijn die 1000 km naar toe?
We hebben dezelfde bar gevonden als 2 jaar geleden, en zelfs dezelfde kamer gekregen, niet groot, geen luxe, maar we zijn met weinig tevreden.
Om 19 u naar de mis, maar ze begon maar om 19.30 u, dus we waren zeker "antijden ", we konden nog de stoelen zetten.
Ook enkele kaarsen ontstoken voor onze en ook jullie intenties, en daarna alle lasten op de schouders van Jacobus achtergelaten, alle gewicht is nu van onze schouders weg.
Vanaf morgen de trip naar Finisterre en dan Muxia, zien we meer als een extra ontspanning, we hebben de tijd om het rustig aan te doen, de hoofdopdracht is afgewerkt.
Wat het morgen wordt, dat horen jullie dan wel.
Groeten,
Andre en Jpierre.
ps. : reeds 1000 km gedaan, nog slechts 110 km te doen.
Hallo iedereen, Heel wat slapers in de albergue zijn deze nacht verhuisd naar de benedenverdieplng, het was wel tamelijk warm, alhoewel na middernacht het toch een beetje begon af te koelen. Deze morgen, na een ontbijt van een twee dagen oude croissant met een coca uit de automaat, vertrokken om 6.30 naar Puenta Ulla. Wonder boven wonder, er vielen een paar druppels uit de bewolkte hemel, niet dat we onze paraplu moesten gebruiken, maar het was helaas van korte duur, het klaarde op en de zon was daar terug. Rond 13 u in bar/restaurant Rios, waar we een deftige tweepersoons kamer toegewezen kregen. We zijn nu op 20 km van Santiago, waar we dus morgen middag zullen aankomen. Dus nog altijd een dag " te tielijk " volgens het geplande schema, en terugvlucht pas dinsdagnacht. Daarom ons voorstel : donderdag : Santiago vrijdag, zaterdag en zondag : naar Finisterre ( 85 km van) maandag : Muxia ( 27 km ) dinsdag voormiddag : met bus terug naar Santiago namiddag : shopping in Santiago avond : naar vliegveld. Het begint nu al redelijk te kriebelen, bijna 5 weken weg van huis is niet niets, we hadden wel onze " bezighouding ", maar toch... We zien wel hoe het verder verloopt Groeten, Andre en Pierre. ps.: reeds 980 km gedaan, nog slechts 130 te doen.( aangepast aan nieuw plan)
Na ontbijt in refugio, om 7 u vertrokken voor een tocht van32 km naar Laxe.
Het eerste deel was terug tamelijk stijgend naar 850 m, en dit door smalle paadjes door de bossen.
In het tweede deel, na Castro Dozon, was het wat flirten met de N 525, telkens de bochten afsnijden, soms in het voordeel, maar regelmatig ook in het nadeel.
Na een tusenstop in Estacion de Lalin, om 12.30 u, nog 6 km naar Laxe.
Onderweg toch regelmatig onze paraplu moeten gebruiken als zonnescherm, want we hadden toch weer temperaturen boven de 35 graden.
Om 15 u dan aangekomen in de albergue, ruim, maar je moet wel 500 m verder voor de bar.
In de slaapzaal is het ook stikkend heet, zodat we nog moeten afwachten voor de nacht.
De rest horen jullie wel morgen.
Groeten,
Andre en Jpierre.
ps. : reeds 950 km gedaan, nog slechts 146 km te doen.
Om 6.30 u hostal verlaten en in de eerste bar ontbijt genomen om na 22 km in Cea aan te komen, maar we zijn nog 3 km verder gegaan tot in Cotelas, volgens de berichten onderweg, een nieuwe refuge. En inderdaad, zeker de moeite waard, kamers van 2 personen met alle voorzieningen : douche, wasgelegenheid, tv, wifi en morgen om 6.45 ontbijt.
Onderweg bij Cesar een verfrissing genomen en eens geproefd van zijn eigen wijn, prima kwaliteit.
Als je urenlang de blik op dat ruwe pad moet houden, begin je de " wereld op de grond " te bekijken, zoveel insecten, groot en klein, rap en traag bewegend over de grond.
Speciaal te vermelden daarin, de categorie van de mieren, in massa trekken ze dwars over het pad, heen en terug, wat doen ze? gaan ze gaan werken, of komen ze reeds terug? Of gaan ze op de koffie bij de buren?
Je begint na te denken in hun plaats, opgepast, daar komt een grote loebas met schoonmaat 45, gelukkig tussen de 2 stappen door, geen schade...maar helaas, nu komt nog een grotere loebas, nu met schoenmaat 47, en inderdaad " te kloffe " in de ketting. ... Onmiddellijk een tiental mieren " bij jezus op logement " ( = dood ), terwijl nog een aantal hun laatste adem aan het uitblazen zijn, maar vooral belangrijk : wat gebeurt er nu met onze ketting? Wat nu, hoe te herstellen? Vlug nog enkele mieren bijmaken? Of wat?
Ik weet het niet, ik zal moeten te rade gaan bij een bioloog, want biologie was nu ook niet mijn sterkste vak, ik was al blij dat ik het verschil zag tussen een vlieg en een " maneschijter ". ( fragment uit : Andre en het kleine insectenboek).
Terug dan op onze wereld, het is hier nu terug stikkendheet in de namiddag, tot 35 graden, gelukkig zijn wij toe aan onze siesta, en daar proberen we van te genieten.
Groeten,
Andre en Jpierre,
ps. : reeds 914 km gedaan, nog slechts 182 te doen.
Vandaag iets later rapport omwille van de minder interessante tocht van vandaag die hoofdzakelijk langs de weg liep.
We zijn om 7 u gestart voor een tocht van 22 km naar Ourense, waar we reeds om 11.45 u aankwamen, dit keer opnieuw in een hostal.
De temperatuur begon snel te stijgen en op de middag hadden we reeds 30 graden, om 19 u, hadden we 32 graden in de schaduw.
Deze namiddag hebben we onze planning eens bekeken en op vandaag zijn we nog steeds een dag voor op schema.
We willen echter maar op vrijdag in Santiago aankomen om dan zaterdag,zondag en maandag te voorzien voor onze tocht naar Finisterre.
Daarom deze week zeer kalme tochten van 20 Ã 25 km per dag,dus het even kalm aan doen.Deze namiddag dus tijd genoeg om Ourense te bezichtigen, zeer smalle straatjes, mooie kathedraal, waar we enkele kaarsen gebrand hebben, nu aan " de Virgen de los Remedios ", dus alle ongemakken zullen weldra verleden tijd zijn voor ons, maar ook voor juliie allemaal.
Wat het morgen wordt, dat horen jullie dan wel.
Groeten,
Andre en Jpierre.
ps.: reeds 890 km gedaan, nog slechts 206 km te doen.
Hallo iedereen, 
