|
'IK HEB EEN GOED LEVEN GEHAD'
Toen hij wist dat hij ongeneeslijk ziek was en zijn dood naderde besefte Rudi Carrell dat hij een goed leven had gehad. Afgelopen vrijdag kwam aan dat goede leven een einde in Bremen. Maar zelfs zijn dood had Carrell nog even geheim willen houden. Een loslippige arts vertelde het nieuws echter al vandaag. Vorig jaar werd bij de televisiepresentator longkanker geconstateerd. Hij is 71 jaar geworden. Carrell, wiens echte naam Rudolf Wijbrand Kesselaar was, genoot in Duitsland de grootste bekendheid.
Aanvankelijk wilde zijn familie Carrells overlijden pas dinsdag bekendmaken vanwege de WK-drukte, zegt een woordvoerder van Conserve. Een arts sprak echter zijn mond voorbij tegenover de Duitse pers dat Carrell al afgelopen vrijdag overleden was.
In februari werd Carrell voor zijn levenswerk onderscheiden met de Gouden Camera, de hoogste onderscheiding van de Duitse media. In 2001 was hij vanwege zijn bijdrage aan de Nederlands-Duitse betrekkingen benoemd tot Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw.
In september komt bij Conserve de biografie 'Rudi Carrell: een leven voor de show' van Jürgen Trimborn uit in een Nederlandse en een Duitse editie. Carrell en zijn familie werkten uitgebreid aan het boek mee.
De vrijdag overleden Rudi Carrell hield er al maanden rekening mee dat hij niet lang meer te leven had. In verschillende interviews vertelde hij de afgelopen tijd dat zijn artsen hem nog maar een korte periode te leven hadden gegeven. Vorig jaar werd longkanker geconstateerd bij de rasentertainer, die een cultstatus genoot in Duitsland. Hij zei door zijn naderende dood vooral te beseffen dat hij een goed leven heeft gehad.
Rudolf Wijbrand Kesselaar werd op 19 december 1934 geboren in Alkmaar als telg uit een showbizzfamilie. Zijn vader trad op onder de naam André Carrell. Rudi kwam in de showbusiness terecht toen hij zijn vader in 1953 verving tijdens een optreden voor ambtenaren in Arnhem. Twee jaar later was hij elke week te horen in het Avro-radioprogramma 'De bonte dinsdag avondtrein'. In 1959 kreeg hij bij de Vara zijn eigen tv-show, de 'Rudi Carrell show'.
Vooral zijn optreden als bewoner van een onbewoond eiland met een aapje en een zeemeermin wist hij het publiek te beroeren. In 1960 deed Carrell met het lied 'Wat een geluk' mee aan het Eurovisie Songfestival. Hij werd laatste.
Toen Radio Bremen in 1965 interesse toonde, ging hij ook in Duitsland aan de slag. In de jaren zeventig kwam er een Duitse versie van de 'Rudi Carrell Show', waarmee hij in 1964 de Zilveren Roos van Montreux had gewonnen.
In 1987 was Carrell het brandpunt van een internationale rel. In een sketch van zijn Duitse show werd een nep-ayatollah Khomeini met bh's en slipjes bekogeld. Carrell werd gedwongen publiekelijk zijn excuses te maken tegenover het Iraanse volk.
Carrell werd ook geplaagd door privé-problemen. Jarenlang was hij in een juridisch gevecht verwikkeld met de familie van zijn overleden minnares. Die ging over geld dat hij op haar rekening had gestort. Vorig jaar bepaalde de rechter dat Carrell het geld niet terugkreeg.
In hetzelfde jaar werd bij hem longkanker geconstateerd. De presentator verscheen op 30 december 2005 voor het laatst in zijn 52-jarige carrière op de Duitse televisie om afscheid te nemen van zijn fans.
De laatste jaren van zijn leven waren voor Carrell echter ook oogsttijd. In 2001 werd hij vanwege zijn bijdrage aan de Nederlands-Duitse betrekkingen tot Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw benoemd. In februari werd hij voor zijn levenswerk onderscheiden met de Gouden Camera, de hoogste onderscheiding van de Duitse media.(ZijOnline)
|
78-TOEREN.be
